Фрэд Хойл

Фрэд Хойл (Fred Hoyle; 24 чэрвеня 1915, Бінглі, Вялікабрытанія — 20 жніўня 2001) — англійскі астраном, папулярызатар навукі, пісьменнік. Член Лонданскага каралеўскага таварыства (1957), Каралеўскага астранамічнага таварыства (1940; у 1971—73 прэзідэнт). Замежны член Нацыянальнай АН ЗША (1969).

Фрэд Хойл
Sir Fred Hoyle
Дата нараджэння	24 чэрвеня 1915(1915-06-24)[1][2][…]
Месца нараджэння	Бінглі[d], бора Брэдфард[d], Заходні Ёркшыр, Вялікабрытанія
Дата смерці	20 жніўня 2001(2001-08-20)[1][2][…] (86 гадоў)
Месца смерці	Борнмут, Борнмут, Крайстчэрч і Пул[d], Дорсет, Паўднёва-Заходняя Англія[d], Англія, Вялікабрытанія[3]
Грамадзянства	Вялікабрытанія
Дзеці	Geoffrey Hoyle[d]
Род дзейнасці	сцэнарыст, астраном, пісьменнік, фізік, выкладчык універсітэта, матэматык, пісьменнік-дакументаліст, пісьменнік навуковай фантастыкі, астрафізік
Навуковая сфера	астраномія
Месца працы	Кардыфскі ўніверсітэт[4][5] Кембрыджскі ўніверсітэт[6][3] Манчэстэрскі ўніверсітэт у Вікторыі[d][4][5] Admiralty[d][3]
Альма-матар	Эмануэль-каледж[d] (1939)[3] Bingley Grammar School[d] (1932)[3]
Навуковы кіраўнік	Rudolf Peierls[d][7], Поль Дзірак і Maurice Pryce[d]
Вядомы як	аўтар тэрміна Вялікі выбух суаўтар тэорыі стацыянарнага Сусвету
Член у	Лонданскае каралеўскае таварыства Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Амерыканскае філасофскае таварыства[8] Амерыканская асацыяцыя садзейнічання развіццю навукі[8] Нацыянальная акадэмія навук ЗША
Узнагароды	член Лонданскага каралеўскага таварыства[d] (1957) Каралеўскі медаль[d] (1974) прэмія Калінгі[d] (1968) прэмія Бальцана[d] (1994) прэмія Генры Норыса Расела[d] (1971) медаль Карла Шварцшыльда[d] (1992) медаль Кэтрын Брус (1970) прэмія памяці Рыхтмаера[d] (1964) Бэйкераўская лекцыя[d] (1968) Mayhew Prize[d] (1936) прэмія Крафарда па астраноміі[d] (1997) Guthrie Lecture[d] (1960) Smith's Prize[d] (1938) лекцыя Карла Янскага[d] (1969) межаль Бейкера Каралеўскага таварыства[d]
Сайт	hoyle.org.uk (англ.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Скончыў Кембрыджскі ўніверсітэт (1939), дзе і працаваў (з 1967 дырэктар Інстытута тэарэтычнай астраноміі). 3 1975 у Кардыфскім універсітэце.

Навуковыя працы па астрафізіцы, касмагоніі Сонечнай сістэмы, пазагалактычнай астраноміі. Прапанаваў мадэль стацыянарнага сусвету з бясконцым утварэннем рэчыва падчас яго расшырэння (1948), увёў тэрмін «Вялікі выбух» для пачатковай стадыі касмалагічнай эвалюцыі (1950). Пастуляваў асноўныя працэсы нуклеасінтэзу ў зорках (1957, з М. і Дж. Бэрбіджамі, У. А. Фаўлерам). Выказаў гіпотэзу аб занясенні жыцця на Зямлю мікраарганізмамі з міжзоркавай прасторы (тэорыя пансперміі). Аўтар больш як 40 навуковых і навукова-папулярных кніг, навукова-фантастычных раманаў.

Атрымаў Каралеўскі медаль (1974). Яго імем названа малая планета.