Wikipedysta:PS./brudnopis2
| Manchester United (szczegółowe) | Liverpool | Mistrzowie | Chelsea | Newcastle United |
| Pełna nazwa | Liverpool Football Club | ||
|---|---|---|---|
| Przydomek | The Reds | ||
| Barwy | czerwone | ||
| Data założenia | 15 marca 1892 | ||
| Debiut w najwyższej lidze | 1894 | ||
| Liga | |||
| Państwo | |||
| Stadion | |||
| Prezes | Tom Hicks | ||
| Trener | |||
| |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Liverpool Football Club (wymowa:/ˈlɪvərˌpul/) – zawodowy angielski klub piłkarski z siedzibą w Liverpoolu. W sezonie 2009/2010 gra w Premier League. Jest to jeden z najbardziej utytułowanych zespołów w Anglii – 18-krotnie mistrz kraju (wraz z Manchesterem United jest rekordzistą pod tym względem), 7-krotny zdobywca Puchar Anglii oraz Puchar Ligi. Poza tym pięć razy wygrywał rozgrywki Pucharu Europy/Ligi Mistrzów, co jest rekordem dla angielskich klubów.
Liverpool F.C. został założony w 1892 roku. Od 1900 do 1947 roku pięć razy został mistrzem Anglii. Pod koniec lat 50. przez kilka lat grał na drugim szczeblu rozgrywek i do czasu zatrudnienia Billy'ego Shankly'ego w 1959 roku nie awansował do pierwszej ligi. Klub tradycyjnie grał w strojach czerwono–białych, jednak w latach 60. porzucono barwę białą.
Pod wodzą Shankly'ego Liverpool trzykrotnie wygrywał rozgrywki ligowe, dwa razy zdobył Puchar Anglii oraz jeden raz Puchar UEFA; było to pierwsze europejskie trofeum zdobyte przez klub. Od lat 80. zespół jest jednym z najbardziej utytułowanych klubów w kraju i Europie; od 1977 do 1984 roku czterokrotnie wygrał Puchar Europy. W latach 90. zespół nie osiągał znaczących sukcesów, jednak w roku 2001 zdobył potrójną koronę, zaś cztery lata później wygrał rozgrywki Ligi Mistrzów.
Zamieszki na Heysel przyniosły Liverpoolowi ponurą sławę; 39 kibiców Juventusu Turyn zostało przygniecionych przez ścianę, która zawaliła się z powodu naporu tłumu. Cztery lata później wydarzyła się inna tragedia. Na stadionie Hillsborough 96 fanów Liverpoolu zostało przygniecionych przez inne osoby. Dla uczczenia pamięci o tych zdarzeniach do herbu klubu zostały dodane dwa płomienie. Obydwie katastrofy wyparły duży impakt zarówno dla angielskiej jak i europejskiej piłki nożnej.
Od czasu założenia Liverpool F.C. swoje mecze domowe rozgrywa na Anfield, jednak planuje przenieść się na Stanley Park. Budowa nowego obiektu jest jednak wstrzymana z powodu problemów finansowych. Liverpool ma wielu kibiców. Największym rywalem klubu jest zespół Evertonu. Mecze pomiędzy tymi klubami nazywane są derbami Liverpoolu lub derbami Merseyside (ang. Merseyside derby).
Historia
Liverpool F.C. został założony po konflikcie o Anfield pomiędzy Evertonem a Johnem Houldingiem – dzierżawcą stadionu i zarazem prezesem (dyrektorem?) Evertonu. Houldinhg zwiększył czynsz ze 100 do 250 funtów. Zasugerował także aby klub wykupił od niego cały stadion, jednak Everton się na to nie zgodził i po ośmiu latach przeniósł się na nowy obiekt – Goodison Park[1].
Klub został ostatecznie założony 15 marca 1892 roku aby grać na Anfield. Początkowo nosił nazwę Everton Football Club and Athletic Grounds[1]. W czerwcu tego samego roku zmienił ją na Liverpool Football Club[2].
W swoim pierwszym sezonie klub wygrał Lancashire League. W 1893 roku dołączył do Football League i rozpoczął grę w rozgrywkach Second Division, które wygrał i awansował do First Division. W sezonie 1900/1901 Liverpool po raz pierwszy został mistrzem Anglii, osiągnięcie to powtórzył w 1906 toku. W 1914 roku po raz pierwszy dotarł do finału Pucharu Anglii, w którym przegrał 1:0 z Burnley[3][4]. Klub w sezonach 1921/1922 i 1922/1923 zdobył swoje kolejne mistrzostwa kraju. Następny, piąty tytuł mistrza kraju osiągnął w 1947 roku. Trzy lata później Liverpool dotarł do finału Pucharu Anglii[3]. Przegrał w nim z Arsenalem[5]. Po tych osiągnięciach, w sezonie 1953/1954 klub spadł do Second Division[3].
Liverpool floundered until the appointment of Bill Shankly as manager in 1959. On his appointment he released 24 players and began to reshape the team. Shankly utilised The Boot Room for a second purpose; the location of coaches meetings. The founder members with Shankly of the boot room staff were Joe Fagan, Reuben Bennett and Bob Paisley. FAKT [1][2]
W sezonie 1961/1962 klub wywalczył awans do First Division, a dwa lata później po raz pierwszy od 17 lat został mistrzem kraju. W 1965 roku Liverpool po raz pierwszy zdobył Puchar Anglii, a w następnym sezonie ponownie został mistrzem kraju. W 1973 roku zdobył ligowy tytuł oraz wygrał rozgrywki o Puchar UEFA. W następnym sezonie zdobył również krajowy puchar[3]. Po tych sukcesach Shankly rozstał się z klubem, a jego miejsce zajął Bob Paisley, jego asystent[6]. Paisley was even more successful than Shankly and the club won the League and UEFA Cup in 1975–76, his second season as manager. The following season they retained the League title, won the European Cup for the first time, but lost in the FA Cup final, narrowly missing out on a treble. Liverpool retained the European Cup the next season, and the season after won the League again with 68 points—a domestic record, conceding only 16 goals in 42 league matches.[7] During the nine seasons Paisley managed the club, Liverpool won 21 trophies, including three European Cups, a UEFA Cup, six league titles and three consecutive League Cups. The only domestic trophy to elude him was the FA Cup.[8]
Paisley retired in 1983 and (as Shankly had done) handed the reins to his assistant, veteran coach Joe Fagan. The succession of coaches came from the Anfield Boot Room where the Liverpool staff discussed strategy and allegedly stored gin.[9] Liverpool won three trophies in Fagan's first season in charge: the League, League Cup and European Cup, becoming the first English side to win three trophies in a season.[10] Liverpool reached the European Cup final again in 1985. The match was against Juventus at the Heysel Stadium. Before kick-off, disaster struck: Liverpool fans breached a fence which separated the two groups of supporters and charged the Juventus fans. The resulting weight of people caused a retaining wall to collapse, killing 39 fans, mostly Italians. The match was played regardless and Liverpool lost 1–0 to Juventus. English clubs were consequently banned from participating in European competition for five years; Liverpool received a ten-year ban, which was later reduced to six years. Fourteen of their fans received convictions for involuntary manslaughter.[11]
Fagan resigned after the disaster and Kenny Dalglish was appointed as player-manager.[12][13] During his reign, the club won another three League Championships and two FA Cups, including a League and Cup "Double" in 1985–86. Liverpool's success was overshadowed by the Hillsborough Disaster: in an FA Cup semi-final against Nottingham Forest on 15 April 1989, hundreds of Liverpool fans were crushed.[14] 94 fans died that day; the 95th victim died in hospital from his injuries four days later, and the 96th died nearly four years later without regaining consciousness. After the Hillsborough tragedy there was a governmental review of stadium safety. Known as the Taylor Report, it paved the way for legislation which required top-division teams to have all-seater stadiums. The report ruled that the main reason for the disaster was overcrowding due to a failure of police control.[15][16] Dalglish cited the Hillsborough Disaster and its repercussions as the reason for his resignation in 1991. He was replaced by former player Graeme Souness. Apart from winning the FA Cup in 1992, Souness achieved little success and was replaced by a former member of the "Boot Room", Roy Evans. Evans fared little better: a League Cup victory in 1995 was his only trophy. Gérard Houllier was appointed as co-manager in 1998–99, but was left in sole charge after Evans resigned in November 1998.[17]
In his second season in charge Liverpool won a unique treble of the FA Cup, League Cup and UEFA Cup.[18] In the 2001–02 season, during which Houllier underwent major heart surgery, Liverpool finished second behind Arsenal.[19] The following seasons failed to live up to expectations and Houllier was replaced by Rafael Benítez. The club finished fifth in his first season in charge but won the UEFA Champions League by beating Milan 3–2 in a penalty shootout after the match finished 3–3.[20] The following season Liverpool finished third with 82 points—their highest total since 1988. They won the FA Cup as they had the Champions League victory the previous season, by beating West Ham United in penalty shootout after the match finished at 3–3. In 2006–07, the club's search for investment came to an end when American businessmen George Gillett and Tom Hicks became the owners of Liverpool in a deal which valued the club and its outstanding debts at £218.9 million.[21] That season, the club reached another Champions League final, but this time they lost 2–1 to AC Milan.[22]
Barwy i herb
| ||
Przez długi okres Liverpool występował w czerwonych koszulkach i białych spodenkach. W połowie lat 60. spodenki miały już czerwony kolor. Przez pierwsze dwa lata gry, po tym jak Liverpool przejął Anfield od Evertonu klub używał barw tego zespołu. Nosił wówczas prawie identyczny strój jak Everton, koszulki biało–niebieskie oraz niebieskie spodenki. W 1894 roku klub porzucił barwę niebieską. W 1901 roku klub wprowadził swój herb, na którym znajdował się liver bird[23]. W czasie następnych 60 lat Liverpool ubierał się w barwy czerwono–białe. Z biegiem czasu skarpety miały natomiast kolor czerwony, czarny, biały, zaś obecnie ponownie czerwony.
In 1964, then-Liverpool manager Bill Shankly decided to send the team out in all red for the first time against Anderlecht, as Ian St. John recalled in his autobiography:
He thought the colour scheme would carry psychological impact—red for danger, red for power. He came into the dressing room one day and threw a pair of red shorts to Ronnie Yeats. “Get into those shorts and let’s see how you look,” he said. “Christ, Ronnie, you look awesome, terrifying. You look 7ft tall.” “Why not go the whole hog, boss?” I suggested. “Why not wear red socks? Let’s go out all in red.” Shankly approved and an iconic kit was born.[24]
| Okres | Producent koszulek | Sponsor na koszulkach |
|---|---|---|
| 1973–1979 | Umbro | brak |
| 1979–1982 | Hitachi | |
| 1982–1985 | Crown Paint | |
| 1985–1988 | Adidas | |
| 1988–1991 | Candy | |
| 1991–1992 | ||
| 1992–1996 | Carlsberg | |
| 1996–2006 | Reebok | |
| 2006– | Adidas |
Liverpool's away colours are traditionally either white shirts and black shorts or all yellow. However, in 1987 an all grey kit was introduced, which was used until the centenary season of 1991–92, when it was replaced by a combination of green shirts and white shorts. After various colour combinations in the 1990s, including gold and navy, bright yellow, black and grey, and ecru, the club alternated between yellow and white away kits until the 2008–09 season, when they re-introduced the grey kit.[25] The current kits are designed by Adidas,[26] who made the club's kits between 1985 and 1996. The only other branded shirts worn by the club were made by Umbro until 1985 and Reebok for ten seasons starting in 1996.[27] A third kit, consisting of a turquoise top and black shorts, has been designed primarily for Champions League away games, but is used for any domestic games where both red and grey would clash.[28]
Liverpool w 1979 roku podpisał umowę z firmą Hitachi i stał się zarazem pierwszym brytyjskim zespołem, który miał na koszulkach logo sponsora[29]. Od tego czasu kluby był sponsorowany przez Crown Paints, Candy oraz Carlsberg. Kontrakt z firmą Carslberg Liverpool podpisał w 1992 roku. Jest to najdłużej utrzymująca się umowa sponsorska w Premier League[30]. Na herbie klubu widnieje liver bird, który jest symbolem miasta. Znajduje się on pośrodku tarczy. Nad tarczą widnieje fragment Shankly Gates oraz tytuł hymnu Liverpoolu – "You'll Never Walk Alone". Dwa płomienie symbolizują natomiast pamięć po kibicach Liverpoolu, którzy zginęli w czasie katastrofy na Hillsbrough[31].PRZEREDAGOWAĆ
Stadion
- Aby dowiedzieć się więcej o proponowanym, nowym stadionie Liverpoolu, patrz: Stanley Park Stadium.
Od czasu założenia klubu Liverpool mecze domowe rozgrywa na Anfield. Obiekt ten wybudowano w 1884 roku i początkowo był używany przez Everton[32]. Zespół ten opuścił stadion w 1892 roku, po konflikcie z właścicielem Anfield, Johnem Holdingiem. Zadecydował on, że zostanie stworzony nowy klub, który będzie rozgrywał mecze na stadionie. Na pierwszy mecz Liverpoolu przyszło 100 osób, mimo że stadion mógł pomieścić 20 tysięcy widzów[33].
W roku 1906 jedna z trybun zmieniła swoją nazwę na Spion Kop[34]. Nazwa ta pochodzi od góry w KwaZulu-Natal w RPA. Wzgórze to było miejscem Bitwy o Spion Kop w czasie II wojny burskiej. Zginęło wówczas ponad 300 osób. Wiele z nich pochodziło z Liverpoolu[35]. Trybuna Spion Kop mogąca pomieścić 28 tysięcy widzów jest największą na stadionie oraz jedną z największych na świecie. Wiele klubów Anglii zapożyczyło tę nazwę[35]. Po katastrofie na Hillsborough, pojemność trybuny ze względów bezpieczeństwa została zredukowana. W 1994 roku znajdowały się już na niej tylko miejsca siedzące i jej pojemność wynosiła 12 390 kibiców[33].
Na przeciwległej trybunie znajduję się trybuna Anfield Road. Zasiadają na niej kibice przyjezdnych zespołów. Przebudowana została w 1998 roku i jest najnowszą trybuną na stadionie. Może na niej zasiąść 9 074 fanów. Dwie sąsiednie trybuny to Main Stand (pojemność: 12 227) oraz Centenary Stand (11 762). Main Stand jest najstarszą częścią Anfield. Przebudowana została w 1973 roku i od tego czasu nie wprowadzono na niej żadnych zmian. Centenary Stand do 1992 roku, kiedy to została przebudowana na stulecie istnienia klubu była znana jako Kemlyn Road.
Na stadionie może zasiąść 45 362 widzów. W skali UEFA Anfield został oceniony na cztery gwiazdki[36].
30 lipca 2004 roku Liverpool City Council udzieliło klubowi pozwolenia na budowę nowego stadionu o pojemności 60 tysięcy widzów. Ma się on znajdować 270 metrów od Anfield[37]. 8 września Liverpool otrzymał także pozwolenie na blisko tysiącletnią dzierżawę ziemi, na którym ma się znajdować nowy obiekt[38]. W lutym 2007 roku klub przejął George Gillett i Tom Hicks. Zmienili oni projekt wyglądu stadionu. W listopadzie 2007 roku rada miasta zaakceptowała go i w czerwcu następnego roku rozpoczęła się budowa[39][40]. Koniec budowy Stanley Park jest planowany na 2011 rok[41].
Boisko treningowe
Melwood od lat 50. jest boiskiem treningowym Liverpoolu. Akademia klubu mieści się natomiast w Kirkby. Boisko należało wcześniej to St Francis Xavier, miejscowej szkoły[42].
Kibice
Liverpool posiada wielu wiernych kibiców. W sezonie 2009/2010 klub zajmuje szóste miejsce w lidze pod względem średniej frekwencji na meczach, która wynosi 43 288 fanów (95,4% pojemności stadionu)[43]. Kibice zespołu często określają siebie jako "Kopites", co jest odniesieniem to jednej z trybun na Anfield – The Kop[44].
Hymnem klubu jest piosenka "You'll Never Walk Alone", pochodząca początkowo z musicalu Carousel, a później nagrana przez pochodzący z Liverpoolu zespół Gerry and the Pacemakers. Na Anfield pojawiła się na początku lat 60. Od tego czasu stała się popularna wśród kibiców również innych zespołów na całym świecie[45]. Tytuł piosenki znajduje się na bramie Shankly Gates, która została zrobiona w 1982 roku w hołdzie byłemu trenerowi Liverpoolu – Billemu Shankly'emu. Część bramy wraz z You'll Never Walk Alone widnieje także na herbie zespołu.
Najdłużej trwającą rywalizacją Liverpoolu są mecze z Evertonem – klubem z tego samego miasta. Spotkania pomiędzy nimi określane są jako derby Liverpoolu lub Merseyside. This stems from Liverpool's formation and the dispute with Everton officials and the then owners of Anfield. Religious differences have been cited as a cause of division, although both teams stem from a Methodist origin, which undermines the notion of a Catholic–Protestant split.[46] The Merseyside derby is usually a sell-out fixture. More players have been sent off in it than in any other fixture in Premier League history.[47] It is one of the few local derbies that does not enforce fan segregation.[48] Liverpool has a rivalry with its neighbours Manchester United. This is mostly due to the success enjoyed by the two clubs and the proximity of the two cities.[49] The rivalry is so intense that the last player to be transferred between the two clubs was Phil Chisnall in 1964, when he moved to Liverpool from United.[50]
Kibice Liverpoolu brali udział w dwóch wielkich tragicznych zdarzeniach (POV?? Przeredagować??). Pierwszym z nich były tak zwane zamieszki na Heysel, w których zginęło 39 fanów Juventusu. Większość z nich zginęła z powodu zawalenia się muru. Po tym spotkaniu UEFA obwiniała jedynie fanów Liverpoolu[51]. Kluby angielskie przez następne pięć lat nie mogły występować w pucharach europejskich, a Liverpool przez sześć[52]. There were 27 arrests on suspicion of manslaughter – the only extraditable offence applicable to events at Heysel. The majority of these people were from Merseyside. Some of these people had previous convictions for football-related violence. In 1989, after a 5-month trial in Belgium, fourteen Liverpool fans were given 3-year sentences for involuntary manslaughter.[53] Half the terms were suspended[54] and it is unclear how many served their sentences.
The second was during an FA Cup semi-final in 1989 between Liverpool and Nottingham Forest, 96 Liverpool fans died due to overcrowding in what became known as the Hillsborough Disaster. The Sun newspaper published an article entitled "The Truth", in which it claimed that Liverpool fans had robbed and urinated on the dead and had attacked the police.[55] Subsequent investigations proved the allegations to be false, and this led to a city-wide boycott of the newspaper.[56] Many organisations were set up as a result of the disaster, such as the Hillsborough Justice Campaign, which represents bereaved families, survivors and supporters, who campaign for justice for the 96 people who died in Sheffield on 15 April 1989.[57]
Własność i finanse klubu
Liverpool is owned by George Gillett and Tom Hicks, who acquired the club on 6 February 2007 from previous chairman David Moores. The deal valued the club and its outstanding debts at £218.9 million. The pair paid £5,000 per share, or £174.1m for the total shareholding in the club, and £44.8m to cover the club's debts.[58] Disagreements between Gillett and Hicks, and their lack of the fans' support, have precipitated rumours that Dubai International Capital (DIC), who were interested in buying the club before Gillett and Hicks took over, would bid for the club.[59] Another group, Share Liverpool FC, also expressed interest in purchasing the club. They proposed to pay £500m, which would be funded by 100,000 fans contributing £5,000 each for a club share. However, the group have been unable to raise the required capital to make an offer for the club.[60]
In April 2008, business magazine Forbes ranked Liverpool as the fourth most valuable football team in the world, after Manchester United, Real Madrid and Arsenal. They valued the club at $1.0bn (£605m), excluding debt.[61] Accountants Deloitte rate Liverpool eighth in the 2008 Deloitte Football Money League, which ranks the world's football clubs in terms of revenue. Liverpool's income of £133.9m in the 2006–07 season moved them up from tenth the previous season.[62]
Liverpool w kulturze popularnej
Jako najbardziej utytułowany klub w historii angielskiej piłki nożnej, Liverpool często pojawia się w brytyjskich mediach. Klub pojawił się w pierwszym odcinku programu BBC Match of the Day (Mecz Dnia), w którym pokazywany był skrót meczu Liverpoolu z Arsenalem 22 sierpnia 1964 roku. Zespół wystąpił także w pierwszej transmisji meczu piłkarskiego w kolorze, która pokazywała spotkanie Liverpoolu z West Ham United[63]. Kibice Liverpoolu wystąpili w piosence Pink Floyd "Fearless (piosenka)", w której wykorzystano fragmenty z utworu "You'll Never Walk Alone"[64]. Klub w 1988 roku napisał piosenkę znaną jako "Anfield Rap". It was the club's FA Cup anthem for the final against Wimbledon, and featured John Barnes performing a rap with other members of the squad participating.[65]
A documentary drama on the Hillsborough Disaster written by Jimmy McGovern was screened in 1996. It features Christopher Eccleston as Trevor Hicks, whose story formed the focus of the script. Hicks, who lost two teenage daughters in the disaster, went on to campaign for safer stadia and helped to form the Hillsborough Families Support Group.[66] Liverpool feature in the film The 51st State (also known as Formula 51). Ex-hitman Felix DeSouza (Robert Carlyle) is an avid fan of the team and the last scene of the film takes place at a match between Liverpool and Manchester United.[67] The club was featured in a children's television show called Scully; the plot revolved around a young boy, Francis Scully, who tried to win a trial with Liverpool. The show featured prominent Liverpool players of the time such as Kenny Dalglish.[68]
Statystyki i rekordy
Zdjęcie: Jarle Vinet
Pierwszy mecz w oficjalnych rozgrywkach Liverpool rozegrał w Lancashire League z Higher Walton i wygrał go 8:0[69]. Ian Callaghan jest rekordzistą pod względem liczby występów dla zespołu. Przez 19 sezonów, począwszy od 1958 roku rozegrał 857 spotkań. W lidze wystąpił 640 razy, co również jest rekordem[70]. Z obecnego składu najwięcej występów na swoim koncie ma Jamie Carragher. Na początku 2008 roku zagrał po raz 500 dla Liverpoolu[71].
Najwięcej bramek dla klubu – 346 – zdobył Ian Rush. Strzelił on także najwięcej goli w jednym sezonie – 47 (sezon 1983/1984). Jednak w czasie kariery piłkarskiej nie pobił rekordu największej liczby bramek w lidze. Należy on do Rogera Hunta i wynosi 245 goli. Poza tym w sezonie 1961/1962 strzelił on 41 bramek w lidze, co jest rekordem w liczbie bramek w jednym sezonie w tych rozgrywkach[72]. Gordon Hodgson z 241 trafieniami na koncie zajmuje trzecie miejsce w klasyfikacji najlepszych strzelców klubu[73]. Strzelił on także rekordową liczbę 17 hat-tricków[72]. Najwięcej, bo 5 bramek w jednym meczu strzelali: John Miller, Andy McGuigan, John Evans, Ian Rush i Robbie Fowler[74]. Fowler strzelił również najszybszego hat-tricka Liverpoolu i w Premier League: w ciągu czterech minut i 32 sekund zdobył trzy gole w spotkaniu z Arsenalem w sezonie 1994/1995[75]. Najwięcej bramek w rozgrywkach europejskich – 32 – strzelił Steven Gerrard[76].
Największym zwycięstwem Liverpoolu było pokonanie 11:0 Strømsgodset IF w 1974 roku[76]. Największym zwycięstwem w lidze było natomiast pokonanie Rotherham Town 10:1 w 1896 roku[77]. Największą porażką odniesioną przez klub było spotkanie przeciwko Birmingham City rozegrane w 1954 roku – City wygrało 9:1[76]. W listopadzie 2007 roku Liverpool wygrał mecz Ligi Mistrzów z Beşiktaşem 8:0 i było to największe zwycięstwo odniesione w historii tych rozgrywek[78][79].
Obecny skład
- Stan na 22 sierpnia 2009[80]
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 1 | BR |  Diego Cavalieri |
| 2 | OB |  Glen Johnson |
| 4 | PO |  Alberto Aquilani |
| 5 | OB |  Daniel Agger |
| 8 | PO | Steven Gerrard (kapitan) |
| 9 | NA |  Fernando Torres |
| 10 | NA |  Andrij Woronin |
| 11 | PO | Albert Riera |
| 12 | OB | Fábio Aurélio |
| 15 | PO |  Yossi Benayoun |
| 16 | OB |  Sotirios Kyriakos |
| 18 | NA |  Dirk Kuyt |
| 19 | NA | Ryan Babel |
| 20 | PO |  Javier Mascherano |
| 21 | PO | Lucas Leiva |
| 22 | OB | Emiliano Insúa |
| 23 | OB | Jamie Carragher (vice-kapitan) |
| 24 | NA |  David N'Gog |
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| 25 | BR | Pepe Reina |
| 26 | PO | Jay Spearing |
| 27 | OB |  Philipp Degen |
| 28 | PO | Damien Plessis |
| 31 | PO |  Nabil El Zhar |
| 32 | OB | Stephen Darby |
| 34 | OB | Martin Kelly |
| 36 | PO | Steve Irwin |
| 37 | OB |  Martin Škrtel |
| 38 | OB | Andrea Dossena |
| 39 | NA | Nathan Eccleston |
| 40 | OB | Daniel Ayala |
| 41 | BR | Martin Hansen |
| 42 | BR |  Péter Gulácsi |
| 43 | BR |  Dean Bouzanis |
Piłkarze na wypożyczeniu
| Nr | Poz. | Piłkarz |
|---|---|---|
| –– | BR |  Nikołaj Michajłow (w FC Twente do końca sezonu 2009/10) |
| 35 | PO |  Ryan Flynn (w Falkirk do końca sezonu 2009/10) |
| 45 | OB | Mikel San José Dominguez (w Athletic Bilbao do końca sezonu 2009/10) |
| –– | NA | András Simon (w Córdoba CF do końca sezonu 2009/10) |
| –– | OB | Robbie Threlfall (w Northampton Town do 19 września 2009) |
| 29 | NA | Krisztián Németh (w AEK Ateny do końca sezonu 2009/10) |
| –– | NA | András Simon (w Córdoba CF do końca sezonu 2009/10) |
| 30 | BR | Charles Itandje (w Kavala FC do końca sezonu 2009/10) |
Indywidualne sukcesy piłkarzy
- Ballon d'Or
The following players have won the Ballon d'Or whilst playing for Liverpool:
Michael Owen – 2001
- European Golden Shoe
The following players have won the European Golden Shoe whilst playing for Liverpool:
Ian Rush (32 goals) – 1984
- UEFA Club Footballer of the Year
The following players have won the UEFA Club Footballer of the Year award whilst playing for Liverpool:
- Steven Gerrard – 2005
Szkoleniowcy
Od 1892 roku Liverpool posiadał 18 szkoleniowców, w tym jednego zatrudnionego tymczasowo. Najdłużej pracującym z nich był Tom Watson, który prowadził klub przez 19 lat (1896–1915). Bill Shankly był natomiast szkoleniowcem Liverpoolu w największej liczbie spotkań – 738. W 1985 roku zatrudniono grającego trenera – Kenny'ego Dalglisha. Był to pierwszy przypadek w angielskiej piłce, kiedy to ktoś pełnił taką funkcję. Bob Paisley, który zdobył z klubem 19 trofeów jest najbardziej utytułowanym trenerem zespołu[81].
| Imię i Naziwsko | Narodowość | From | To | Mecze | Zwycięstwa | Remisy | Porażki | Win%Szablon:Ref label | Honours | Notes |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| W. E. Barclay John McKenna | Anglia  Irlandia | 1892Błąd lutego 15(dts) | 1896Błąd sierpnieńBłąd 16(dts) | 131 | 80 | 20 | 31 | 61,07 | 1 Lancashire League championship, 2 Division Two championships | [82]Szablon:Ref label |
| Tom Watson | Anglia | 1896Błąd sierpnieńBłąd 17(dts) | 1915Błąd maja 6(dts) | 742 | 329 | 141 | 272 | 44,34 | 2 Division One championships | [83] |
| David Ashworth | Anglia | 1919Błąd grudnia 18(dts) | 1923Błąd lutego 12(dts) | 138 | 70 | 40 | 28 | 50,72 | 1 Division One championship | [84] |
| Matt McQueen | Szkocja | 1923Błąd lutego 13(dts) | 1928Błąd lutego 15(dts) | 229 | 93 | 60 | 76 | 40,61 | 1 Division One championship | [85] |
| George Patterson | Anglia | 1928Błąd marca 7(dts) | 1936Błąd sierpnieńBłąd 6(dts) | 366 | 137 | 85 | 144 | 37,43 | [86] | |
| George Kay | Anglia | 1936Błąd sierpnieńBłąd 6(dts) | 1951Błąd stycznia(dts) br | 357 | 142 | 93 | 122 | 39,78 | 1 Division One championship | [87] |
| Don Welsh | Anglia | 1951Błąd marca 23(dts) | 1956Błąd maja 4(dts) | 232 | 81 | 58 | 93 | 34,91 | [88] | |
| Phil Taylor | Anglia | 1956Błąd maja(dts) br | 1959Błąd listopada 17(dts) | 150 | 76 | 32 | 42 | 50,67 | [89][90] | |
| Bill Shankly | Szkocja | 1959Błąd grudnia 1(dts) | 1974Błąd lipca 12(dts) | 783 | 407 | 198 | 178 | 51,98 | 3 Division One championships, 3 Charity Shields 2 FA Cups, 1 UEFA Cup | [91] |
| Bob Paisley | Anglia | 1974Błąd lipca 26(dts) | 1983Błąd lipca 1(dts) | 535 | 307 | 132 | 96 | 57,38 | 6 Division One championships, 5 Charity Shields, 3 Football League Cups, 3 European Cups, 1 European Super Cup, 1 UEFA Cup | [92] |
| Joe Fagan | Anglia | 1983Błąd lipca 1(dts) | 1985Błąd maja 28(dts) | 131 | 70 | 37 | 24 | 53,44 | 1 Division One championship, 1 European Cup, 1 Football League Cup | [93] |
| Kenny Dalglish | Szkocja | 1985Błąd maja 30(dts) | 1991Błąd lutego 21(dts) | 307 | 187 | 78 | 42 | 60,91 | 3 Division One championships, 2 FA Cup, 4 Charity Shields (2 Shared) | [94] |
| Ronnie Moran | Anglia | 1991Błąd lutego 22(dts) | 1991Błąd kwietnia 15(dts) | 10 | 4 | 1 | 5 | 40,00 | [95]Szablon:Ref label | |
| Graeme Souness | Szkocja | 1991Błąd kwietnia 16(dts) | 1994Błąd stycznia 28(dts) | 157 | 65 | 47 | 45 | 41,40 | 1 FA Cup | [96] |
| Roy Evans | Anglia | 1994Błąd stycznia 31(dts) | 1998Błąd lipca 16(dts) | 226 | 116 | 57 | 53 | 51,33 | 1 Football League Cup | [97] |
| Roy Evans Gérard Houllier | Anglia Francja | 1998Błąd lipca 16(dts) | 1998Błąd listopada 12(dts) | 18 | 7 | 6 | 5 | 38,89 | [98]Szablon:Ref label | |
| Gérard Houllier | Francja | 1998Błąd listopada 12(dts) | 2004Błąd maja 24(dts) | 307 | 158 | 75 | 74 | 51,47 | 2 Football League Cups, 1 FA Cup, 1 UEFA Cup, 1 European Super Cup, 1 Charity Shield | [99]Szablon:Ref label |
| Rafael Benítez | Hiszpania | 2004Błąd czerwca 16(dts) | Present | 294 | 168 | 66 | 60 | 57,14 | 1 European Cup, 1 FA Cup, 1 European Super Cup, 1 Community Shield | [100] |
Sztab szkoleniowy
- Stan na 13 lutego 2010[80].
| Stanowisko | Imię i nazwisko | Kraj |
|---|---|---|
| Szkoleniowiec | Rafael Benítez | Hiszpania |
| Asystent szkoleniowca | Sammy Lee | Anglia |
| Trener pierwszego zespołu | Mauricio Pellegrino | Argentyna |
| Trener bramkarzy | Xavi Valero | Hiszpania |
| Trener bramkarzy zespołu rezerw | John Achterberg | Holandia |
| Trener odnowy biologicznej | Paco de Miguel | Hoszpania |
| Szkoleniowiec zespołu rezerw | John McMahon | Anglia |
| Fizjoterapeuta | Rob Price | Anglia |
| Główny skaut | Eduardo Macia | Hiszpania |
Sukcesy
Liverpool 18-krotnie zdobył mistrzostwo Anglii (jest pod tym względem wraz z Manchesterem United rekordzistą)[101], 7-krotnie Puchar Anglii oraz tyle samo razy Puchar Ligi (co jest rekordem). Klub w 1986 roku zdobył dublet składający się z Pucharu Anglii i Pucharu Ligi; dwukrotnie także został mistrzem Anglii i wygrał rozgrywki europejskie w jednym sezonie (w 1977 i 1984 roku). W sezonie 1983/1984 Liverpool wygrał także rozgrywki o Puchar Ligi, więc zdobył potrójną koronę. Osiągnięcie to powtórzył w 2001 roku – zdobył wówczas Puchar Anglii, Puchar Ligi oraz Puchar UEFA[102]. Liverpool has won the European Cup, Europe's primary club competition, five times, which is an English record. Only Real Madrid and Milan has won the competition on more occasions. The club's fifth triumph meant that they won the trophy outright and was awarded a multiple-winner badge.[103] The club has won the UEFA Cup, Europe's secondary club competition, three times, a record they share with Juventus and Internazionale.[104]
Krajowe
Liga
- Football League First Division (Mistrzowie Anglii w piłce nożnej) (1 szczebel rozgrywek)
- Mistrzostwo Anglii (18): 1900–01, 1905–06, 1921–22, 1922–23, 1946–47, 1963–64, 1965–66, 1972–73, 1975–76, 1976–77, 1978–79, 1979–80, 1981–82, 1982–83, 1983–84, 1985–86, 1987–88, 1989–90
- Second Division (2 szczebel rozgrywek)
- Zwycięstwo (4): 1893–94, 1895–96, 1904–05, 1961–62
- Lancashire League
- Zwycięstwo (1): 1892–93
Puchary
- Zdobywca (7): 1965, 1974, 1986, 1989, 1992, 2001, 2006
- Zdobywca (7): 1981, 1982, 1983, 1984, 1995, 2001, 2003
- Zdobywca (15, 10 outright and 5 shared): 1964 (shared), 1965 (shared), 1966, 1974, 1976, 1977 (shared), 1979, 1980, 1982, 1986 (shared), 1988, 1989, 1990 (shared), 2001, 2006
- Super Cup
- Winners (1): 1986
Europejskie
- European Cup and UEFA Champions League
- Winners (5): 1977, 1978, 1981, 1984, 2005
- Winners (3): 1973, 1976, 2001
- UEFA Super Cup
- Winners (3): 1977, 2001, 2005
Przypisy
Linki zewnętrzne
- Oficjalna strona (ang.)
- LFCHistory.net – Artykuły i statystyki na temat Liverpoolu (ang.)