Rai – Radiotelevisione italiana

włoski publiczny nadawca radiowo-telewizyjny

Rai – Radiotelevisione italianawłoski publiczny nadawca radiowo-telewizyjny. Rozpoczął działanie w 1954 roku.

Rai – Radiotelevisione italiana
Logo
Państwo

 Włochy

Siedziba

Rzym

Adres

14 Viale Giuseppe Mazzini

Data założenia

1924 (radio)
1954 (telewizja)

Forma prawna

società per azioni (S.p.A)

Prezes

Marinella Soldi

Dyrektor

Roberto Sergio

Udziałowcy

skarb Państwa Włoch

Dane finansowe
Kapitał zakładowy

257 mln euro[1]

Położenie na mapie Rzymu
Mapa konturowa Rzymu, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Rai – Radiotelevisione italiana”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, w centrum znajduje się punkt z opisem „Rai – Radiotelevisione italiana”
Położenie na mapie Lacjum
Mapa konturowa Lacjum, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Rai – Radiotelevisione italiana”
Ziemia41°55′02,3868″N 12°27′35,3934″E/41,917330 12,459831
Strona internetowa

Historia

W lutym 1923 roku wydano dekret królewski nr 1067, który powierzył państwu wyłączne prawo do nadawania transmisji radiowych, które miały być wykonywane za pośrednictwem koncesjonowanych firm, w tym Unione radiofonica italiana z siedzibą w Turynie, Società italiana radio audizioni circolari oraz Società italiana per le radiocomunicazioni circolari, założona we wrześniu 1923 przez Marconi Company. 20 marca 1924 nadawca Radiofono zainstalował stację testową w Centocelle[2]. URI wyemitowało swoją inauguracyjną transmisję – przemówienie Benito Mussoliniego w Teatro Costanzi – 5 października. Regularne programowanie rozpoczęło się następnego wieczoru; o godzinie 21:00 czasu środkowoeuropejskiego Ines Viviani Donarelli(inne języki) po raz pierwszy zaprosiła widzów do śledzenia transmisji radiowej, wypowiadając słowa; „URI, Włoski Związek Radiowy. 1-RO: stacja Rzym. Długość fali 425 m. Wszystkim słuchającym naszych pozdrowień i dobrego wieczoru. Jest godzina 21:00, 6 października 1924. Nadajemy koncert inauguracyjny pierwszej włoskiej stacji radiowej na potrzeby rozpraw radiowych, kwartetu złożonego z Ines Viviani Donarelli, która przemawia do was, Alberto Magalottiego, Amedeo Fortunati i Alessandro Cicognani wykona Haydna z kwartetu „Opera 7”, I i II tempo”[3].

Pierwsze próby uruchomienia stacji telewizyjnych przeprowadzono na terenie Włoch już w 1929 roku, ale dopiero od 1939 roku emitowano nieregularne transmisje telewizyjne. Stacje w Turynie, Rzymie i Mediolanie przeprowadziły relacje z XI wystawy sprzętu radiowego i otwarcia XXI targów Fiera di Milano(inne języki). Do prac w tej dziedzinie powrócono po wojnie.

W 1951 roku odbył się pierwszy Festiwal Piosenki Włoskiej w San Remo, który odbył się jednak bez medialnego echa z powodu braku zainteresowania mediów[4]. Przełom w organizacji oraz popularności festiwalu w San Remo nastąpił w 1958, kiedy podczas konkursu wystąpił Domenico Modugno, który zaprezentował swój utwór „Nel blu dipinto di blu”, napisany we współpracy z Frankiem Migliaccim[5][6]. Festiwal stanowił inspirację dla Konkursu Piosenki Eurowizji[7].

3 stycznia 1954 roku, o godzinie 11:00, w studio w Turynie, Alberto Manzi(inne języki), pierwsza włoska spikerka telewizyjna, odczytała na wizji program dnia[8]. Dzięki nadajnikom w Turynie, Mediolanie, Umbrii, Pavii, Genui i Rzymie transmisję obejrzało blisko 36% mieszkańców Włoch. Był to imponujący wynik, gdyż oficjalnych abonentów było tylko 24 000[9]. Stacja Rai otrzymała od rodziny filantropa Antonio Bernocchi zaawansowany technicznie sprzęt telewizyjny, który wykorzystano przeprowadzając 11 września 1949 roku, transmisję z IX targów Triennale di Milano[9]. Szkolenia kadry technicznej, przygotowania logistyczne i programowe oraz testowe programy trwały kolejnych pięć lat.

W 1957 roku po raz pierwszy nadano reklamy – nie były to segmenty dzielące programy, lecz emitowano je w dziesięciominutowym bloku pt. Carosello o godzinie 20:50, a stylistykę tych reklam nakreślały surowe zasadu stylistyki i narracji. Nazwę produktu można było wypowiedzieć tylko na początku i końcu reklamy, a widownia czasem osiągała nawe 20 milionów widzów w momencie peaku[9][10].

Z powodu wysokiego poziomu analfabetyzmu we Włoszech po wojnie, telewizja zdecydowała się zacząć nadawać program pt. Telescuola – kursy stworzone przez prof. Marię Grazię Pugliesi i realizowane wraz z włoskim ministerstwem edukacji, przeznaczone dla dzieci, które z jakiegokolwiek powodu nie mogły uczęszczać do szkoły, aby pomóc uzupełnić im braki; następnie zaczęto nadawać inny program, pt. Non è mai troppo tardi (Nigdy nie jest za późno) przeznaczony dla dorosłych analfabetów; transmisja ta cieszyła się ogromną popularnością, a prowadził ją pedagog Alberto Manzi(inne języki)[9][11][12].

Pod koniec 1961 roku uruchomiono drugi kanał włoskiej telewizji, przeznaczony dla programów alternatywnych, jak i tych, które uzupełniają transmisje pierwszego kanału. Jego inauguracja zbiegła się z kilkoma rocznicami związanymi z I wojną światową, dlatego pierwsze audycje tego kanału im poświęcono[13][14]. Od 1964 w całym kraju prowadzono testy transmisji w kolorze. W maju 1966 roku zorganizowano uroczysty pokaz telewizji kolorowej dla przedstawicieli zarówno zachodniej Europejskiej Unii Nadawców (EBU), jak i wschodniej Międzynarodowej Organizacji Radia i Telewizji (OIRT)[9].

Po uroczystym otwarciu centrum nadawania im. Biagiego Agnesa w rzymskiej dzielnicy Saxa Rubra(inne języki), to tam właśnie przeprowadzano pierwsze eksperymenty z wysoką rozdzielczością nadawania; były to transmisje z odbywających się we Włoszech Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej 1990[9]. W 1991 roku stacja odpowiadała za organizację i emisję 36. Konkursu Piosenki Eurowizji na żywo z Rzymu. Konkurs był szeroko krytykowany z powodu niskiego poziomu organizacji[15], a ekipa produkcyjna miała opóźnienia w przygotowaniach scenografii, kończąc pracę w dniu koncertu finałowego, przez co uczestnicy mieli mało czasu na próby, co doprowadziło do licznych spięć między włoskimi organizatorami a delegacjami uczestniczących państw.

Z okazji obchodów pięćdziesięciolecia telewizji w 2004 roku, wyemitowano wtedy archiwa najpopularniejszych programów powstałych od początku nadawania Rai na wszystkich kanałach telewizyjnych[16][17].

W 2020 roku Rai dysponowała 53 głównymi studiami w Rzymie, Mediolanie, Neapolu i Turynie. Miała 22 oddziałów we Włoszech i 11 zagranicznych. Nadawca zatrudnia blisko 12 000 osób, z czego 7281 w telewizji[9].

Programy telewizyjne i stacje radiowe

Programy telewizyjne

Rai posiada 5 głównych kanałów telewizyjnych, numerowanych kolejno, oraz 8 kanałów tematycznych.

Programy telewizyjne
LogoNazwaData uruchomieniaLCNStreaming
DTTVTivùsatSkyRaiPlayRai TV
Rai 13 stycznia 19545011101
Rai 24 listopada 19615022102
Rai 315 grudnia 19793, 5033103
Rai 414 lipca 200821
Rai 526 listopada 201023
Rai Movie1 lipca 199924
Rai Premium(inne języki)31 lipca 200325
Rai Gulp1 czerwca 200742
Rai Yoyo1 listopada 200643
Rai News 2426 kwietnia 199948
Rai Storia2 lutego 200954
Rai Scuola19 października 200957
Rai Sport1 lutego 1999146

Stacje radiowe

Rai posiada 3 główne stacje radiowe, numerowane kolejno, oraz 9 stacji tematycznych.

Stacje radiowe Rai
LogoNazwaData uruchomieniaLCNStreaming
DTTVTivùsatSkyRaiPlayRaiPlay SoundRai TV+
Rai Radio 16 października 1924 6018820
Rai Radio 221 marca 19386028822
Rai Radio 31 października 19506038824
Rai Gr Parlamento5 stycznia 1998 6048830
Rai Radio 3 Classica1 grudnia 19586058826
Rai Radio Kids12 czerwca 20176068831
Rai Radio Live24 października 20156078833
Rai Radio Tutta Italiana1 grudnia 19586308828
Rai Radio Techete'7 września 20156408835
Rai Radio 1 Sport14 czerwca 20186418825
Rai Radio 2 Indie21 czerwca 20186248829
Rai Isoradio23 grudnia 19896998834

Pakiety

LataOpisLogo
1954–1983Logo przedstawia czarny napis Rai, w czcionce o charakterystycznych kwadratowych kształtach.
1983–1988Logo przedstawia niebieski napis Rai, w którym wszystkie litery są połączone ze sobą, pod którym rządowo napisane jest Radio Televisione Italiana
1988–2000Logo podobne do tego z lat 1983–1988, kolor napisów Rai oraz Radio Televisione Italiana zmieniono na ciemny niebieski. Drugi z tych napisów został przeniesiony na prawą stronę. Na napisie Rai znalazła się pochylona flaga Włoch.
2000–2010Logo przedstawia napis Rai, po prawej stronie którego zlokalizowana symetryczna względem punktu figura, która przypomina motyla. Napis oraz figura są granatowe.
2010–2016Jasnoniebieski kwadrat z białym napisem Rai.
od 2016Logo podobne do tego z lat 2010–2016, kolor kwadratu zmieniono na ciemniejszy odcień niebieskiego.

Przypisy

Linki zewnętrzne