Яўген Паўлавіч Лявонаў

Яўген Паўлавіч Лявонаў (2 верасня 1926, Масква — 29 студзеня 1994, Масква) — савецкі і расійскі акцёр тэатра і кіно. Народны артыст СССР (1978). Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі СССР (1976) і Дзяржаўнай прэміі Расійскай Федэрацыі (1992).

Яўген Паўлавіч Лявонаў
руск.: Евгений Павлович Леонов
Род дзейнасці	акцёр, кінаакцёр, акцёр агучвання, комік, тэлеакцёр
Дата нараджэння	2 верасня 1926(1926-09-02)[1]
Месца нараджэння	Масква, Маскоўская губерня, РСФСР, СССР[2]
Дата смерці	29 студзеня 1994(1994-01-29)[3][4] (67 гадоў)
Месца смерці	Масква, Расія
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Грамадзянства	СССР  Расія
Дзеці	Андрэй Яўгенавіч Лявонаў
Месца працы	Stanislavsky Electrotheatre[d]
Партыя	КПСС
Бітвы/войны	Другая сусветная вайна
Узнагароды і прэміі
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Скончыў Маскоўскую драматычную студыю (1948). З 1948 года працаваў у маскоўскіх тэатрах імя К.Станіслаўскага, тэатры У.Маякоўскага, з 1972 года ў тэатры «Ленком». Камедыйны, характарны акцёр, па-майстэрску валодаў сродкамі гумару і сатыры. У камедыйных ролях умеў паказаць драматызм вобраза: Іванаў («Іванаў», А.Чэхава, 1975), Важак («Аптымістычная трагедыя» У.Вішнеўскага, 1983), Тэўе («Памінальная малітва» паводле Шолам-Алейхема, 1989). З 1947 года здымаўся ў кіно. Сярод фільмаў: «Паласаты рэйс» (1960), «Данская аповесць» (1965), «Трыццаць тры» (1966), «Джэнтльмены ўдачы», «Беларускі вакзал» (абодва 1971), «Старэйшы сын», «Афоня» (абодва 1975), «Прэмія» (1975), «Асенні марафон» (1980, Дзяржаўная прэмія Расіі 1981), «Кін-дза-дза!» (1986), «Забіць дракона» (1989), «Пашпарт» (1990), «Насця» (1993).