Alice Pike Barney

Aitak, Samuel Nathan Pike alemaniar juduak, Magnolia markako whisky destilatzaile lanetan aberastu zen. Cincinnatiko (Ohio) artisten mezenas izan zen, eta Pike Opera Etxea eraiki zuen. Haren aita alemaniar judua zen eta ama frantses jatorriko herbeheretar kristaua ^[1]. Aliceren ama, Ellen Miller Pike, Cincinnatiko epaile baten alaba izan zen^[2] . Lau seme-alaba izan zituzten, eta horietako gazteena zen Alice, aitaren kulturarekiko zaletasuna partekatzen zuen bakarra.

1866. urtean, familia New Yorkera joan zen bizitzera eta aitak Hogeita Hirugarren kaleko eta Zortzigarren etorbideko Grand Opera House izango zena eraiki zuen. Alice lau seme-alabetako gazteena zen, eta aitaren interes kulturalak guztiz partekatzen zituen bakarra. Txikitatik musikarako talentua agertu zuen, bai abesteko, bai pianoa jotzeko.^[3]

17 urte zituela Henry Morton Stanley esploratzaileari ezkon-hitza eman zion. Amaren ustez bikote desegokia zen adinaren arrakala zela eta, hamazazpi eta hogeita hamahiru urte zituzten hurrenez hurren, eta ezkondu baino lehen itxaroteko eskatu zieten.

1874an, senargaia Afrikan bi urteko espedizioan bidaiatzen ari zen bitartean, Albert Clifford Barney, Dayton-eko (Ohio) tren-bagoien fabrikatzaile aberats baten semea ezagutu eta harekin ezkondu zen.^[4] Bi alaba izan zituzten, biak idazleak: Natalie Clifford Barney, literatura aretoko anfitrioia, eta Laura Clifford Barney.^[5]

1882an, Barneytarren familiak uda New Yorkeko Long Beach hotelean eman zuten, non Oscar Wildek Ameriketako Estatu Batuetako biran hitzaldi bat eman zuen. Wildek Alicekin eta bere alaba Natalierekin eguna hondartzan eman zuen, eta eragin handia izan zuen Natalieren bizitzako ibilbidean. Alice, senarra aurka izan arren, arte lanetan jarraituko zela erabaki zuen.^[6]

1900. urtearen inguruan Bahá'í fedea aitortu zuen. 

1911n, 53 urte zituela, 23 urteko Christian Hemmick-ekin ezkondu zen; ezkon-hitza emate horrek mundu osoko prentsaren arreta jaso zuen. 1920an dibortziatu ziren. Alice 1931an hil zen.

Paris

1887an, Parisera joan zen bi alabengandik hurbilago egoteko. Natalie eta Laura Les Ruches-en ikasten ari ziren, Marie Souvestre hezitzaile feministak sortutako frantses eskolan.

Parisen zegoela, Alice Carolus-Duranekin pintura ikasi zuen. 1896an Parisera itzuli zen, Laura bere alaba Frantziako ospitale batera eraman behar izan baitzuen haurtzaroan zauritutako hanketako mina tratatzeko, eta bere ikasketak Carolus-Duranekin berriz hasi zituen eta Claudio Castelucho Espainiako pintorearekin eskolak jaso zituen. James Abbott McNeill Whistler-ek akademia bat ireki zuenean, lehen ikasleetako bat izan zen. Han izandako formakuntza eragin handikoa izan zen Aliceren lanetan, nahiz eta Whistler-ek laster, irakaskuntzarako interesa galduta, eskola itxi zuen.^[7]

1899. urtean, Victor Hugo etorbideko bere etxean literatura areto bat antolatu zuen. Bere ohiko bisitarien artean Lucien Lévy-Dhurmer, John White Alexander eta Edmond Aman-Jean pintore sinbolistak zeuden; garai hartan Aliceren lana eragin sinbolista hasi zen erakusten.^[8]

Emakume Berria

Studio House

Natalie-k frantsesez poesia liburu bat idatzi zuenean, Quelques Portraits-Sonnets de Femmes, Barney-k ilustrazioak egin zituen. Ez zuen ulertu liburuaren maitasunaren olerkiak emakumeei zuzenduak zirela eta ez zuen ideiarik harentzat paratu ziren lau emakumeetatik hiru bere alabaren maitaleak zirela. Albert, "Safo-k Washington-en abesten du" izeneko egunkariaren ohar baten bidez ohartarazita, Parisera hurbildu zen azkar, non gainerako kopiak erosi eta suntsitu zituen, eta inprimatzeko plantxak suntsitu zituen, eta Alice eta Natalie Bar Harbor (Maine) herriko udako etxera itzultzeko behin eta berriro saiatu zen. Bere haserrea larriagotu egin zen bere lagunek The Washington Mirror-eko egunkari-zati batzuk erakutsi zizkionean. Washingtonek bere lehenengo Gizarte Erregistroa argitaratzeko zorian zenean, sozialki gero eta mailakatuagoa zegoen eta Alice-ren jatorriek, whisky destilatzaile baten alaba eta etorkin judu baten biloba izanik, gizarte-orrialdeetan iradokizun lausoen helburua egin zioten. Esamesak ez zuen Barney familiako egoera sozialean eraginik izango, baina Albertek hondamenditzat hartu zuen. Bere alkoholaren kontsumoa handitu egin zen, odol-presioa bezala eta bi hilabete geroago bihotzekoa izan zuen.^[9] Bere osasuna hondatu egin zen eta 1902an hil zen.^[10]

Alice Barney-k banakako erakusketak egin zituen hainbat galeriatan, hala nola, Corcoran arte-galerian. Geroago, gailu mekanikoak asmatu eta patentatu zituen, antzerki eta opera ugaritan idatzi eta antzeztu zuen, eta Washington Hiriko aretoak sustatzeko lan egin zuen. Bere pinturak gaur egun Smithsonian American Art Museum-eko bilduman daude.

• 
  Autorretratua
• 
  Autorretratua
• 
  Lepokoa
• 
  Ilargitarra
• 
  Nathalie bibolinarekin
• 
  Argitasuna
• 
  Patrick Campbell andrea
• 
• 
  Circe
• 
  Autorretratua
• 
  Hollywood
• 
  Evalina Cortland Palmer
• 
  Bakante tristea
• 
  Laura Clifford Barney
• 
  Ruth St Denis
• 
  Medusa
• 
  Neskatxa

• Artikulu hau, osorik edo zatiren batean, ingeles Wikipediako «[[:Alice Pike Barney:{{{2}}}|{{{2}}}]]» artikulutik itzuli da. Izan ere, Pike Barney&wikifam=.wikipedia.org&page=%7B%7B%7B2%7D%7D%7D&grouped=on&hidebots=on&hideanons=on&order=-edit_count&max=200&order=first_edit&format=html artikulu horretan aritu diren wikilariek GFDL edo CC-BY-SA 3.0 lizentziekin argitaratu dute beren lana.

Bibliografia

• Rodriguez, Suzanne (2002). Wild Heart: A Life: Natalie Clifford Barney and the Decadence of Literary Paris (Bihotz basatia: Bizitza Bat: Natalie Clifford Barney eta Paris literarioaren gainbehera). New York: Harper Collins. ISBN 0-06-093780-7.
• Kling, Jean L. (1994). Alice Pike Barney: Her life and art (Alice Pike Barney: Bizitza eta Artea). Washington, DC: Smithsonian Institution Sakatu. ISBN 1-56098-344-2.
• National Collections of Fine Arts (U.S) "Alice Pike Barney: Portraits in Oil and Pastel" in Volume 4291 of Smithsonian Institution Publication, (1957) - 98. orrialdea

• Alice Pike Barney en el Smithsonian American Art Museum