Alejandra Soler

maistra errepublikanoa eta erbesteratutako politikaria

Alejandra Soler Gilabert (Valentzia, 1913ko uztailaren 8a - ibíd., 2017ko martxoaren 1a) militante komunista zen, Espainiako maistra errepublikanoa, Valentziako alaba kuttuna.[1][2][3][4] Unibertsitateko elkartegintzan aitzindaria II. Errepublikan eta Moskuko Diplomaziako Goi Mailako Eskolako Hizkuntza Erromantzeen Katedra-burua.[5]

Alejandra Soler

Bizitza
JaiotzaValentzia1913ko uztailaren 8a
Herrialdea Espainia
HeriotzaValentzia2017ko martxoaren 1a (103 urte)
Heriotza moduaberezko heriotza: miokardio infartu akutua
Hezkuntza
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakirakaslea eta politikaria
Jasotako sariak
Sinesmenak eta ideologia
Alderdi politikoa Espainiako Alderdi Komunista
Alejandra Soler Gilaberten jaiotetxea, Valentziako Creu Nova kalean.

Biografia

Alejandrak Emakumearen Irakaskuntza Erakundean ikasi zuen eta Batxilergoa Lluís Vives Institutuan egin zuen, Unibertsitateko Eskola Federazioari lotuz. Eskola modernoagoaren alde borrokatzen zen ikasle-mugimendua zen, eta Primo de Riveraren diktaduran ikasleen matxinadetan parte hartu zuen.[6]

1934an Espainiako Alderdi Komunistan afiliatu zen eta urtebete geroago Filosofia eta Letretan lizentziatu zen, Espainiako unibertsitatean lizentziatu zen lehen emakumeetako bat izanik.[5] Eskola publikoaren eta berdintasunaren eta hezkuntzarako sarbide unibertsalaren borrokalari eta defendatzailea izan zen, eta lan-ibilbide luzea izan zuen landa-eskoletan.[4] Atletismo valentziarraren historiako lehen atletetako bat izan zen, Unibertsitate Eskolako Federazioko (FUE) emakume-taldean sartu baitzen, irakasle-ikasketak egiten ari zela.[7]

Erbestera

1939an, Bigarren Errepublikaren porrotarekin amaitu zen Espainiako Gerra Zibila, eta Frantziarekin muga zeharkatu zuen. Vichyren gobernu kolaborazionistako errefuxiatu-esparru batean sartu zuten, eta handik ihes egitea lortu zuen Arnaldo Azzatti senarrarekin, beste eremu batean zegoen Azzati kazetariaren semearekin eta Paz Azzati Cutanda Las Ventas emakumeen kartzelako preso politikoaren nebarekin.[8] SESBera (Errusia) iristea lortu zuten. 1971n Alejandra Espainiara itzuli zen, eta sei urtez ia ezkutuan Madrilen kokatu ondoren, Valentziara itzuli zen.[4][5]

Moskun, Sobietar Batasunak hartu zituen haur espainiarren maistra izan zen.[9] Bigarren Mundu Gerran Stalingradeko gudua bizi izan zuen, eta 14 haur salbatu zituen, bere ardurapean zituen ikasleak, Volga ibaia pontoi batzuetan beste ertzeraino gurutzatzen eta frontetik urrun eramaten lagunduz. Hegoaldera joan behar izan zuen, eta, gero, Errusiaren mendebaldera. Halako batean, - La vida es un río caudaloso con peligrosos rápidos/ Bizitza emari handiko ibaia da, arrisku azkarrak dituena liburuan kontatzen du - Moskura itzuli zen senarrarekin. 1958an, Moskuko Diplomaziako Goi Eskolako Hizkuntza Erromantzeen Katedra-buru izendatu zuten. 1971n erretiratu zen arte aritu zen kargu horretan.[10][11]

2013. urtean, 100 urte zituela, aktibista gisa parte hartu zuen Valentziako udaberriaren lehen urteurrenean; orduan, 15-M-ko amona deitu zioten.[12]

2017ko martxoaren 1ean hil zen jaioterrian, Valentzian,103 urte zituela.

2017an, bere liburutegia Valentziako Nicolau Primitiu liburutegiari eman zitzaion. Bilduma bibliografikoa Valentziako Liburutegiaren funtsetako bat da, Espainiako erbestealdiarekin zerikusia duena, eta 3.000 bat gaik osatzen dute: Literatura, Artea, Zientzia Politikoak eta Soziologia. Bereziki aipagarriak dira errusiar aleak, bilduma osoaren %40 osatzen baitute.[13]

Aintzatespenak

2015eko irailean, Valentziako Hiriko alaba kutuna izendatu zuten.[4]

2016. urtean, Valentziako Generalitatearen Sari Nagusia eta Jaume I.aren Ordenako Gurutze Handia jaso zituen, urriaren 9ko Sarien barruan.[14][15]

Russafako Valenciano auzoko Puerto Rico kaleko ikastetxe berriari Alejandra Soler izena jarri zioten.[16]

Lana

  • 2009, La vida es un río caudaloso con peligrosos rápidos/ Bizitza emari handiko ibaia da, arrisku azkarrak dituena .Frankismoaren historia eta memoria.[17]

Erreferentziak

Kanpo estekak