Raúl Jiménez

meksykański piłkarz

Raúl Alonso Jiménez Rodríguez (ur. 5 maja 1991 w Tepeji) – meksykański piłkarz występujący na pozycji napastnika, reprezentant Meksyku, od 2023 roku zawodnik angielskiego Fulham.

Raúl Jiménez
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Raúl Alonso Jiménez Rodríguez

Data i miejsce urodzenia

5 maja 1991
Tepeji

Wzrost

187 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Fulham

Numer w klubie

7

Kariera juniorska
LataKlub
1996–1997Cruz Azul
1998–2011América
Kariera seniorska[a]
LataKlubWyst.Gole
2011–2014América96(36)
2014–2015Atlético Madryt21(1)
2015–2019Benfica80(18)
2018–2019Wolverhampton Wanderers (wyp.)38(13)
2019–2023Wolverhampton Wanderers97(27)
2023–Fulham10(0)
W sumie:342(95)
Kariera reprezentacyjna[b]
LataReprezentacjaWyst.Gole
2012 Meksyk U-2313(1)
2013– Meksyk106(33)
W sumie:119(34)
Dorobek medalowy
Złoty Puchar CONCACAF
złotoStany Zjednoczone/Kostaryka/Jamajka 2019
Igrzyska olimpijskie
złotoLondyn 2012

Kariera klubowa

Jiménez pochodzi z miasta Tepeji i jako pięciolatek zaczął uczęszczać na treningi do szkółki młodzieżowej klubu Cruz Azul, położonej w leżącym nieopodal mieście Jasso. W 1997 wraz z rodziną przeprowadził się do stołecznego miasta Meksyk, gdzie ze względu na lepszy dojazd zapisał się do akademii juniorskiej tamtejszego zespołu Club América, w której spędził kolejne kilkanaście sezonów. Do pierwszej drużyny Amériki został włączony w wielu dwudziestu lat przez szkoleniowca Alfredo Tenę i w meksykańskiej Primera División zadebiutował 9 października 2011 w zremisowanym 1:1 meczu z Morelią. Premierowego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej strzelił natomiast 30 października tego samego roku w przegranej 2:3 konfrontacji z Pueblą. Pewne miejsce w wyjściowej jedenastce wywalczył sobie dopiero jesienią 2012, już po przyjściu do klubu trenera Miguela Herrery. W wiosennym sezonie Clausura 2013 zdobył z Américą tytuł mistrza Meksyku, będąc wówczas kluczowym zawodnikiem swojej drużyny i tworząc słynny duet atakujących z Christianem Benítezem. Pół roku później, podczas jesiennych rozgrywek Apertura 2013, zanotował natomiast wicemistrzostwo kraju.

29 listopada 2020 podczas meczu z Arsenalem zderzył się z Davidem Luizem i stracił przytomność. podano mu tlen i zabrano go z murawy na noszach[1]

SezonKlubKrajRozgrywkiMeczeBramki
2011/2012Club AméricaMeksyk  Liga MX182
2012/20133914
2013/20143516
2014/201544
Atlético MadrytHiszpania  Primera División211
2015/2016SL BenficaPortugalia  Primeira Liga285
2016/2017197
2017/2018336
2018/2019Wolverhampton WanderersAnglia  Premier League3813
2019/20202913
2020/2021104
  • Stan na 30 listopada 2020

Kariera reprezentacyjna

W 2012 Jiménez został powołany do reprezentacją Meksyku U-23, prowadzonej przez trenera Luisa Fernando Tenę, na młodzieżowy Turniej w Tulonie. Tam był podstawowym zawodnikiem swojej drużyny i rozegrał w niej wszystkie pięć meczów, zdobywając gola w półfinałowym meczu z Holandią (4:2). Kilka tygodni później znalazł się w ogłoszonym przez Tenę składzie na Igrzyska Olimpijskie w Londynie, gdzie również wystąpił w pięciu spotkaniach, jednak nie mogąc wygrać rywalizacji o miejsce w składzie z Oribe Peraltą w każdym z nich wchodził z ławki rezerwowych, ani razu nie wpisał się również na listę strzelców. Meksykańscy piłkarze zdobyli ostatecznie jedyny złoty medal dla swojego kraju na tej olimpiadzie, po pokonaniu w finale Brazylii (2:1).

W seniorskiej reprezentacji Meksyku Jiménez zadebiutował za kadencji selekcjonera José Manuela de la Torre, 30 stycznia 2013 w zremisowanym 1:1 meczu towarzyskim z Danią. W tym samym roku znalazł się w składzie na Puchar Konfederacji, podczas którego wystąpił we wszystkich trzech spotkaniach, a jego drużyna odpadła ostatecznie z rozgrywek już w fazie grupowej. Kilka tygodni później został powołany na Złoty Puchar CONCACAF, gdzie z kolei pełnił rolę kluczowego gracza zespołu, rozegrał wszystkie pięć meczów od pierwszej do ostatniej minuty, a 11 lipca 2013 w wygranej 2:0 konfrontacji fazy grupowej z Kanadą zdobył swojego premierowego gola w kadrze. Później wpisał się jeszcze na listę strzelców w ćwierćfinale z Trynidadem i Tobago (1:0), zaś Meksykanie, mający w składzie wyłącznie graczy występujących na co dzień na krajowych boiskach, zakończyli swój udział w Złotym Pucharze na półfinale. W późniejszym czasie występował także w eliminacjach do Mistrzostw Świata 2014, gdzie w przedostatnim meczu kwalifikacji z Panamą (2:1) w 85. minucie meczu strzelił zwycięską bramkę po uderzeniu błyskotliwą przewrotką. Gol ten odbił się szerokim echem w piłkarskim świecie ze względu nie tylko na jego urodę, ale też na jego wagę (w praktyce dał kadrze awans na mundial)[2].

Sukcesy

Club América

Atlético Madryt

SL Benfica

Reprezentacyjne

Indywidualne

Przypisy

Bibliografia