Carmen Prieto Rouco

Rosalía de Castroren epigonoa, oso gazte hasi zen idazten, Horas de frebe -n argitaratutako poema batzuk hamahiru urte zituelakoak dira, ^[1] eta bere poesia, mota kostunbrista eta lirismo subjektiboa, landa-munduari erreparatuta, maiz patronalaren aurkako tonuarekin, eta teknikoki bere bertsoek akatsak dituzte erritmoan ^[2] eta galiziera zertxobait behartua dago. ^[3]

Galiziako antzerkigintzaren aitzindarietakotzat hartzen da, Herminia Fariña, ^[4] Xosé María Chao Ledo, Manuel Mato Vizoso, Antonio García Hermidarekin batera. ^[5] Sinesmen katoliko kontserbadorea; Espainiako gerra zibilean Francisco Francoren loriak kantatu zituen; ^[6] eta 1956an galegoz argitaratzeari utzi zion, Lluvia menuda poema bilduma elebiduna argitaratu zuenean.

Poemak

• Horas de frebe. 1926
• A canción d’a chuva n’a noite
• Lluvia menuda. 1956, elebiduna
• A virxe viuda. Hestoria dun amor. Ed. Vivero. 93 pp. 1964
• O derradeiro. ilustró Eladio Insua Bermúdez. 180 pp. 1977, póstumo

Antzezlanak

• A loita. 1923, patronalaren aurkako monologoa eta Irmandades da Falaren progaganda)
• O lexionareo. 1925, monologo patriotikoal
• O embargo. tragedia
• Treidores celos. zarzuela
• A boda do afillado. monologoa
• O secreto da bruxa. sainete

Ereserkiak

• Rácing Club Vilalbés-en ereserkia, Youtuben, Polifoniak eta Villalba Bandak lehen aldiz jendaurrean interpretatua.

• Bere jaioterriko kalea ^[7]
• Bere familiaren egoitza zenean, Rúa Porta de Cima ^[8] 2000. urtetik dago kokatuta "Carmiña Prieto Rouco alargunen elkartea" ^[9]