Sándor Rozsnyói

Specjalizował się w biegu na 3000 metrów z przeszkodami. Na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie zdobył złoty medal w tej konkurencji, wyprzedzając Olaviego Rinteenpää z Finlandii oraz Ernsta Larsena z Norwegii^[3] i jednocześnie ustanawiając pierwszy oficjalny rekord świata na tym dystansie wynikiem 8:49,6. Rekord ten przetrwał do połowy 1955 (poprawił go Pentti Karvonen z Finlandii). 16 września 1956 w Budapeszcie Rozsnyói odzyskał rekord świata (który w międzyczasie był kilkakrotnie poprawiany, ostatnio przez Siemiona Rżyszczyna z ZSRR), uzyskując czas 8:35,6^[4].

Na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne Rozsnyói zdobył srebrny medal na 3000 metrów z przeszkodami, przegrywając z Anglikiem Chrisem Brasherem^[1]. Początkowo Brasher został zdyskwalifikowany za utrudnianie biegu innemu zawodnikowi, ale po korzystnych dla niego wyjaśnieniach innych uczestników biegu (w tym Rozsnyói’ego) zmieniono decyzję i przyznano mu złoty medal, a Rozsnyói’emu srebrny^[5].

W związku ze stłumieniem powstania węgierskiego w 1956 Rozsnyói zdecydował się nie wracać na Węgry i pozostał w Austrii^[1]. Był mistrzem tego kraju w biegu na 5000 metrów, biegu na 10 000 metrów i biegu przełajowym w 1958^[6] oraz trzykrotnym rekordzistą Austrii na w biegu na 5000 metrów do czasu 14:16,8, poprawionego dopiero w 1971^[7], ale nie mógł wystąpić na mistrzostwach Europy w 1958 w Sztokholmie. Wkrótce potem zakończył karierę zawodnika i pracował jako trener w Wiedniu, a w 1964 wyemigrował do Australii, gdzie był nauczycielem wychowania fizycznego^[1].

Był mistrzem Węgier na 3000 metrów z przeszkodami w 1954 i 1955^[8].