เลดีลูอีส วินด์เซอร์

เลดีหลุยส์เกิดก่อนกำหนดเมื่อเวลา 23.32 น. (ตามเวลามาตรฐานกรินิช) ของวันที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2546 ณ โรงพยาบาลฟริมลีย์พาร์กในเซอร์รีย์ หลังเคาน์เตสแห่งเวสเซกซ์ถูกนำส่งจากบ้านเวสเซกซ์ในสวนแบ็กชอตไปยังโรงพยาบาลเนื่องจากประชวรพระครรภ์ ขณะเธอเกิดบิดาไม่ได้อยู่ด้วย เพราะปฏิบัติพระกรณียกิจในประเทศมอริเชียส^[4]

เลดีหลุยส์ถูกส่งไปยังแผนกฉุกเฉินต้องทำการผ่าคลอดเนื่องจากรกลอกตัวก่อนกำหนด เลดีลูอิสถูกส่งต่อไปยังหน่วยทารกแรกเกิด โรงพยาบาลเซนต์จอร์สในลอนดอนเพื่อความปลอดภัย ส่วนมารดายังคงพักฟื้นในโรงพยาบาลฟริมลีย์พาร์กจนถึงวันที่ 23 พฤศจิกายน พ.ศ. 2546 ต่อมาได้มีการประกาศนามพระธิดานี้ว่าเลดีลูอิส เมื่อวันที่ 27 พฤศจิกายนปีเดียวกัน^[5] เข้าพิธีบัพติศมา ณ โบสถ์น้อยในปราสาทวินด์เซอร์เมื่อวันที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2547 โดยเดวิด คอนเนอร์ ดีนแห่งวินด์เซอร์เป็นผู้ดำเนินพิธี มีเลดีซาราห์ แชตโท ลอร์ดอีวาร์ เมานต์แบ็ตเทน เลดีอเล็กซานดรา เอเทอร์ลิงทัน อูร์ส สวาเซินบัค และรูเพิร์ต เอลเลียต เป็นพ่อทูนหัวและแม่ทูนหัว^[6][7] เลดีหลุยส์เป็นเยาวราชนิกูลคนสุดท้ายที่ได้สวมฉลองพระองค์ครุยบัพติศมาที่ตกทอดมาจากเจ้าหญิงวิกตอเรีย พระราชกุมารี พระราชธิดาพระองค์ใหญ่ในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียแห่งสหราชอาณาจักร ซึ่งใช้มาตั้งแต่ พ.ศ. 2383^[8]

เธอได้คำนำหน้านามว่า "เลดีหลุยส์ วินด์เซอร์"^[3] แม้ในพระราชหัตถเลขาพระราชทานพระราชานุญาต (letters patent) พ.ศ. 2460 จะประกาศบังคับให้พระโอรส-ธิดาของพระราชโอรสทุกพระองค์มีพระสถานะและฐานันดรศักดิ์เป็นเจ้า^[9] ดังนั้นเลดีหลุยส์จึงมีศักดิ์และสิทธิในตำแหน่ง "เจ้าหญิงหลุยส์แห่งเวสเซกซ์" แต่หลังการเสกสมรสของเอิร์ลและเคาท์เตสแห่งเวสเซกซ์ สมเด็จพระราชินีนาถได้ประกาศผ่านสำนักพระราชวังบักกิงแฮมว่าพระบุตรของทั้งสองพระองค์จะมีสถานะเป็นลูกของเอิร์ลแทนที่จะเป็นพระบุตรของเจ้าชาย^[10] ด้วยเหตุนี้เอกสารของทางราชสำนักจึงออกนามพระธิดานี้ว่าเลดีหลุยส์ วินด์เซอร์ มาจนถึงปัจจุบัน^[11]