Nënkontinenti indian
Nënkontinenti indian është një rajon fiziografik në Azinë Jugore. Ndodhet në Pllakën Indiane, duke u shfaqur në jug në Oqeanin Indian nga Himalajet. Gjeopolitikisht, ai përfshin përgjithësisht vendet e Bangladeshit, Butanit, Indisë, Maldiveve, Nepalit, Pakistanit[a] dhe Sri Lankës.[1][2][3][4] Termat nënkontinenti Indian dhe Azia Jugore shpesh përdoren në mënyrë të ndërsjellë për të treguar rajonin, megjithëse termi gjeopolitik i Azisë Jugore shpesh përfshin Afganistanin.[5] Ndonjëherë, përfshihet edhe Territori Britanik i Oqeanit Indian. Gjeoskema e Kombeve të Bashkuara për Azinë përfshin gjithashtu Iranin në Azinë Jugore.
.svg)
Gjeologjikisht, nënkontinenti indian është i lidhur me masën tokësore që u shkëput nga superkontinenti Gondwana gjatë Kretakut dhe u bashkua me masën tokësore euroaziatike gati 55 milionë vjet më parë.[6] Historikisht, si dhe deri në ditët e sotme, është dhe ka qenë rajoni më i populluar në botë, me afërsisht 20%-25% të popullsisë së botës në çdo kohë të historisë. Gjeografikisht, është rajoni gadishullor në Azinë Jug-Qendrore, i përvijuar nga Himalajet në veri, Hindu Kush në perëndim dhe Arakanezët në lindje. Rajonet gjeografike fqinje rreth nënkontinentit përfshijnë Pllajën Tibetiane në veri, Gadishullin Indokinez në lindje dhe Pllajën iraniane (ose Iranin e Madh) në perëndim.