พระเจ้าวิลเลียมที่ 2 แห่งอังกฤษ
พระเจ้าวิลเลียมที่ 2 แห่งอังกฤษ (อังกฤษ: William II of England หรือ Rufus) (ราว ค.ศ. 1056 – 2 สิงหาคม ค.ศ. 1100) เป็นกษัตริย์แห่งอังกฤษและเป็นกษัตริย์องค์ที่สองของราชวงศ์นอร์มันตั้งแต่วันที่ 26 กันยายน ค.ศ. 1087 จนกระทั่งเสด็จสวรรคตในปี ค.ศ. 1100 โดยทรงมีพระราชอำนาจเหนือนอร์ม็องดีและมีอิทธิพลในสกอตแลนด์ แต่พระองค์ไม่ประสบความสำเร็จในการขยายการปกครองเข้าไปในเวลส์ พระองค์เป็นพระราชโอรสองค์ที่สามของพระเจ้าวิลเลียมที่ 1 แห่งอังกฤษหรือพระเจ้าวิลเลียมผู้พิชิตและมาทิลดาแห่งแฟลนเดิร์ส[2]พระองค์มักถูกเรียกว่าวิลเลียม รูฟัส (รูฟัสเป็นภาษาละตินแปลว่า "สีแดง") อาจเป็นเพราะพระวรกายของพระองค์มีสีแดงก่ำหรือเนื่องจากพระองค์มีเส้นพระเกศาสีแดงตั้งแต่ยังเยาว์
| พระเจ้าวิลเลียมที่ 2 | |
|---|---|
 พระบรมสาทิสลักษณ์ของพระเจ้าวิลเลียมที่ 2 โดยศิลปินนิรนาม คริสต์ศตวรรษที่ 17 | |
| กษัตริย์แห่งอังกฤษ | |
| ครองราชย์ | 26 กันยายน ค.ศ. 1087 – 2 สิงหาคม ค.ศ. 1100 |
| ราชาภิเษก | 26 กันยายน ค.ศ. 1087[1] |
| ก่อนหน้า | พระเจ้าวิลเลียมที่ 1 |
| ถัดไป | พระเจ้าเฮนรีที่ 1 |
| พระราชสมภพ | ประมาณ ค.ศ. 1056 ดัชชีนอร์ม็องดี |
| สวรรคต | 2 สิงหาคม ค.ศ. 1100 (พระชนมายุประมาณ 43–44 พรรษา) นิวฟอเรส ราชอาณาจักรอังกฤษ |
| ฝังพระบรมศพ | อาสนวิหารวินเชสเตอร์ |
| ราชวงศ์ | นอร์มัน |
| พระราชบิดา | พระเจ้าวิลเลียมที่ 1 แห่งอังกฤษ |
| พระราชมารดา | มาทิลดาแห่งแฟลนเดิร์ส |
| ช่วงเวลา |  |
พระเจ้าวิลเลียมที่ 2 เป็นบุคคลที่มีอารมณ์ซับซ้อน พระองค์มิได้อภิเษกสมรสและไม่มีพระราชโอรสหรือพระราชธิดาทำให้พระองค์ไม่มีรัชทายาท ซึ่งทำให้นักประวัติศาสตร์คาดเดาว่าพระองค์เป็นพวกรักร่วมเพศหรือรักร่วมสองเพศ พระองค์สวรรคตหลังจากถูกลูกศรยิงขณะล่าสัตว์ในอุทยานหลวงนิวฟอเรสต์ภายใต้สถานการณ์ที่ยังคลุมเครือ เจ้าชายเฮนรี พระอนุชาของพระองค์สืบราชบัลลังก์อังกฤษเป็นพระเจ้าเฮนรีที่ 1 แห่งอังกฤษ
เบื้องต้น
วันประสูติที่แน่นอนของพระองค์ไม่เป็นที่ทราบแต่สันนิษฐานกันว่าราวระหว่างปี ค.ศ. 1056 และปี ค.ศ. 1060 เป็นพระราชโอรสองค์ที่สามในพระราชโอรสสี่พระองค์ของดยุคแห่งนอร์ม็องดี เป็นพระอนุชาของโรเบิร์ต เคอธอส (Robert Curthose) เมื่อยังทรงพระเยาว์ทรงได้รับการศึกษาจากอัครบาทหลวงลองฟรองลองฟรอง (Lanfranc) อนาคตของพระองค์ดูเหมือนว่าจะได้เป็นขุนนางผู้มีอำนาจแต่มิใช่เป็นพระมหากษัตริย์เพราะเป็นพระราชโอรสองค์รอง แต่เมื่อริชาร์ดพระราชโอรสองค์ที่สองสิ้นพระชนม์ พระองค์ก็กลายเป็นผู้มีสิทธิในการสืบราชบัลลังก์[3] วิลเลียมเป็นพระราชโอรสองค์โปรดของพระราชบิดาและทรงขึ้นครองราชย์ต่อจากพระราชบิดาเมื่อเสด็จสวรรคต วิลเลียมและโรเบิร์ต เคอธอสพระเชษฐาองค์โตไม่ทรงถูกชะตากันเท่าใดนัก แต่ทั้งสองคนก็คืนดีกันหลังจากการพยายามโค่นราชบัลลังก์ในปี ค.ศ. 1091 โดยพระอนุชาองค์เล็กเฮนรี
ความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องทั้งสามองค์เป็นความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยดีนัก นักบันทึกประวัติศาสตร์ออร์เดอริค ไวทาลิส (Orderic Vitalis) กล่าวถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างปี ค.ศ. 1077 และปี ค.ศ. 1078 ที่วิลเลียมและเฮนรีทรงรู้สึกเบื่อจากการโยนลูกเต๋าจึงตัดสินใจล้อพี่ชายโดยเทน้ำเสียจากระเบียงชั้นบนลงบนพระเศียรของโรเบิร์ตซึ่งทำให้โรเบิร์ตทรงรู้สึกมีความขายพระพักตร์และพิโรธ จึงเกิดการทะเลาะกันจนพระราชบิดาต้องทรงเข้าห้าม[4]
บรรณานุกรม
อ้างอิง
ดูเพิ่ม
| ก่อนหน้า | พระเจ้าวิลเลียมที่ 2 แห่งอังกฤษ | ถัดไป | ||
|---|---|---|---|---|
| พระเจ้าวิลเลียมที่ 1 |  |  พระมหากษัตริย์แห่งอังกฤษ (ราชวงศ์นอร์มัน) (ค.ศ. 1087 – ค.ศ. 1100) |  | พระเจ้าเฮนรีที่ 1 |