รถราง

ในอดีตประเทศไทยก็เคยมีการใช้รถรางครั้งแรกเมื่อวันที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2431^[2] โดยเปิดสายบางคอแหลมเป็นสายแรกเมื่อเริ่มแรกใช้กำลังม้าลากรถไปตามราง ทำให้ใช้เวลาการเดินทางมาก จึงไม่เป็นที่นิยม ภายหลังเปลี่ยนมาใช้กำลังไฟฟ้าเมื่อ เดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2437^[2] และจนถึงวันที่ 1 ตุลาคม ปี พ.ศ. 2511 ได้ยกเลิกการเดินรถทุกเส้นทางอย่างถาวร^[3]

สายในพระนคร

• สายบางคอแหลม
• สายสามเสน
• สายหัวลำโพง
• สายดุสิต
• สายบางซื่อ
• สายปทุมวัน
• สายสีลม

โครงการในต่างจังหวัด

• รถรางขอนแก่น
• รถรางภูเก็ต
• รถรางนครราชสีมา
• รถรางกรุงเทพมหานคร
• รถรางลพบุรี
• รถรางเชียงใหม่
• รถรางพิษณุโลก
• รถรางพัทยา

• ไม่ปล่อยมลพิษเพราะใช้ไฟฟ้า มลภาวะทางเสียงน้อยกว่า
• สามารถเข้าถึงสถานีรถรางได้ง่ายกว่าการคมนาคมประเภทอื่น ๆ เช่น รถไฟใต้ดิน เพราะอยู่กลางถนน
• ใช้ราง เวลานั่งจึงรู้สึกสบายกว่ารถเมล์ที่กระเด้งมากกว่า
• มีประสิทธิภาพทางพลังงานสูงกว่าขนส่งมวลชนประเภทอื่น ๆ และค่าใช้จ่ายน้อยกว่า

• กินพื้นที่ถนนบางส่วน
• ทุนตั้งต้นสูงกว่ารถเมล์ (ถึงแม้ว่าในระยะยาวจะประหยัดมากกว่า)
• สำหรับผู้ที่ขี่จักรยาน ล้ออาจติดอยู่ในร่องของรถรางได้

• รายชื่อระบบรถรางและรถไฟฟ้ารางเบา

วิกิซอร์ซ มีงานต้นฉบับเกี่ยวกับ:

เมืองไทยในอดีต/ประวัติรถราง

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ รถราง

• "Tramway" (article in the 1911 Encyclopaedia Britannica), 1911encyclopedia.org
• Jane's Urban Transit Systems เก็บถาวร 2003-08-15 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน