Subcontinens Indica
Subcontinens Indica, vulgo etiam subcontinens tantum, est regio physiographica, quae, in Lamina Indica in Asia Meridiana sita, ex Himalaya in Oceanum Indicum ad meridiem versus proicitur, plerumque septem civitates comprehendens: Bangladesam, Bhutaniam, Indiam, Insulas Maldivas, Nepaliam, Pakistaniam, Srilancam.[1][2][3][4] Nomina subcontinens Indica et Asia Meridiana aliquando ad regionem invicem adhibentur, sed hic saepe Afganiam[5] et interdum Territorium Oceani Indici Britannicum quoque comprehendit. Praeterea, Geoschema Asianum Consociationis Nationum Iraniam in Asia Meridiana ponit.
.svg)
Subcontinens Indica geologice cum terra cognata est quae, ex supercontinente Gondwana aevo Cretaceo seiuncta, cum Eurasia abhinc annorum paene 55 milliones coniuncta est.[6] Subcontinens geographice est regio paeninsularis in Asia Meridiana et Media sita, a Himalaia in septentrionibus, Paropamiso in occidente, et Montibus Arakenensibus in oriente circumscripta.[7] Inter regiones geographicas quae subcontinentem finiunt sunt Planities Tibetana ad septentriones, Paeninsula Indosinensis ad orientem, et Planities Persica (vel Maior Irania) ad occidentem.
Geologia
Subcontinens Indica olim pars Gondwanae erat, supercontinentis aevis Neoproterozoico exeunte et Palaeozico ineunte genita.[6] Gondwana autem aevo Mesozoico diffindi coepit, cum subcontinens Indica se ab Antarctica seiungeret abhinc annorum a 130 ad 120 milliones.[8] et a Madagascaria aevo Cretaceo, abhinc annorum circiter 90 milliones.[9] Subcontinens Indica tum ad septentriones ferri coepit, ut cum Lamina Eurasiana abhinc annorum paene 55 milliones collisa esset, Palaeocaeno paene finito.[6] Terra ubi laminae Eurasiana et Indica inter se concurrunt geologice activa manet, ad magnos terraemotus prona.[10][11]
Nexus interni
Notae
Bibliographia
- Ali, J. R, et J. C. Aitchison. 2005. "Greater India." Earth-Science Reviews 72 (3–4): 170–73. Bibcode:2005ESRv...72..169A. doi:10.1016/j.earscirev.2005.07.005. <1--FIX-->
- Baker, Kathleen M., et Graham P. Chapman. 2002. The Changing Geography of Asia. Novi Eboraci: Routledge. ISBN 978-1-134-93384-6. Caput "Change in the South Asian Core."
- Kumar, Dhavendra. 2012. Genomics and Health in the Developing World. Oxoniae: Oxford University Press ISBN 978-0-19-537475-9. Pagina 889.
- Gaina, Carmen, R. Dietmar Müller, Belinda Brown, Takemi Ishihara, et Sergey Ivanov. 2007. "Breakup and early seafloor spreading between India and Antarctica." Geophysical Journal International 170 (1): 151–69. doi:10.1111/j.1365-246X.2007.03450.x. Bibcode=2007GeoJI.170..151G.
- Mann, Michael. 2014. South Asia's Modern History: Thematic Perspectives. Novi Eboraci: Taylor & Francis. ISBN 978-1-317-62445-5. Caput "South Asia."
- Pirbhai, Miriam. 2009. Mythologies of Migration, Vocabularies of Indenture: Novels of the South Asian Diaspora in Africa, the Caribbean, and Asia-Pacific. Toronti: University of Toronto Press. ISBN 978-0-8020-9964-8. Pagina 14.
- Torsvik, T. H., R. D. Tucker, L. D. Ashwal, L. M. Carter B. Jamtveit, K. T. Vidyadharan, et P. Venkataramana. 2000."Late Cretaceous India-Madagascar fit and timing of break-up related magmatism." Terra Nova 12, no. 5 (October): 220–24. doi:10.1046/j.1365-3121.2000.00300.x. Bibcode=2000TeNov..12..220T. ISSN 0954-4879. Textus apud wiley.com.
Nexus externi
 | Vicimedia Communia plura habent quae ad subcontinentem Indicam spectant (Indian Subcontinent, Indian subcontinent). |
 | Situs geographici et historici: Locus: 22°12′28″N 76°58′13″E • GeoNames • Treccani |
- Nuntii ex Asia Meridiana (BBC).
- "India News."
- "The Ganimi Kava."
- "Indian News."
- "latast aaj ki" (nuntii in India).
