เวสต์เจ็ต

เวสต์เจ็ตถูกก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 27 มิถุนายน ค.ศ. 1994^[7] โดยไคลฟ์ เบดโด, เดวิด นีลแมน, มาร์ค ฮิลล์, ทิม มอร์แกน และโดนัลด์ เบลล์ โดยเวสต์เจ็ตมีฐานธุรกิจเป็นสายการบินต้นทุนต่ำ ชื่อของสายการบิน "เวสต์เจ็ต" มาจากเส้นทางบินแรกเริ่มของสายการบินในทางฝั่งตะวันตกของแคนาดา

ในวันที่ 29 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1996 เวสต์เจ็ตให้บริการเที่ยวบินแรกของสายการบิน จากแวนคูเวอร์สู่แคลกะรี^[8] โดยใช้เครื่องบินโบอิง 737-200

จากการปรับโครงสร้างในอุตสาหกรรมการบินในแคนาดาอันเป็นผลมาจากการเข้าซื้อแคเนเดียนแอร์ไลน์ของแอร์แคนาดาในปีค.ศ. 2000 เวสต์เจ็ตได้ขยายเที่ยวบินไปยังแคนาดาตะวันออก โดยเริ่มให้บริการไปยังเมืองแฮมิลตัน, ออตตาวา, ออนแทรีโอ, แฮลิแฟกซ์ และมอนทรีออล เป็นต้น สายการบินได้เลือกท่าอากาศยานนานาชาติจอห์น ซี. มันโร แฮมิลตันให้ฐานหลักของการดำเนินงานในฝั่งตะวันออก

ในปีค.ศ. 2004 เวสต์เจ็ตเริ่มบริการเที่ยวบินระหว่างประเทศ โดยเริ่มให้บริการเที่ยวบินไปยังหลายเมืองในสหรัฐ เช่น ลอสแอนเจลิส, ซานฟรานซิสโก, ฟอร์ตลอเดอร์เดล, นิวยอร์กซิตี้ เป็นต้น^[9] จุดหมายปลายทางระหว่างประเทศแรกของเวสต์เจ็ตที่ตั้งอยู่นอกแคนาดาและสหรัฐ คือ แนสซอ, บาฮามาส

ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2010 เวสต์เจ็ตประกาศในให้บริการไปยังซานตาคลารา คิวบา, นิวออร์ลีนส์และแกรนด์เคย์แมน เป็นการเพิ่มจำนวนจุดหมายปลายทางทั้งหมดไป 71 แห่ง

ในเดือนเมษายน ค.ศ. 2017 เวสต์เจ็ตได้ประกาศแผนการที่จะเปิดตัวสายการบินต้นทุนต่ำใหม่ในปลายปีเดียวกัน^[10] สายการบินใหม่จะดำเนินการโดยใช้เครื่องบินโบอิ้ง 737-800^[11] โดยการเปิดตัวสายการบินใหม่ในชื่อ สวูป จะถูกเลื่อนออกไปเป็นเดือนมิถุนายน 2018^[12]

บริษัทลูก

เวสต์เจ็ตเอนคอร์

เวสต์เจ็ตเอนคอร์เป็นสายการบินระดับภูมิภาคในเครือของเวสต์เจ็ต สายการบินเริ่มดำเนินการเมื่อวันที่ 24 มิถุนายน ค.ศ. 2013 ด้วยเครื่องบินบอมบาร์ดิเอร์ คิว400^[13]

เวสต์เจ็ตลิงค์

เวสต์เจ็ตลิงค์เป็นสายการบินลูกของเวสต์เจ็ตที่เปิดตัวในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2018^[14] ดำเนินการโดยแปซิฟิกโคสตัลแอร์ไลน์ , เวสต์เจ็ตลิงค์ให้บริการจากฐานการบินหลักที่แคลกะรีและแวนคูเวอร์ ไปยังชุมชนขนาดเล็กในแคนาดา

สวูป

สวูปเป็นสายการบินต้นทุนต่ำพิเศษ (ULCC) ที่เวสต์เจ็ตเป็นเจ้าของ สวูปเริ่มดำเนินการเมื่อวันที่ 20 มิถุนายน ค.ศ. 2018 ปัจจุบันสวูปได้ควบรวมกิจการเข้ากับเวสต์เจ็ต สายการบินแม่

ผลประกอบการ

ผลประกอบการของเวสต์เจ็ต (รวมเวสต์เจ็ตเอนคอร์) ในช่วงปี 2011-2018 มีดังนี้:

ตั้งแต่ปี 2019 เวสต์เจ็ตไม่ได้ประกาศผลประกอบการต่อสาธารณะ คาดว่าเกิดจากการเปลี่ยนเป็นบริษัทเอกชนของสายการบิน

เวสต์เจ็ตให้บริการเที่ยวบินไปยัง 109 จุดหมายปลายทาใน 24 ประเทศ^[18]

ข้อตกลงการบินร่วม

ณ เดือนมีนาคม ค.ศ. 2024 เวสต์เจ็ตได้ทำข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินดังต่อไปนี้:^[19]

ข้อตกลงระหว่างสายการบิน

ณ เดือนมีนาคม ค.ศ. 2024 เวสต์เจ็ตได้มีข้อตกลงการบินกับสายการบินดังต่อไปนี้:^[19]

ฝูงบินปัจจุบัน

ฝูงบินของเวสต์เจ็ต

โบอิง 737-700 ของเวสต์เจ็ต

โบอิง 737-800 ของเวสต์เจ็ต

โบอิง 737 แมกซ์ 8 ของเวสต์เจ็ต

โบอิง 787-9 ของเวสต์เจ็ต

ณ เดือนมีนาคม ค.ศ. 2024 เวสต์เจ็ตมีเครื่องบินประจำการในฝูงบินดังนี้:^[24][25][26]

เวสต์เจ็ตมีอายุฝูงบินเฉลี่ย 11.1ปี

ฝูงบินในอดีต

เวสต์เจ็ตเคยให้บริการเครื่องบินดังต่อไปนี้:

• 5 มิถุนายน ค.ศ. 2015: เที่ยวบินที่ 588 โบอิง 737-300 ได้ไถลออกนอกทางวิ่งขณะลงจอดในสภาพอากาศฝนตกหนักที่ท่าอากาศยานนานาชาติมอนทรีอัล ปิแอร์ อิลเลียต ทรูโด เครื่องบินไม่ได้รับความเสียหาย
• 5 มกราคม ค.ศ. 2018: เที่ยวบินที่ 2425 โบอิง 737-800 ได้ถูกชนเข้ากับโบอิง 737-800 อีกลำของซันวิงส์แอร์ไลน์ ขณะจอดที่หลุมจอดภายในท่าอากาศยานนานาชาติโทรอนโตเพียร์สัน หลังจากการเดินทางมาจากกังกุน การชนดังกล่าวได้ทำให้เกิดเพลิงไหม้บริเวณด้านท้ายโบอิง 737 ของซันวิงส์ ผู้โดยสารทุกคนบนเครื่องบินของเวสต์เจ็ตได้อพยพออกมาอย่างปลอดภัย ไม่มีผู้เสียชีวิต^[30][31]
• 5 มกราคม ค.ศ. 2020: เที่ยวบินที่ 248 โบอิง 737-800 ได้ไถลออกนอกทางวิ่งขณะลงจอดในสภาพอากาศหิมะตกหนักที่ท่าอากาศยานนานาชาติแฮลิแฟกซ์สแตนฟิลด์ เครื่องบินไม่ได้รับความเสียหาย^[32]