ซิริลแห่งอะเล็กซานเดรีย

ซิริลเกิดวันที่ 18 ตุลาคม ค.ศ. 376^[1] เป็นหลานลุงของบิชอปเทโอฟิลุสแห่งอะล็กซานเดรีย เมื่อโตขึ้นได้รับการศึกษาทางด้านเทววิทยาที่เมืองอะเล็กซานเดรีย จนได้รับศีลอนุกรมเป็นบาทหลวงโดยมีลุงของท่านเป็นผู้โปรดศีล เมื่อลุงของท่านถึงแก่กรรม ท่านก็ได้สืบตำแหน่งบิชอปแห่งอะเล็กซานเดรียต่อในปี ค.ศ. 412

ในสมัยของบิชอปซิริลเป็นช่วงที่เกิดความขัดแย้งทางเทววิทยาอย่างมาก จึงเกิดสภาสังคายนาสากลขึ้นหลายครั้งเพื่อหามติร่วมกันในการกำหนดหลักความเชื่อในศาสนาคริสต์ บิชอปบิดรซิริลได้เป็นประธานในสภาสังคายนาแห่งเอเฟซัสเพื่อยืนยันหลักความเชื่อว่าพระนางมารีย์พรหมจารีเป็นพระมารดาพระเจ้า และประณามเนสโตริอุสที่คัดค้านความเชื่อนี้ว่าเป็นพวกนอกรีต ความขัดแย้งนี้บานปลายทำให้ทั้งสองฝ่ายถูกจับกุม แต่ซิริลถูกปล่อยตัวเพราะพระสันตะปาปาส่งทูตมาชี้แจงรับรองมติของซิริล^[2]

ในช่วงบั้นปลายชีวิต บิชอปซิริลได้ประพันธ์อรรถาธิบายพระวรสารนักบุญยอห์น พระวรสารนักบุญลูกา คัมภีร์โทราห์ รวมทั้งศาสตรนิพนธ์เกี่ยวกับเทววิทยา และบทเทศน์ต่าง ๆ ซึ่งได้รับยกย่องมากเพราะอธิบายได้ชัดเจน กระทัดรัด และสมเหตุสมผล

บิชอปซิริลถึงแก่มรณกรรมเมื่อวันที่ 27 มิถุนายน ค.ศ. 444^[1] สมเด็จพระสันตะปาปาลีโอที่ 13 ยกย่องท่านเป็นนักปราชญ์แห่งคริสตจักร มีสมญานามว่านักปราชญ์แห่งการรับสภาพมนุษย์ (ละติน: Doctor Incarnationis)