Witold Koziński
Witold Aleksander Koziński (ur. 12 maja 1946 w Gostyninie[1]) – polski ekonomista i bankowiec, profesor nauk ekonomicznych, w latach 1992–1998 i 2008–2014 wiceprezes Narodowego Banku Polskiego.
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | 12 maja 1946 |
| Profesor nauk ekonomicznych | |
| Specjalność: bankowość i finanse, polityka pieniężna, teoria wzrostu | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | 1975 |
| Habilitacja | 1983 |
| Profesura | 15 lutego 1996 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia | Uniwersytet Warszawski |
| Odznaczenia | |
 | |
Życiorys
Absolwent Wydziału Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego z 1971. W 1975 na tym samym wydziale obronił doktorat, zaś w 1983 uzyskał stopień doktora habilitowanego[2]. Tytuł profesora nauk ekonomicznych otrzymał w 1996. Specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu bankowości i finansów, polityki pieniężnej i teorii wzrostu[3]. Od 1975 zawodowo związany z macierzystym wydziałem. Pełnił funkcję kierownika Katedry Bankowości i Finansów[2][3]. W 1999 został profesorem w Katedrze Finansów i Bankowości w Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie[2].
W NBP pracował w latach 1971–1975 i 1982–1991. W latach 1992–1998 był wiceprezesem i pierwszym zastępcą prezesa NBP w okresie pełnienia tej funkcji przez Hannę Gronkiewicz-Waltz. Zasiadał także w Komisji Papierów Wartościowych (1991), był prezesem zarządów Powszechnego Banku Handlowego Gecobank (1991–1992), PTE Allianz Polska (1998–1999), Banku Gospodarstwa Krajowego (2002–2003)[2].
24 października 2008 ponownie objął urząd wiceprezesa Narodowego Banku Polskiego[4]. 24 października 2014 przestał pełnić tę funkcję w związku z upływem kadencji[5]. W latach 2010–2014 był członkiem Komisji Nadzoru Finansowego jako przedstawiciel NBP[6][7].
Odznaczenia
W 1998 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[8].