พอลิเอทิลีน
พอลิเอทิลีน (อังกฤษ: polyethylene; PE) เป็นสารที่ข้นขาวโปร่งแสงซึ่งได้จากเอทิลีน (CH2=CH2) พอลิเอทิลีนมีการผลิตขึ้นทั้งในรูปที่มีความหนาแน่นต่ำ กลาง และสูง
ประเภท
- พอลิเอทิลีนความหนาแน่นต่ำ (Low-density polyethylene หรือ LDPE) มีความหนาแน่นอยู่ในช่วงตั้งแต่ 0.91–0.93 กรัมต่อลูกบาศก์เซนติเมตร โมเลกุลของ LDPE มีแบ็กโบนคาร์บอนที่มีไซด์กรุ๊ปของคาร์บอนสี่ถึงหกอะตอมติดกับแบ็กโบนหลักอย่างสุ่ม ๆ LDPE มีการใช้อย่างกว้างขวางเพราะว่าไม่แพง ยืดหยุ่นได้ ทนทานมากและทนต่อสารเคมี LDPE ถูกขึ้นรูปเป็นขวด หีบห่ออาหาร และของเล่น
- พอลิเอทิลีนความหนาแน่นปานกลาง (Medium-density polyethylene หรือ MDPE) มีความหนาแน่นอยู่ในช่วงตั้งแต่ 0.93–0.95 กรัมต่อลูกบาศก์เซนติเมตร MDPE สามารถผลิตได้จาก chromium/silica catalysts, Ziegler-Natta catalysts หรือ metallocene catalysts MDPE มีคุณสมบัติทนต่อการตกกระแทกได้ดี นอกจากนี้ยังมีค่า notch sensitivity น้อยกว่า HDPE และมีความต้านทานต่อความเค้นดีกว่า HDPE MDPE ตามปกติจะถูกใช้ในการทำท่อแก๊ส ถุง ฟิล์มบรรจุภัณฑ์
- พอลิเอทิลีนความหนาแน่นสูง (High-density polyethylene หรือ HDPE) มีความหนาแน่นอยู่ในช่วงตั้งแต่ 0.95–0.97 กรัมต่อลูกบาศก์เซนติเมตร โมเลกุลของ HDPE จะมีแบ็กโบนคาร์บอนที่ยาวมากแต่ไม่มีไซด์กรุ๊ป ผลก็คือโมเลกุลเหล่านี้เชื่อมกันอย่างแน่นหนามากขึ้น HDPE แข็งแรงกว่า แข็งกว่า และโปร่งแสงน้อยกว่า LDPE HDPE ใช้ทำถุง ถังน้ำมันรถ หีบห่อ และท่อน้ำ