Wlora
Wlora[1] (alb. Vlorë, Vlora; wł. Valona, gr. Βαλόνα) – miasto w Albanii na wybrzeżu Adriatyku. Liczba mieszkańców wynosiła w 2011 ok. 80 tysięcy[2]. Stolica okręgu i obwodu Wlory.
 Widok na miasto | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Okręg | |||||
| Burmistrz | Shpëtim Gjika | ||||
| Wysokość | 0 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2011) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy | 033 | ||||
| Kod pocztowy | 9401-9404 | ||||
| Tablice rejestracyjne | VL | ||||
Położenie na mapie Albanii  | |||||
 40°27′N 19°29′E/40,450000 19,483333 | |||||
| Strona internetowa | |||||
Miasto nadmorskie, nad którym wznosi się wzgórze Kuzum-Baba – siedziba muzułmańskiej sekty bektaszytów.
Historia
W XI i XII wieku Wlora odegrała ważną rolę w konfliktach między Cesarstwem Bizantyjskim a Normańskim Królestwem Sycylii. Podczas 4 lat okupacji normańskiej we Wlorze istaniało biskupstwo katolickie. W 1321 roku miasto będące pod kontrolą Bizancjum zostało zaatakowane przez flotę wenecką pod dowództwem Giovanniego Michiela, co kosztowało życie wielu jego greckich mieszkańców. Wlora była stolicą Księstwa Valony, początkowo państwa wasalnego Serbii, a później niezależnego państwa chrześcijańskiego od 1346 do 1417. W XV wieku Wlora została zdobyta przez Turków Osmańskich.
W 1912 Wlora stała się miejscem spotkania albańskich działaczy narodowych, którzy proklamowali w tym mieście deklarację niepodległości. W czasie I wojny światowej miasto zostało zajęte przez jednostki armii włoskiej. W 1920, w wyniku bitwy o Wlorę, oddziały albańskie odzyskały miasto z rąk włoskich.
W 1997 r., po bankructwie piramid finansowych miasto zostało przejęte przez uzbrojone bandy, które wystąpiły przeciwko legalnym władzom. Znane też jako największy ośrodek przemytu ludzi do Włoch. Od 2008 burmistrzem miasta jest Shpëtim Gjika.
Demografia
Miasta partnerskie
Hollywood
Izmir
Galeria
Urząd Miejski
Meczet Muradie. Widok ze wzgórza Kuzum Baba
Przypisy
Bibliografia
- D.Hall, Albania and the Albanians, New York 1994.