Selene Mahri
Solveig Ann Mari Eklund Weaver, artistikoki Selene Mahri (Finlandia, 1924ko abenduaren 17a – Danbury, Connecticut, AEB, 2020ko martxoaren 3a) finlandiar-estatubatuar modeloa izan zen eta pin-up delakoa. Bigarren Mundu Gerran, Vogue, Life eta Cosmopolitan aldizkari-portadetan agertu zen. WAVES (Women Accepted for Volunteer Emergency Service, «Larrialdietako Borondatezko Zerbitzurako Emakume Onartuak») eta Yank, the Army Weekly astekariaren pin-up kartelaren eta aurpegiaren neska ere izan zen.
| Selene Mahri | |
|---|---|
 (1944) | |
| Bizitza | |
| Jaiotza | Finlandia, 1924ko abenduaren 17a |
| Herrialdea |  Finlandia |
| Heriotza | Danbury (Connecticut), 2020ko martxoaren 3a (95 urte) |
| Hezkuntza | |
| Hizkuntzak | finlandiera ingelesa suediera daniera alemana |
| Jarduerak | |
| Jarduerak | modeloa |
Mahri bere bizitza pertsonalarengatik ere ezaguna zen, Stavros Niarchos ontzi-jabe greko aberatsaren maitalea izatea barne. Hiru milioidunekin ezkonduta eta dibortziatuta ere egon zen, eta berak esana asmatu omen zuen:
«Ezkontzan ematea eta jasotzea da kontua. Zuk eman eta nik jaso egiten dut».[1]
Biografiak
Mahri Solveig Ann Mari Eklund izena zuen eta Finlandian jaio zen, 1924ko abenduaren 17an Gurasoak Karl eta Thyra Eklunden izan ziren.[2] 1942an Ameriketako Estatu Batuetara joan zen amarekin.[2] Life aldizkariaren arabera, Mahri eta haren ama Estatu Batuetara joan ziren Erakusketa Unibertsala ikustera, eta «Estatu Batuak leku baketsua iruditu zitzaienez, geratzea erabaki zuten».[3] Mahrik ezin zuen ingelesez hitz egin heldu zenean. Bi urte eman zituen ikasten.[1] Suedieraz eta ingelesez ez ezik, finlandieraz, danieraz eta alemanez ere irakurtzen zekien Mahrik.[4] Txostenen arabera, ama Mary Pickforden laguntzaile pertsonala zen.[1] Mahri herritar estatubatuar bihurtu zen 1946an.[5][6]
Modelo ibilbidea
Mahrik ezagun egiten hasi zen 1942ko abuztuan, Miss America lehiaketan New York ordezkatzeko hautatu zutenean.[7][8] Lehiakideengandik deskalifikatu egin zuten, eta zenbait iturrik esan zuten deskalifikazioa gazteegia (17 urte) izateagatik izan zela,[9] eta beste batzuek, berriz, beren migrazio-estatusari[10] edo atzerriko herritartasunagatik zela.[11] Miss America lehiaketatik kanpo egon ondoren, Estatu Batuetako Altxorraren Departamentuak «Miss War Bonds» gisa sustatu zuen.[9][12]
Mahri modeloa izan zen Nettie Rosenstein moda-diseinatzailearentzat eta, 1943an, John Powers modelo-agentziarentzat.[1][13] Bere ilea «ia zuria den ilehoria» deskribatu zen.[14] Haren gorputza «argal, hagatxo magiko bat bezalakoa» deskribatu zen, «marra xarmagarri eta jariakorrak» zituen.[4] Berak 5' 9" (1,75 m)-tik 5' 10"-ra (1,78 m) bitarteko altuera zuen, 120 edo 125 libera (54,4 - 56,7 [4][14]) eta 34-24-34 hazbeteko (86-61-86 cm) neurriak zituen.[4][14][4] John Rawlings argazkilariaren gustukoena eta «Manhattango modelorik onena» bihurtu zen.[1][14]
Komunikabide azaletan
Vogue aldizkariaren azalean agertu zen (1943ko urtarrilaren 15ean, 1944ko irailaren 1ean eta 1944ko abenduaren 15ean barne).[15][16] Beste aldizkari batzuen azalean ere agertu zen, esaterako, Life (1943ko abenduaren 6a), Cosmopolitan eta British Vogue barne.[3] Dorothy Kilgallenen hitzetan: «ziurrenik New Yorkeko modelorik ederrena», eta 1944ko urrian idatzi zuen Mahri hilabete bakar batean agertu zela zortzi aldizkari nazionaletan, eta orduko 25 dolar kobratzen zituela modelo-lanarengatik.[17][18]
Erreklutatzeko portada
Modelatzeaz gain, Mahri WAVES-en (Women Accepted for Volunteer Emergency Service) modelo izan zen 1943an. [19] WAVESek erreklutatzeko kontratazio kartel gehienetan erabili zen eta "WAVESen aurpegia eta figura bihurtu zen". 1944an Yank pin-up neska ere izan zen
Izotzaren jainkosa ilehoria
Daily News egunkariko Doris Lilly zutabegilearen arabera, Mahri «izotzaren jainkosa ilehoria» izenez zen ezaguna.[1] 1947an, orduko 40 dolar kobratzen zituen modelo-zerbitzuengatik; une hartan indarrean zeuden tarifen oso gainetik zegoen hori, orduko 10 dolarretik 25erakoa baitzen. Adierazi zuen orduko tarifa handiak bermatzen zuela argazkilariak eta bezeroak ondo portatzea: «Prezio horretan, denbora baliotsuegia da. Ez dio axola nor zaren edo zein aberats zaren, haiek beren burua lanean mantentzen dituzte».[14] Eta gehitu zuen: «Nire prezioa igotzen jarraitu nuen lanik ez egiteko, eta jendeak betetzen jarraitu zuen».[14]
Batzuek pentsatu zuten Mahrik zinemako izar karrera bat izan zezakeela, «ahots arraro eta sudurkaria» izan ez balu.[1]
Bizitza pertsonala
1944an, Emilio Tagli txiletar aberatsarekin konprometituta zegoen.[20] Mahrik ere harremana izan zuen 1940ko hamarkadan Stavros Niarchos ontzi-jabe greziar aberatsarekin, eta harekin ikusi zuten sarrui Stork Club eta El Moroccon Manhattanen. Niarchosek auto bat, etxe atxikia, landetxe bat, bitxiak eta bi kanitxe frantses erosi zizkion. Mahrik geroago gogoratu zuen Niarchosekiko erakarpena, hark «hain esku fantastiko, hezurtsu eta degeneratuak» izateagatik.[1]
Mahriren lehen senarra Albert George «Bert» Rupp Jr. izan zen. Harekin ezkondu zen 1947an eta[21] 1949an dibortziatu ziren.[2]
Bigarren senarra John Wendell «Jack» Anderson Jr. izan zen. Grosse Pointe, Míchigan, Detroiteko industrialari bat. 1949an ezkondu ziren eta bi seme-alaba izan zituzten, John eta Christopher.[5] 1957an dibortziatu ziren.[2]
Hirugarren senarra William Merritt Weaver Jr. izan zen, finantza munduko aberats bat eta tungsteno-meategien operadorea.[5] 1958an ezkondu ziren eta alaba bat izan zuten, Wendy Mari. 1972an dibortziatu ziren. Une horretan, Suzy egunkari sindikatuetako Aileen Mehle zutabegileak idatzi zuen «hirugarren senarragandik (eta hirugarren aberatsarengandik) banantzen» ari zela.[22]
Mahrik kazetarien informazio asko jaso zuen harreman erromantikoengatik eta gizon aberatsekiko ezkontzengatik. Esaera asmatu zuen: «Ezkontza emateko eta jasotzeko kontua da. Zuk ematen duzu eta nik jaso egiten dut.».[1]
Heriotza
Selene Mahri Danburyn (Connecticut) hil zen 2020ko martxoaren 3an, 95 urte zituela.[23]
Erreferentziak
Kanpo estekak
Datuak: Q122674245
