คอนสตันติน ซีออลคอฟสกี

ซีออลคอฟสกีอาศัยอยู่ในบ้านต้นไม้บริเวณชานเมืองคาลูกา (Kaluga) ห่างจากกรุงมอสโกไปทางตะวันตกเฉียงใต้ประมาณ 200 กิโลเมตร ตอนอายุ 9 ขวบ เขาก็ป่วยเป็นโรคไข้ดำแดง จนเขากลายเป็นคนที่มีปัญหาด้านการได้ยินในสภาพคนที่ใกล้หูหนวก และด้วยสภาพนี้เขาจึงไม่ได้เข้าเรียนในระดับประถมศึกษา เพราะปัญหาการได้ยิน จึงต้องศึกษาด้วยตนเองตั้งแต่วัยเยาว์

การล้มเหลวในการเข้าศึกษาซีออลคอฟสกีก็ได้ใช้เวลา 3 ปี ในการศึกษาด้วยตนเองอยู่ในหอสมุด ซึ่งเขาก็ได้รู้จักกัยนักจักรวาลวิทยาอย่างนีโคไล เฟียโดลอฟที่ทำงานอยู่ที่นั่นด้วย

ภายหลังจากนั้นซีออลคอฟสกี้ก็มีความเชื่อว่า การตั้งอาณานิคมในอวกาศจะนำพาความสมบูรณ์แบบให้กับมวลมนุษยชาติ ความเป็นนิรันดร์และไร้ความกังวลด้านการคงอยู่ของเผ่าพันธุ์มนุษย์

ด้วยแรงบันดาลใจจากนิยายวิทยาศาสตร์ด้านการผจญภัยในอวกาศของจูลส์ เวิร์น ทำให้ซีออลคอฟสกีคิดค้นทฤษฎีมากมายเกี่ยวกับการเดินทางในอวกาศและระบบขับเคลื่อนด้วยไอพ่นของจรวด เขาได้รับยกย่องเป็นหนึ่งในบิดาแห่งวิทยาการจรวดและการสำรวจอวกาศ เป็นคนแรกในโลกที่คิดเรื่องลิฟต์อวกาศ ซึ่งต่อมาเป็นแรงบันดาลใจให้แก่การสร้างหอไอเฟลในกรุงปารีสเมื่อปี ค.ศ. 1895

ในช่วงปลายของชีวิต เขาทำงานเป็นครูสอนคณิตศาสตร์ในโรงเรียนมัธยมศึกษาทั้งที่ใกล้จะหูหนวก จนกระทั่งเกษียณอายุเมื่อปี ค.ศ. 1920 หลังจากกลางคริสต์ทศวรรษ 1920 ไปแล้ว ความสำคัญของผลงานของเขาจึงค่อยเป็นที่ยอมรับ และซีออลคอฟสกีก็ได้รับความยกย่องนับแต่นั้น หลังจากเขาเสียชีวิตเมื่อวันที่ 19 กันยายน ค.ศ. 1935 ที่เมืองคาลูกา ก็มีการจัดพิธีฝังศพอย่างสมเกียรติเป็นพิธีแห่งรัฐ

โดยที่หน้าป้ายหลุมศพของเขามีคำจารึกที่แสดงถึงความทะเยอทะยานของมนุษย์ไว้ว่า "มนุษย์ จะไม่อาศัยอยู่แต่บนโลกนี้ตลอดไป ความเย้ายวนใจจากแสงอาทิตย์และอากาศ จะชักจูงให้มนุษย์ฝ่าบรรยากาศออกไปได้ถึงห้วงอวกาศและเอาชนะจักรวาลได้ในที่สุด"

ในช่วงที่ซีออลคอฟสกีมีชีวิตอยู่ เขาได้ตีพิมพ์ผลงานมากถึง 88 ผลงานที่เกี่ยวกับการท่องอวกาศและหมวดอื่นๆที่เกี่ยวข้องกัน เช่น ระบบสเตียริงทรัสเตอร์, มัลติสเตจบูสเตอร์, สถานีอวกาศ, ระบบแอร์ล็อกสำหรับการออกนอกยานอวกาศที่อยู่ในสภาวะสุญญากาศ, และระบบวงจรชีวภาพแบบปิดทีให้อาหารและออกซิเจนสำหรับอาณานิคมในอวกาศ

ซีออลคอฟสกีได้ทำการศึกษาอย่างเป็นระบบเกี่ยวกับทฤษฎีกลไกการเคลื่อนที่ของระบบไอพ่น ตลอดจนการใช้จรวดขับดันเปิดหนทางสู่การสำรวจอวกาศ ซึ่งในปี ค.ศ. 1896 ไซออลคอฟสกี้ได้อธิบายทฤษฎีกลไกการเคลื่อนที่ของระบบไอพ่นเป็นสมการที่เรียกว่า "สมการการบิน", ที่แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่าง:

• ความเร็วของจรวดในทุกๆชั่วขณะ (speed of a rocket at any moment)
• พลังงานขับดัน (specific impulse fuel)
• มวลของจรวดในเวลาตั้งต้นและเวลาสิ้นสุด (mass of the rocket in the initial and final time)

${\displaystyle \delta V=I_{0}\ln \left({M_{1} \over M_{0}}\right)}$

งานที่สำคัญที่สุดของเขาคือ The Exploration of Cosmic Space by Means of Reaction Devices (Russian: Исследование мировых пространств реактивными приборами) ได้ถูกตีพิมพ์ในปี ค.ศ. 1903 ซึ่งซีออลคอฟสกีได้ทำการคำนวณด้วยสมการซีออลคอฟสกี ได้ข้อสรุปว่าความเร็วในการโคจรรอบโลกขั้นต่ำคือ 8,000 m/s (5 ไมล์ ต่อวินาที) นั้นสามารถทำได้ด้วย จรวดหลายระดับ (Multistage rocket) ที่บรรจุออกซิเจนเหลว และ ไฮโดรเจนเหลว

ซีออลคอฟสกี ถือเป็นบุคคลสำคัญของสหภาพโซเวียต โดยเขาได้รับเกียรติจากสหภาพโซเวียตด้วยการทำเหรียญเงิน 1 รูเบิลให้มีรูปและชื่อของเขา

• สมการพื้นฐานของการขับเคลื่อนด้วยไอพ่น ชื่อ "สมการจรวดของซีออลคอฟสกี" ตั้งชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่เขา
• รัฐพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์การสำรวจจักรวาลในเมืองคาลูกา รัสเซีย ชื่อ พิพิธภัณฑ์คอนสแตนติน อี. ซีออลคอฟสกี ตั้งชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่เขา
• แอ่งซีออลคอฟสกี บนด้านไกลของดวงจันทร์ ตั้งชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่เขา ขณะที่ดาวเคราะห์น้อย 1590 Tsiolkovskaja ตั้งชื่อตามภรรยาของเขา^[1][2]
• ยานอวกาศในละครโทรทัศน์เรื่อง สตาร์เทรค ชื่อ К. Э. Циолковский (เค. อี. ซีออลคอฟสกี) ตั้งชื่อตามชื่อของเขา ปรากฏในตอน "The Naked Now"
• สถานีอวกาศซีออลคอฟสกี 1 ปรากฏในเรื่องสั้น Hinterlands ของ วิลเลียม กิบสัน

• แฮร์มัน โอแบร์ธ
• โรเบิร์ต ก็อดเดิร์ด

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ คอนสตันติน ซีออลคอฟสกี

• รายงานวิชาการเรื่อง ผลกระทบของซีออลคอฟสกีต่อคริสต์ศตวรรษที่ 21 (อังกฤษ)
• ซีออลคอฟสกี จาก russianspaceweb.com (รัสเซีย)
• [1]^{[ลิงก์เสีย]} จาก myfirstbrain.com (ไทย)