Пэтабайт

Пэтаба́йт (Пбайт, Пб) — адзінка вымярэньня колькасьці інфармацыі, роўная 250 стандартным (8-бітным) байтам або 1024 тэрабайтам. Ужываецца для ўказаньня аб’ёму памяці ў розных электронных прыладах.

Вымярэньні ў байтах
Дзесятковая прыстаўкаДвайковая прыстаўка
НазваЗнакСтупеньНазваЗнакСтупень
 МЭКДАСТ 
байтB100байтBбайт20
кілябайтkB103кібібайтKiBКбайт210
мэгабайтMB106мэбібайтMiBМбайт220
гігабайтGB109гібібайтGiBГбайт230
тэрабайтTB1012тэбібайтTiBТбайт240
пэтабайтPB1015пэбібайтPiBПбайт250
эксабайтEB1018эксьбібайтEiBЭбайт260
зэтабайтZB1021зэбібайтZiBЗбайт270
ётабайтYB1024ёбібайтYiBЁбайт280

Няправільнасьць назвы

Назва «пэтабайт» агульнапрынята, але фармальна няслушна, бо прыстаўка пэта-, азначае множаньне на 1015, а не 250. Правільнай для 250 зьяўляецца двайковая прыстаўка пэбі-.

Прыклады выкарыстаньня

  • Праект Archive.org займаецца стварэньнем архіва ў адзін мільён кніг у лічбавым фармаце, ён зойме 6 пэтабайт
  • 15 пэтабайт у год — такі аб’ём зьвестак будзе апрацоўвацца зь лета 2008 году ў экспэрымэнтах над элемэнтарнымі часьціцамі на Вялікім гадронным калайдэры, які будуецца ў ЦЭРНе.

Глядзіце таксама