Узброеныя сілы Вялікабрытаніі

Узброеныя сілы Вялікабрытаніі (англ.: The armed forces of the United Kingdom) складаюцца з Каралеўскага ваенна-марскога флоту (Royal Navy), Брытанскай арміі (British Army) і Каралеўскіх ваенна-паветраных сіл (Royal Air Force). Узброеныя сілы цалкам прафесійныя і добраахвотныя і налічваюць 435 тыс. чалавек у 2009 (198 тыс. рэгулярных войск, 195 тыс. рэгулярнага рэзерву, 42 тыс. добраахвотнага рэзерву). Гэта адна з найвялікшых ваенных структур у Еўропе, 26-я ў свеце па колькасці ваеннаслужачых і 3-я (пасля ЗША і КНР) па аб’ёмах ваенных расходаў. Брытанскія ВМФ і ВПС буйнейшыя ў ЕС і 2-я ў НАТА.

British Armed Forces
Узброеныя сілы Вялікабрытаніі
англ.: British Armed Forces
Герб узброеных сіл Вялікабрытаніі
Краіна Вялікабрытанія
ПадпарадкаваннеМіністэрства абароны Вялікабрытаніі
Тыпузброеныя сілы
Удзел уПершая сусветная вайна 1914—1918
Другая сусветная вайна 1939—1945
Фалклендская вайна 1982
Камандзіры
Дзеючы камандзіргенерал сэр Дэвід Рычардс (начальнік штаба абароны)
Вядомыя камандзірыБрытанская манархія[d]

Ядзерная зброя

Вялікабрытанія — адна з пяці афіцыйна прызнаных (паводле Дагавора аб нераспаўсюджанні ядзернай зброі) ядзерных дзяржаў. Яе ядзерныя запасы, верагодна, уключаюць 185 боегаловак. Гэта самыя малыя ядзерныя сілы з усіх пяці дзяржаў «ядзернага клуба» і складаюць менш за 1 % ад іх агульнага арсенала. Такая колькасць адпавядае заяўленай мэце стратэгіі «мінімальнага стрымлівання».

Стратэгічныя ядзерныя сілы Вялікабрытаніі прадстаўлены толькі марскім кампанентам, што стала вынікам сфармуляванага ў пачатку 1990-х падыходу, згодна з якім афіцыйны Лондан адмовіўся ад нестратэгічнай ядзернай зброі. Боегалоўкі размяшчаюцца на трохступенчатых цвёрдапаліўных ракетах «Трайдэнт ІІ» амерыканскай вытворчасці (вырабнік — «Локхід-Марцін»). Кожная з ракет можа несці да 12 боегаловак, на думку экспертаў (з разліку колькасці ракет і боегаловак) рэальна ўстанаўліваецца па 3-4.

Ракеты ставяцца на падводныя лодкі «Вэнгард» уласнай пабудовы (уведзеныя ў баявы састаў флоту ў 1994—2001). Боегалоўкі таксама вырабляюцца самой Вялікабрытаніяй і падобныя да амерыканскай боегалоўкі W-76. Такая боегалоўка мае магутнасць каля 100 кт. Залежнасць ад ЗША па пастаўках ракет вымушае Вялікабрытанію ўдзельнічаць у амерыканскіх ракетабудаўнічых праграмах і дабівацца ад ЗША гарантый, што мадэрнізаваныя ці новыя ракеты будуць сумяшчальныя з пускавой устаноўкай брытанскай падводнай лодкі.

Ракеты і боегалоўкі да іх захоўваюцца на Каралеўскім складзе ваенна-марскіх узбраенняў у Кулпарце, непадалёку ад базы каралеўскіх ВМС у Фаслейне (Шатландыя), якая з’яўляецца месцам базіравання падводных лодак з ядзернай зброяй. За распрацоўку і вытворчасць боегаловак адказвае Навукова-даследчы цэнтр ядзернай зброі ў Алдэрмастане і Бергфілдзе. У Бергфілдзе адбываецца канчатковая зборка ці дэмантаж боегаловак.

Парадак баявога дзяжурства падводных лодак устаноўлены ў 1998. На баявым дзяжурстве знаходзіцца адна лодка, якая нясе да 48 боегаловак; дзве другія — у пункце базіравання ці ў тэрытарыяльных водах і могуць быць разгорнутыя ў адносна кароткі тэрмін; яшчэ адна лодка знаходзіцца на рамонце і абслугоўванні ў Плімуце. Разглядаецца варыянт змяншэння колькасці падводных лодак з чатырох да трох.

Узброеныя сілы Вялікабрытаніі кіруюцца пяццю прынцыпамі ядзернага стрымлівання:

  1. Галоўная ўвага — прадухіленню ядзернага нападзення. Ядзерныя сілы прызначаны не для выкарыстання ва ўзброеных канфліктах, а для прадухілення «ядзернага шантажу» і актаў агрэсіі, якім нельга супрацьдзейнічаць іншымі сродкамі.
  2. Захаванне мінімальнага патэнцыялу, неабходнага для мэтаў ядзернага стрымлівання.
  3. Невызначэнне дакладных магчымасцей выкарыстання ядзернай зброі (дэзінфармацыя патэнцыйнага праціўніка).
  4. Падтрыманне калектыўнай бяспекі ў рамках НАТА.
  5. Незалежнасць у прыняцці рашэння аб прымяненні зброі ад ЗША і Францыі.

Гл. таксама: Ядзернае ўзбраенне Вялікабрытаніі  (англ.)

Спасылкі