Stanisław Wyganowski
Stanisław Wyganowski (ur. 7 grudnia 1919 w Ligocie, zm. 13 października 2017 w Warszawie[1]) – polski ekonomista i urbanista, w 1990 wojewoda warszawski, w latach 1990–1994 prezydent miasta stołecznego Warszawy.
| Data i miejsce urodzenia | 7 grudnia 1919 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 13 października 2017 |
| Prezydent m.st. Warszawy | |
| Okres | od 30 stycznia 1990 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
      | |
Życiorys
Był synem Stefana Wyganowskiego i Marii[1]. W 1937 zdał maturę w Gimnazjum im. ks. Jana Długosza we Włocławku[2]. Studiował na SGH, podczas studiów został członkiem Korporacji Akademickiej „Jagiellonia”[3]. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939, później działał w konspiracji w oddziałach Armii Krajowej na Kielecczyźnie.
Uzyskał doktorat z zakresu nauk ekonomicznych. Po wojnie pracował jako urbanista w kraju i za granicą. Od 1950 był zatrudniony w warszawskich instytucjach związanych z gospodarką miejską: Instytucie Budownictwa Mieszkaniowego, Biurze Projektów Warszawa Północny-Wschód, Pracowni Urbanistycznej Województwa Warszawskiego, Instytucie Urbanistyki i Architektury, którego na początku lat 70. był dyrektorem. W latach 1968–1972 był członkiem Komitetu Przestrzennego Zagospodarowania Kraju oraz Komitetu Architektury i Urbanistyki Polskiej Akademii Nauk. W latach 1968–1973 zasiadał we władzach Towarzystwa Urbanistów Polskich, a w 1997 został wybrany na prezesa TUP. Od 1974 do 1980 przebywał w Algierii, gdzie pracował na kontrakcie nad planem miasta Algier. Od 1980 był zatrudniony na stanowisku docenta w Instytucie Kształtowania Środowiska[4].
W latach 80. działał w „Solidarności”[4]. W 1990 krótko był wojewodą warszawskim. 30 stycznia 1990 premier Tadeusz Mazowiecki mianował go prezydentem Warszawy, a 25 czerwca 1990 (po wyborach samorządowych z 27 maja) ponownie na prezydenta wybrało go Zgromadzenie Wyborcze Warszawy[5].
Jako prezydent Warszawy pełnił funkcje przewodniczącego Światowego Związku Miast Pokoju. Był delegatem Polski do Stałej Konferencji Władz Lokalnych i Regionalnych Rady Europy w Strasburgu, wiceprzewodniczącym Komisji Rządowo-Samorządowej przy Urzędzie Rady Ministrów oraz współzałożycielem Unii Metropolii Polskich. W latach 1990–1994 był przewodniczącym rady Fundacji Unii Metropolii Polskich. W 1993 opublikował książkę pt. Jutro wielka Warszawa[4]. Kadencję prezydencką zakończył 5 października 1994.
W 1993 bezskutecznie startował w wyborach do Senatu z ramienia BBWR[6].
W 2014 wsparł kandydaturę Hanny Gronkiewicz-Waltz na kolejną kadencję na stanowisku prezydenta Warszawy[4]. Wchodził w skład Komitetu Wspierania Muzeum Historii Żydów Polskich Polin w Warszawie[7].
Jego żoną była Elżbieta z Targowskich (1918–2001)[8]. Stanisław Wyganowski zmarł w 2017[9]; został pochowany na cmentarzu w Józefowie.
Odznaczenia i wyróżnienia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (2015[10])[11]
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1994)[12]
- Złoty Krzyż Zasługi[5]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[13]
- Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie (1995)[14]
- Krzyż Armii Krajowej[5]
- Tytuł honorowego obywatela m.st. Warszawy (2012)[5]
- Członek honorowy TUP[5]
Przypisy
Bibliografia
- Encyklopedia Warszawy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994.