Dolores Fonzi

Dolores Fonzi 1978ko uztailaren 19an jaio zen Buenos Airesen. Gurasoak banandu ondoren, Dolores amarekin eta Tomás Fonzi nebarekin joan zen Adrogué hirira, Buenos Aires Handira, eta hantxe hazi ziren.

Carlos Gandolforen eskolan jardun zuen. 1996an, hamazazpi urte zituela, La nena telesailean agertu zen lehen aldiz telebistan. 1998an, Cris Morenak Verano del 98 telesailerako aukeratu zuen Clara Vázquezen rola egiteko bere nebarekin batera, nebak Benjamín Vázquezen rola egiteko. Arrakasta handia izan zuen. 1999aren amaieran, Verano del 98 telesaila utzi zuen, Marcelo Piñeyroren Plata quemada eta Esperando al Mesias filmeetan parte hartzeko.

2001ean, aintzatespen handia izan zuen El sodero de mi vida saioko taldea Canal 13 katean hasi zenean; han, adimen-atzerapen txiki bat zuen neska bat interpretatzen zuen. Luis Ortegarekin esperimentatuz Caja negra zinta sortu zen, bertan jardun eta sorkuntza integralean parte hartu zuen. Geroago, hainbat filmetan parte hartu zuen, hala nola Vida privada (2001), El fondo del mar (2003), El aura (2005), La mujer rota (2007), Salamandra (2008), El club de la muerte (2008) eta El campo (2011). Azken horrengatik aktore onenaren Condor de Plata sarirako izendatu zuten.^[1]

2003an, Disputas eta John Forden antzerki-lanaren egokitzapenean protagonista izan zen, Lástima que sea una puta. Hurrengo urtean Teleferentzako Sangre fría izu-unitarioan protagonista izan zen Mariano Martinezekin batera.

2006an, Soy tu fan serie txikian protagonista izan zen eta ekoitzi ere egin zuen. 2010ean Canana Filmsek egokitu zuen Mexikon. Gainera, Canal 9ren El tiempo no para filmaren protagonista izan zen. 2005etik 2008ra, Emakume hiltzaileak izeneko hiru kapitulutan hartu zuen parte. Laugarren denboraldiko «Marcela, lastimada» kapituluan Marcela izan zen; Consuelo izan zen «Rita, burlada» (2007) kapituluan, eta Claudia Sobrero, «Claudia Sobrero, cuchillero» (2005) lanean.

Telebistara 2012an itzuli zen, Teleferentzako Graduados izeneko Underground-en ekoizpen berrian parte hartu baitzuen. Gainera, En Terapia TB Publikoko unitateko kide izan zen, Norma Aleandro, Diego Peretti, Leonardo Sbaraglia, Germán Palacios, Ailín Salas eta Julieta Cardinali aktoreekin batera. Antzerkian ere aritu zen Isósceles lanean protagonista. Urte horretan, Hernán Guerschunyko El crítico filmatu zuen, HC Films eta Lagarto Cineren arteko koprodukzioa, non Dolores Fonzi protagonista izan zen Rafael Spregelburdekin batera.^[2] Telebistan, Aliados serieko bi ataletan parte hartu zuen aktore gonbidatu gisa.

2015ean, La patota filmeko protagonista izan zen, 1960an Mirtha Legrand protagonista zuen filmaren egokitzapena. Filmak dirutza handia jaso zuen takilan eta aldeko kritikak jaso zituen, eta Canneseko Zinemaldian goraipatu zuten. Truman lanean ere parte hartu zuen, Ricardo Darín protagonista zuen filmean. 2016. urtean, Teleferen La Leona telenobelaren parte izan zen, Eugeniaren papera egiten.

1998. urtearen hasieran, Juan Ponce de León aktore eta abeslaria izan zuen bikote. Juan Ponce de León Verano del 98 filman izan zuen lankide, baina hilabete besterik ez zuen iraun. 1998 eta 2003 bitartean, Argentinako Luis Ortega zinema-zuzendariaren bikotekidea izan zen.^[3] 2004 eta 2005 bitartean, Álvaro Sueiro zinema-ekoizlearena. Mariano Martínez (La nena) eta Luciano Castro (El tiempo no cesa) aktoreekin eta Emmanuel Horvilleur musikariarekin ere lotu dute.

2007an, 2001ean Bizitza pribatuak sailean ezagututako Gael García Bernal aktore mexikarrarekin harremanetan hasi zen. Harreman horren ondorioz sortu ziren bere bi seme-alaba: Lazaro (2009ko urtarrilaren 8an Madrilen) eta Libertad (2011ko apirilaren 4an Buenos Airesen). 2014ko abuztuaren hasieran, zurrumurru batzuek adierazi zuten harremana amaitu zutela, baina hilabete horren amaiera arte, Patricia Bernal aktorearen amak esan arte, ez zen baieztatua izan zortzi urteko harremanaren amaiera.^[4] 2015ean, Santiago Mitre zinema-zuzendariarekin harremanetan egotearen zurrumurruak plazaratu ziren. Hark La Patota filmean zuzendu zuen, 2014aren amaieran.^[5] 2015eko maiatzaren hasieran, aktoreak berretsi egin zuen, eta bien argazkia argitaratu zuen Instagramen.

2019an bularreko minbizia izan zuen. Ebakuntza eta mastektomia egin zioten.^[6][7]

“Graciela Borges, Somos Todas. Mujeres en libertad”

Buenos Airesen, 2015eko otsailaren 27an - Nazioko Kultura Ministerioak, TB Publikoak eta Kultura Berdintasunerako Plan Nazionalak —Kultura eta Plangintza Federalak bat egin zuten— “Denok gara. Emakumeak askatasunean” musika- eta poesia-kontzertua, emakumearen omenez, Emakumearen Eskubideen eta Nazioarteko Bakearen Nazioarteko Egunaren esparruan. Artista hauek arituko dira: Roxana Carabajal, Virginia Inocentti, Carolina Peleritti, Celeste Carballo, Amparo Sánchez, Ana Prada, Luciana Jury, Yusa, Sofía Viola, Miss Bolivia, Las Taradas, Georgina Hassan, Liliana Vitale , Laura Ros, La Yegros, Gimena Álvarez, Naara Andariega, Sara Hebe, Flopa eta Vecino bikotea (Marianela Cuzzani eta Laura Ledesma). Talde egonkor batek lagundu zien, Luna Sujatovichek zuzendua, Pampi Torrek eta Lebali Molinak gitarra-joleak, Aldana Aguirre, baxua; Andrea Álvarez, baterian; Vivi Pozzebón eta Conce Soares, perkusioan; Gimena Álvarez, akordeoi eta teklatuetan; eta Irene Cadaio, biolinean. Gainera, Vera Spinetta, Estela de Carlotto, Graciela Borges, Paola Krum, Alejandra Flechner, Alejandra Darín, Emme eta Dolores Fonzik olerkiak errezitatu zituzten.^[8]

Indarkeria instituzionala

2016an, Platinozko saria jaso zuenean, aktorearen diskurtsoak asko eman zuen hitz egiteko, "Belenentzako askatasuna" esaldia idatzita zeraman kartelaz eskenatokira igo baitzen. Eta hitz egitean esan zuen: "Askatasunik gabe ez gara ezer". Neska gaztea 2014ko martxoan atxilotu zuten eta 2016ko maiatzean epaia eman zen: "arintze egoera bereziengatik hiltzea" delituagatik espetxeratu zuten. Harrezkero, hainbat gizarte-erakunde mobilizatu dira epai horren alde, Belenen askatasuna eskatuz (ez dakigu haren benetako izena), eta "indarkeria instituzionaleko" kasua dela argudiatu dute.^[9]

Futbolean:Berdintasunaren alde egiten dut

Amnistia Internazionalak eta Almagroko San Lorenzoko Atletiko Klubak partida misto bat antolatu zuten «Me juego por la igualdad» kontsignarekin, mezu bat uzteko futbolaren munduko berdintasunaren eta aniztasunaren alde eta, bereziki, emakumezkoen futbolaren profesionalizazioaren alde. Futbolariak, kazetariak eta aktoreak izan ziren bertan.

Jaialdiak

Zilarrezko Cóndor sariak

Martín Fierro sariak

Tato sariak

Hegoaldeko sariak

Safes sariak

Biarritz Amérique Latine Cinémas & Cultures jaialdia

SANFIC, Santiago Jaialdia

Zinema Iberoamerikarreko Platino Sariak

• Dolores Fonzi en Internet Movie Database (en inglés).
• Belaunaldian.com
• Txileko 1973ko estatu kolpea, Miarritzeko pantailetan Berria, 2023.09.23