Марыу Суарыш

Сын педагога, Суарыш яшчэ студэнтам уступіў у Камуністычную партыю (выйшаў у 1951) і актаўна ўдзельнічаў у барацьбе супраць рэжыму Антоніу Салазара. Суарыш неаднаразова арыштоўваўся, што пазбавіла яго магчымасці працаваць па спецыяльнасці выкладчыкам гісторыі і геаграфіі і вымусіла яго стаць юрыстам. Суарыш актыўна ўдзельнічаў у выбарчых кампаніях апазіцыі, у тым ліку ў прэзідэнцкай кампаніі Умберту Дэлгаду ў 1958. Паступова яго погляды станавіліся меней камуністычнымі, і ў красавіку 1964 ён удзельнічаў у стварэнні ў Жэневе партыі Сацыялістычнае дзеянне Партугаліі. У сакавіку 1968 Суарыш з сям’ёй быў высланы ў Сан-Тамэ і Прынсіпі, але ўжо праз 8 месяцаў пасля прыходу да ўлады Марселу Каэтану змог вярнуцца на Радзіму. У 1970 Суарыш вымушаны быў з’ехаць за мяжу, дзе ў 1973 удзельнічаў у стварэнні Сацыялістычнай партыі Партугаліі і быў выбраны яе генеральным сакратаром.