Pałac w Shenyangu

pałac cesarski z początków dynastii Qing w Mukdenie (Shenyangu)

Pałac w Shenyangu[1] (chiń. upr. 盛京宫殿; chiń. trad. 盛京宮殿; pinyin Shèngjīng Gōngdiàn) – rezydencja zbudowana w latach 1625 do 1636 przez Nurhaczego na wzór Zakazanego Miasta[2]. Do zdobycia Pekinu w 1644 główna siedziba dynastii Qing, później rozbudowywana, po upadku cesarstwa otwarta dla turystów[3].

Pałace cesarskie dynastii Ming i Qing w Pekinie i Shenyangu;
Pałac cesarski dynastii Qing w Shenyangu[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
Ilustracja
Widok z lotu ptaka na pałac
Państwo

 Chiny

Typ

kulturowy

Spełniane kryterium

I, II, III, IV

Numer ref.

439

Region[b]

Azja i Pacyfik

Historia wpisania na listę
Dokonane zmiany

jako rozszerzenie dotychczasowego: Pałac cesarski dynastii Ming i Qing

Położenie na mapie Chin
Mapa konturowa Chin, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Pałace cesarskie dynastii Ming i Qing w Pekinie i Shenyangu;Pałac cesarski dynastii Qing w Shenyangu”
Ziemia41°47′46,18″N 123°27′02,55″E/41,796161 123,450708

Architektura

Najstarsze i najważniejsze budynki – Sala Da Zheng (Da Zheng Dian) i Pawilon Dziesięciu Królów (Shi Wang Ting) – kompleksu znajdują się w północno-wschodniej części. W sali Da Zheng Hong Taiji, następca tronu Mandżurii i Dorgon, książę mandżurski mieli wydać rozkaz ataku na Chiny[2].

Galeria

Przypisy

Bibliografia

  • Simon Foster, Candice Lee, Jen Lin-Liu, Beth Reiber, Tini Tran, Lee Wing-sze, Christopher D. Winnan: Frommer's China. Wyd. V. Hoboken: John Wiley & Sons, INC., 2012. ISBN 978-1-118-09419-8.