Vrydaggebed

Vrydaggebed (Arabies: صلاة الجمعة‎, ṣalāt al-jumu‘ah; letterlik: "gebed op die dag van byeenkoms", d.w.s. Vrydag), ook Juma-Aat of Jum-Ah genoem,[1] is 'n gebed (salaah) wat Moslems elke Vrydag in die moskee hou in plaas van die gewone middaggebed. Moslems bid gewoonlik vyf keer per dag volgens die son se hemelpad, ongeag tydsones.[2] Dit word voorgeskryf vir seuns vanaf puberteit en Moslemmans, en word ook vir Moslemvroue aanbeveel. Die woorde en bewegings van die Vrydaggebed word deur 'n imam voorgegee om dit sinchroon te hou.

Vrydaggebed by 'n universiteit in Maleisië
Vrydaggebed in die Baitul Mukarram Nasionale Moskee in Bangladesj
Vrydaggebed (Teheran, 2016), Ajatolla Jannati lei die Vrydaggebed as imam
Vrydaggebed in Pristina
Biddende Moslems in Kaïro, skildery deur Jean-Léon Gérôme in 1865
Europese tale waarin die plaaslike woord vir die Vrydag van die Arabiese woord Byeenkoms afgelei is in pers

Etimologie

Die term al-jumu‘ah is afgelei van die werkwoord ijta'ama, wat na die "byeenkoms van mense" verwys."[3]

Betekenis

Die Vrydaggebed is 'n godsdienstige verpligting wat Vrydae die plek van die daaglikse middaggebed (thoer; Arabies: ṣalāt aẓ-ẓuhr) inneem. Dit is een van die mees verhewe Islamitiese rituele en een van 'n Moslem se verpligte dade.[4]

Naamvariante

Streek/landTaalPlaaslike naam
Arabiese wêreldArabiesصلاة الجمعة (Ṣalāh al-Jumu'ah)
Iran, AfghanistanPersiesنماز جمعه (Namaz Jumah)
Noord-Indië, Oos-Indië, PakistanOerdoeنماز جمعہ (Namaz e Jumma)
Bangladesj, Wes-Bengale, Noordoos-IndiëBengaalsজুম'আ, জুম্মা (Jum'aa, jumma)
TurkyeTurksCuma namazı
AzerbeidjanAzerbeidjansCümə namazı
BalkanSerwo-Kroaties, BosniesDžuma-namaz
BalkanAlbaneesNamazi i Xhumasë
PolePoolsDżummuah
Spanje, Latyns-AmerikaSpaansYumu'ah
Somalië, DjiboetiSomaliesSalaadda Jimce
Suidoos-AsiëIndonesies, MaleisSalat jumat, Solat jumaat
JavaJavaansJemuwahan
OesbekistanOesbekiesJuma namozi, Жума намози
Suid-RuslandRussiesДжума-намаз
KoerdistanKoerdiesنوێژی ھەینی
AnatoliëKoerdiesNimiya Îniyê, نمیا ئینیێ
Xinjiang, Volksrepubliek ChinaOeigoers, Chineesجۈمە نامىزى, 主麻

Sien ook

Verwysings

Verdere leesstof

  • (en) S.D. Goitein: "The Origin and Nature of the Muslim Friday Worship" in Muslim World 49 (1959), bl. 183–195.
  • (de) Miriam Younes: Diskussionen schiitischer Gelehrter über juristische Grundlagen von Legalität in der frühen Safawidenzeit: das Beispiel der Abhandlungen über das Freitagsgebet. Würzburg 2010.
  • (de) Hans Zirker: "Tag der Versammlung. Der islamische Freitag im Kontext von Sabbat und Sonntag." In religionen unterwegs, Zeitschrift der Kontaktstelle für Weltreligionen in Österreich 13, 2007, Nr. 2, bl. 10–17. Online bei der Universität Duisburg-Essen

Eksterne skakels