Шынэйд О’Конар
Шуха́да Садака́т (па-ангельску: Shuhada’ Sadaqat), народжаная Шынэйд Мары Бэрнадэт О’Ко́нар (анг. Sinéad Marie Bernadette O’Connor, па-ірляндзку: Sinéad O’Connor), вядомая як Шынэйд О’Конар (8 сьнежня 1966, Гленагіры, графства Дублін, Ірляндыя — 26 ліпеня 2023, Лёндан, Вялікабрытанія) — ірляндзкая сьпявачка і кампазытарка.
_(cropped).jpg)
Жыцьцяпіс
Нарадзілася 8 сьнежня 1966 году ў Гленагіры (Ірляндыя)[15].
У 1985 годзе О’Конар заключыла кантракт з лэйблам Ensign Records і пераехала ў Лёндан. У 1986 годзе яна дэбютавала саўндтрэкам да фільма «The Captive». Яна запісвалася разам з гітарыстам U2 Эджэм, які быў суаўтарам гукавой дарожкі. У 1990 годзе выканала песьню «Mother» на канцэрце «The Wall Live in Berlin» былога лідэра Pink Floyd Роджэра Ўотэрса[16].
У 1992 годзе Шынэйд знялася ў ролі пісьменніцы Эмілі Брантэ ў кінапастаноўцы «Навальнічны перавал»[17].
У 1994 годзе выйшаў чацьвёрты студыйны дыск «Universal Mother»[18]. Нягледзячы на хвалебныя рэцэнзіі, ён ня меў вялікага посьпеху ў публікі (ягонае вышэйшае дасягненьне — 36-ы нумар у Billboard 200). Праз год О’Конар абвясьціла, што больш ніколі не будзе мець зносінаў з прэсай. Улетку 2003 году О’Конар абвясьціла аб тым, што пакідае музычны бізнэс[19].
У 2003 годзе выйшаў DVD Goodnight, Thank You — зборнік канцэртных запісаў сьпявачкі. У сьнежні 2020 году О’Конар анансавала свае мэмуары «Rememberings»[20].
У 2015 годзе яна адмяніла свой тур з-за біпалярнага засмучэньня. У пэрыяд з сьнежня 2014 г. па сакавік 2015 г. яна перажыла глыбокую дэпрэсію[21].
4 чэрвеня 2021 году О’Конар абвясьціла аб сваім неадкладным сыходзе з музычнай індустрыі. Хоць ейны апошні студыйны альбом «No Veteran Dies Alone» павінен быў выйсьці ў 2022 годзе, О’Конар заявіла, што не будзе гастраляваць і прасоўваць яго. Паведаміўшы пра гэта ў твітэры, яна заявіла: «Гэта аб’ява аб маім сыходзе з гастрольнага і гуказапісвальнага бізнэсу. Я пастарэла і стамілася. NVDA у 2022 годзе стане маім апошнім рэлізам. І больш не будзе ніякіх гастроляў ці прома». 7 чэрвеня яна адмовілася ад гэтай заявы, назваўшы першапачатковую заяву «рэакцыяй на абразлівае інтэрвію», і заявіла, што будзе выступаць з ужо заплянаваным турам у 2022 годзе[22].
Шмат год сьпявачка змагалася з адзінотай і агарафобіяй[23].
14 студзеня 2022 году яна была шпіталізаваная праз некалькі дзён пасьля самагубства ейнага 17-гадовага сына Шэйна[24].
Памерла 26 ліпеня 2023 году[25].
Студыйныя альбомы
• 1987: The Lion and the Cobra
• 1990: I Do Not Want What I Haven’t Got
• 1992: Am I Not Your Girl?
• 1994: Universal Mother
• 2000: Faith and Courage
• 2002: Sean-Nós Nua
• 2005: Throw Down Your Arms
• 2007: Theology
• 2012: How About I Be Me (And You Be You)?
• 2014: I’m Not Bossy, I’m the Boss.
Крыніцы
| Дзеля паляпшэньня артыкулу неабходна:
|
|---|
