ภาษาเวเนโต
ภาษาเวเนโต (อิตาลี: veneto; เวเนโต: vèneto) เป็นภาษากลุ่มโรมานซ์ภาษาหนึ่งที่ใช้พูดกันเป็นภาษาแม่ในหมู่ชาวเวเนโตเกือบสี่ล้านคนทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของอิตาลี[9] ส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในแคว้นเวเนโตที่ซึ่งประชากรส่วนใหญ่เข้าใจภาษานี้ โดยมีศูนย์กลางอยู่ทั้งในและรอบ ๆ เมืองเวนิสซึ่งใช้ภาษาถิ่นที่มีเกียรติภูมิของภาษาเวเนโต บางครั้งยังมีการสื่อสารด้วยภาษานี้นอกแคว้นเวเนโต กล่าวคือ ในจังหวัดเตรนตีโน ภูมิภาคฟรียูลี ภูมิภาคเวเน็ตเซียจูเลีย คาบสมุทรอิสเตรีย และบางเมืองของสโลวีเนียและแดลเมเชีย (โครเอเชีย) โดยชาวเวเนโตพื้นเพดั้งเดิมที่ยังมีชีวิตอยู่ และในบราซิล อาร์เจนตินา และเม็กซิโกโดยชาวเวเนโตพลัดถิ่น
| ภาษาเวเนโต | |
|---|---|
| vèneto | |
 ป้ายชื่อถนนซึ่งใช้ภาษาเวเนโตในเมืองเวนิส | |
| ประเทศที่มีการพูด | อิตาลี, สโลวีเนีย, โครเอเชีย |
| ภูมิภาค | อิตาลี • แคว้นเวเนโต[1][2] • แคว้นฟรียูลี-เวเน็ตเซียจูเลีย[1][2] • จังหวัดเตรนตีโน[1][2] สโลวีเนีย • บริเวณคาบสมุทรอิสเตรีย โครเอเชีย • เทศมณฑลอิสเตรีย[3][4] |
| จำนวนผู้พูด | 3.9 ล้านคน (2545)[5] |
| ตระกูลภาษา | |
| สถานภาพทางการ | |
| ภาษาชนกลุ่มน้อยที่รับรองใน |  อิตาลี บราซิล (ภาษาถิ่นตาลีอัง)[8] เม็กซิโก (ภาษาเวเนโตถิ่นชิปิโล) |
| รหัสภาษา | |
| ISO 639-3 | vec |
| Linguasphere | 51-AAA-n |
 | |
แม้ว่าผู้พูดภาษาเวเนโตบางคนและผู้พูดภาษาอื่น ๆ ในอิตาลีมักมองว่าภาษานี้เป็นเพียงภาษาถิ่นภาษาหนึ่งของภาษาอิตาลี แต่ภาษาเวเนโตก็เป็นภาษาต่างหากที่มีวิธภาษาท้องถิ่นหลายวิธภาษา ตำแหน่งที่แน่ชัดของภาษาเวเนโตภายในกลุ่มภาษาโรมานซ์ยังคงเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ อย่างไรก็ตาม ทั้งเอ็ทนอล็อกและกลอตโตล็อกต่างจัดให้ภาษานี้อยู่ในสาขาแกลโล-อิตาลิก[6][7]