Дзмітрый Сяргеевіч Меражкоўскі

Дзмітрый Сяргеевіч Меражкоўскі (2 (14) жніўня 1865, Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя — 9 снежня 1941, Парыж, Францыя) — рускі пісьменнік, паэт, крытык, перакладчык, гісторык, рэлігійны філосаф, грамадскі дзеяч. Муж паэтэсы Зінаіды Гіпіус.

Дзмітрый Сяргеевіч Меражкоўскі
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	2 (14) жніўня 1865[1][2]
Месца нараджэння	Санкт-Пецярбург, Расійская імперыя[1][3][…]
Дата смерці	9 снежня 1941(1941-12-09)[1][3][…] (76 гадоў) ці 7 снежня 1941(1941-12-07)[4][2] (76 гадоў)
Месца смерці	Парыж, дэпартамент Сена, Францыя[1][3]
Пахаванне	Сент-Жэнеўеў-дэ-Буа[d]
Грамадзянства	Расійская імперыя
Бацька	Sergey Merezhkovsky[d]
Жонка	Зінаіда Мікалаеўна Гіпіус
Альма-матар	Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт[1][6]
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	раманіст, паэт, літаратурны крытык, філосаф, пісьменнік, біёграф, літаратуразнавец, мастацтвазнавец
Гады творчасці	1888—1941
Кірунак	сімвалізм мадэрнізм
Жанр	гістарыясофскі раман
Мова твораў	руская
Грамадская дзейнасць
Член у	Gabinetto Vieusseux[d] (невядома)[5]
www.merezhkovski.ru
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Цытаты ў Вікіцытатніку

Д. С. Меражкоўскі яскравы прадстаўнік Срэбранага веку і адзін з заснавальнікаў расійскага сімвалізму, заснавапаложнік новага для расійскай літаратуры жанра гістарыясофскага раману, адзін з піянераў рэлігійна-філасофскага падыходу да аналізу літаратуры, выбітны эсэіст і літаратурны крытык. Меражкоўскі (пачынаючы з 1914 года, калі яго кандыдатуру высунуў акадэмік Нестар Катлярэўскі) неаднакротна прэтэндаваў на суісканне Нобелеўскай прэміі па літаратуры, быў блізкі да яе ў 1933 годзе (калі лаўрэатам стаў Іван Бунін).