มารียา เวียตรอวา
มารียา แฟดอซียิวนา เวียตรอวา (ยูเครน: Марія Федосіївна Вєтрова; 3 มกราคม 1870 – 24 กุมภาพันธ์ 1897) เป็นครูและนักปฏิวัติชาวยูเครน หลังทำงานเป็นครูในหลายภาคของประเทศยูเครนและเข้าร่วมคณะละครเป็นเวลาสั้น ๆ เธอได้เข้าร่วมกลุ่มนักสังคมนิยมในอาซอว และเป็นผู้ยึดถือในงานเขียนของเลโอ ทอลสตอย เธอศึกษาต่อในเซนต์ปีเตอส์เบิร์ก แต่ถูกเรียกร้องให้มาเป็นนักปฏิวัติหลังได้พบกับทอลสตอย เธอถูกจับกุมจากกิจกรรมการตีพิมพ์เนื้อหาต่อต้านซาร์ และเสียชีวิตจากการจุดไฟเผาตนเองในป้อมปราการปีเตอร์และปอล หารเสียชีวิตของเธอกลายมาเป็นคำเรียกในการเดินขบวนของขบวนการนักศึกษาเพื่อล้มล้างซาร์ที่ได้รับความนิยมสูงยิ่งขึ้น
มารียา เวียตรอวา | |
|---|---|
Марія Вєтрова | |
 | |
| เกิด | 03 มกราคม ค.ศ. 1870 ซอลอนีวสกา แคว้นแชร์นีฮีว จักรวรรดิรัสเซีย (ปัจจุบันอยู่ในประเทศยูเครน) |
| เสียชีวิต | 24 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1897 (27 ปี) ป้อมปีเตอร์และปอล เซนต์ปีเตอส์เบิร์ก จักรวรรดิรัสเซีย |
| สาเหตุเสียชีวิต | จุดไฟเผาตนเอง |
| สุสาน | สุสานการแปรสภาพสู่พระเจ้า |
| สัญชาติ | ยูเครน |
| อาชีพ |
|
| ปีปฏิบัติงาน | 1888–1897 |
| ขบวนการ | นารอดิก |
ชีวประวัติ
มารียา เฟตอชีวนา เวียตรอวา เกิดเมื่อวันที่ 3 มกราคม 1870[1] ในซอลอนีวกา แคว้นแชร์นีฮีว จักรวรรดิรัสเซีย (ปัจจุบันอยู่ในแคว้นแชร์นีฮีว ประเทศยูเครน)[2] เธอเป็นลูกนอกสมรสของสตรีชาวคอสซัก[2] ออเลกซันดรา เวียตรอวา (Oleksandra Vetrova) กับโนตารีท้องถิ่น เธอจึงถูกเลี้ยงมาเป็นเด็กกำพร้าโดยสตรีไพร่คนหนึ่งซึ่งเธอเรีดยว่าเป็น “ยาย”[1] ในปี 1888 เธอจบการศึกษาจากวิทยาลัยครู[2] และประจำการอยู่ที่โรงเรียนในย่านชนบทของ ลีวเบค[1]
เงินเดือนครูของเธอน้อยมากและไม่พอต่อการดำรงชีพ รวมถึงชีวิตในชนบทของเธอนั้นโดดเดี่ยวอย่างมากในหมู่บ้านเล็ก ๆ นี้[1] ในเดือนเมษายน 1889 เธอเข้าร่วมคณะละครเวที (acting troupe) ของมือกอลา ซาดอวสกืย์[2] ซึ่งเดินทางไปทั่วประเทศยูเครย แสดงในโรงละครเล็ก ๆ โดยใช้เครื่องแต่งชายและของประกอบฉากอย่างง่าย เมื่อถึงคราที่เธอต้องแสดงเป็นครั้งแรก เธอตื่นเวทีมากจนตัดสินใจหนีออกจากคณะละคร[1]
การเป็นนักปฏิวัติ
ต่อมาเธอจึงเดินทางไปยังอาซอวเพื่อกลับไปประกอบอาชีพครู ที่นี่เธอได้เข้าร่วมกับกลุ่มนักสังคมนิยม และสนิทสนมกันก้บ อันตีป กือลากอว นารอดนิกจากตากันรอก เธอได้รับแรงบันดาลใจเป็นพิเศษจากบทความของเลโอ ทอลสตอยเรื่อง "ความสุขคืออะไร?" และเมื่อช่วงปีผ่านไป เธอยิ่งศึกษาเข้าถึงแนวคิดสังคมนิยมอย่างเข้มข้นมากขึ้น[1] ในปี 1894 เธอออกเดินทางจากอาซอวเพื่อไปศึกษาที่สถาบันเบสตูเจฟในมหาวิทยาลัยหลวงเซนต์ปีเตอส์เบิร์ก[2] แต่เธอกลับพบว่าอาจารย์และคาบสอนบรรยายต่าง ๆ ที่นั่นกลับไม่น่าสนใจและดูเบาปัญญา ในปีต่อมาเธอพบกับทอลสตอย ซึ่งให้แรงบันดาลใจเธอเป็นนักปฏิวัติ จากนั้นเธอจึงเริ่มไปสอนวิชาภาษารัสเซีย และ ชีวคณิต ประจำโรงเรียนภาควันอาทิตย์สำหรับแรงงานที่โรงงานรัฐออบูฮอว[1]
เมื่อวันที่ 24 มิถุนายน 1897 ทางการของซาร์ทำการจับกุมหมู่ผู้ที่เชื่อว่ามีส่วนร่วมในการตีพิมพ์นารอดนิกในเซนต์ปีเตอส์เบิร์ก เวียตรอวารู้จักคนจำนวนหนึ่งที่ถูกจับกุมในครั้งนี้[1] เมื่อวันที่ 2 มกราคม 1897 [ตามปฎิทินเก่า: 22 ธันวาคม 1896][3] เธอเองก็ถูกจับกุมฐานมีโฆษณาชวนเชื่อต่อต้านรัฐบาลในครอบครอง และต้องสงสัยมรส่วนร่วมในแผนการตีพิมพ์เพื่อปฏิวัติ เธอถูกจับกุมที่ป้อมปราการปีเตอร์และปอล ที่ซึทงเธอจบชีวิตตัวเองด้วยการจุดไฟเผาตัวเองในวันที่ 20 กุมภาพันธ์ [ตามปฎิทินเก่า: 8 กุมภาพันธ์] 1897 เธอเสียชีวิตจากบาดแผลไฟไหม้ในวันที่ 24 กุมภาพันธ์ [ตามปฎิทินเก่า: 12 กุมภาพันธ์] 1897[2]