Tarsy Carballas

Zientzialaria, akademikoa

María Tarsy Carballas Fernández (Taboada, Lugo, Galizia, 1934ko ekainaren 2a) zientzialaria da, Espainiako zona epel hezeko lurzoruen genesia, sailkapena eta kartografia aztertzen aitzindaria.[1] CSICi lotua 1965az geroztik, Nekazaritza Zientzien Arloko Batzordeko eta Gobernu Batzordeko kidea izan da. Jarduera akademikoak egiten ditu Galiziako Ikerketa Agrobiologikoen Institutuan, Santiago de Compostelan, eta aditua da baso-erasoen prebentzioan.

Tarsy Carballas

Bizitza
JaiotzaTaboada1934ko ekainaren 2a (89 urte)
Herrialdea Espainia
BizilekuaEspainia
Hezkuntza
HeziketaSantiago de Compostelako Unibertsitatea doktoretza : Farmazia
Santiago de Compostelako Unibertsitatea lizentzia : kimika
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakakademikoa
Lantokia(k)Zientzia Ikerketen Kontseilu Nagusia
Jasotako sariak

Ibilbidea

Farmaziako (1958) eta Kimika Zientzietako (1963) lizentziatura lortu zuen Santiagoko Unibertsitatean, Galiziako hiriburuan, eta, ondoren, Farmaziako doktoretza (1964);gero, Nancyko Unibertsitatera (Frantzia) joan zen. 1960ko hamarkadan hasi zen lanean, Ikerketa Zientifikoen Kontseilu Nagusian, edafologian ikertzen, eta, gaur egun, suteen eraginpean dauden eremuetako lurrak berreskuratzeko irtenbideei buruzko ikerketa-eremu bat du.[2] Berrehun argitalpen baino gehiago eta hamabi liburu inguru ditu.

Argitalpenak

  • Martín, A., Díaz-Raviña, M., Carballas, T. 2010. Short- and medium-term evolution of soil properties in Atlantic forest ecosystems affected by wildfires. Land Degradation and Development (DOI: 10.1002/ldr.1078). Elsevier, Reino Unido.
  • González-Prieto, S.J., Carballas, T. (1991). Composition of organic N in temperate humid region soils (NW Spain). Soil Biol. Biochem. Volumen 23:887-895
  • 1990. Lurzoruen munduko mapa: legenda berrikusia. V. 60, Lurzoruen Munduko Baliabideei buruzko Txostenena. Arg. FAO 142 orrialde ISBN 9253030224
  • Francisco Guitián Ojea, Tarsy Carballas Fernández. 1982. Suelos naturales de la provincia de Orense. Ed. Consejo Superior de Investigaciones Científicas, Instituto de Investigaciones Agrobiológicas de Galicia. 114 p. ISBN 8400051750
  • Francisco Guitián Ojea, Tarsy Carballas Fernández (1976). Técnicas de análisis de suelos, v. 70 de Monografías de ciencia moderna. Ed. Pico Sacro. 288 p. ISBN 8485170091
  • Francisco Guitián Ojea, Tarsy Carballas Fernández, F. Díaz Fierros (1973). Suelos de la zona húmeda española. VII. Suelos naturales del Pirineo oscense. Pirineos, v. 108:5-40
  • Francisco Guitián Ojea, Tarsy Carballas Fernández (1968). Suelos de la zona húmeda española. III. Ranker atlántico. Anales Edafol. Agrobiol. 27: 57-73
  • Carballas, T., Duchaufour, Ph. Jacquín, F. (1967). Evolution de la matière organique des rankers. Bull. ENSA de Nancy 9: 20-28
  • 1963. Níquel en los suelos de la provincia de La Coruña Boletín Universidad Compostelana 71: 651-684

Ohoreak

  • 1963: Lizentziaturako sari berezia[3]
  • 1972: Fray Bernardino de Sahagún saria, lan zientifikoetarako
  • 1977: Frantziako Kanpo Arazoetako Ministerioaren diploma
  • 2009: Castelao Domina, Galiziako kulturari egindako ekarpena eskertzeko[4]
  • 2011: Lurzoruaren Zientziaren Espainiako Elkarteko ohorezko kidea
  • 2012ko Bikaintasun Kimikoaren saria, baso-suteen[6] prebentzioaren azterketa batengatik

Erreferentziak

Kanpo estekak