Rynchozaury
Rynchozaury (Rhynchosauria) – rząd niewielkich archozauromorfów, obejmujący jedną rodzinę (Rhynchosauridae) i kilka form bazalnych.
| Rhynchosauria | |||
| Osborn, 1903 | |||
 Mesosuchus | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | Rhynchosauria | ||
| Podgrupy | |||
| |||
Występowanie
Większość rynchozaurów znana jest z późnego triasu (karnik); ich skamieniałości odnajdowano na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Australii i Antarktydy. Stanowiły prawdopodobnie 40–60% zwierząt żyjących w tamtych ekosystemach[1]. Najstarszym znanym rynchozaurem może być Noteosuchus colletti z dolnego triasu Afryki Południowej (przypuszczalnie synonimiczny z Mesosuchus)[2]. W Polsce obecności rynchozaurów nie potwierdzono.
Budowa
Wczesne, prymitywne rynchozaury przypominały jaszczurki i miały czaszki podobne do wczesnych diapsydów. Późne i bardziej zaawansowane miały czaszkę krótką i szeroką, w kształcie trójkąta.
Gady te miały dziób i dużą liczbę małych zębów. Tylne kończyny były wyposażone w szpony, które prawdopodobnie służyły do wykopywania z ziemi bulw i korzeni. Wszystkie rynchozaury były roślinożerne.
Wymarcie
Data wymarcia rynchozaurów jest niepewna. Większość znanych skamieniałości przedstawicieli grupy odkryto w osadach starszych niż przełom karniku i noryku; na tej podstawie sugerowano, że rynchozaury wymarły właśnie na przełomie karniku i noryku, a przyczyną ich wyginięcia mogło być wymarcie Dicroidium – roślin które były prawdopodobnie głównym pokarmem rynchozaurów[1][3][4]. Spielmann, Lucas i Hunt (2013) opisali jednak trzy końce dalsze kości ramiennych odkryte w osadach formacji Bull Canyon w Nowym Meksyku z wczesnego lub środkowego noryku, które uznali za kości rynchozaurów z gatunku Otischalkia elderae; jeśli taką klasyfikację potwierdzą przyszłe badania, skamieniałości te dowodzić będą przetrwania rynchozaurów do noryku[5] (Mukherjee i Ray sugerują jednak, że gatunek ten jest nieważny[6]).
Systematyka
Według definicji filogenetycznej przedstawionej przez Dilkesa (1998) do Rhynchosauria należy ostatni wspólny przodek rodzajów Howesia i Mesosuchus oraz wszyscy jego potomkowie. Bardziej zaawansowany klad to Rhynchosauridae, obejmujący wszystkich potomków ostatniego wspólnego przodka rodzajów Rhynchosaurus, Stenaulorhynchus, Scaphonyx (później uznany za nomen dubium) i Hyperodapedon[2]. Późniejsze badania filogenetyczne sugerują, że jedynymi rynchozaurami nienależącymi do Rhynchosauridae są Mesosuchus i Howesia – mogą one być taksonami siostrzanymi[6] lub stopniowo coraz bliższymi grupami zewnętrznymi dla kladu Rhynchosauridae[2]. Najbardziej zaawansowane rodzaje Hyperodapedon, Teyumbaita i Isalorhynchus łączone są w klad Hyperodapedontinae[6].
Kladogram rynchozaurów według Mukherjee i Ray (2014)[6]
| Rhynchosauria |
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||