Gran Premio do Reino Unido de 1984

Gran Premio de Reino Unido de 1984

Detalles da carreira
Carreira 10 de 16 no Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1984.
Trazado do circuíto de Brands Hatch
Data	22 de xullo de 1984
Nome oficial	XXXVII John Player British Grand Prix
Localización	Circuíto de Brands Hatch, Kent, Reino Unido
Percorrido	Percorrido permanente de carreira 4´207 km
Distancia	75 voltas, 315´525 km
Pole position
Piloto	Nelson Piquet	Brabham-BMW
Tempo	1:10.869
Volta rápida
Piloto	Niki Lauda	McLaren-TAG
Tempo	1:13.191 na volta 57
Podio
Primeiro	Niki Lauda	McLaren-TAG
Segundo	Derek Warwick	Renault
Terceiro	Ayrton Senna	Toleman-Hart

O Gran Premio do Reino Unido de 1984 (oficialmente o XXXVII John Player British Grand Prix) foi unha carreira de automobilismo de Fórmula Un, celebrada o 22 de xullo de 1984 no circuíto de Circuíto de Brands Hatch cerca de Swanley, Kent, Inglaterra. Foi a décima carreira do Campionato do Mundo da tempada de 1984, a carreira, disputada sobre 71 voltas, foi gañada por Niki Lauda para o equipo McLaren, logo de saír desde a terceira posición. Derek Warwick terminou segundo nun Renault, e Ayrton Senna terceiro para o equipo Toleman.

Resumo da carreiraeditar a fonte

Antecedenteseditar a fonte

O Gran Premio foi disputado por catorce equipos, cada un con dous pilotos. Os equipos, tamén coñecidos como Construtores, foron Brabham, McLaren, Lotus, Williams, Renault, Ferrari, ATS, Arrows, Alfa Romeo , Ligier, Osella, RAM, Spirit e Tyrrell.

Ao inicio da carreira, o piloto de McLaren Alain Prost lideraba o Campionato de Pilotos con 34´5 puntos, por diante do seu compañeiro de equipo Niki Lauda con 24 puntos e Elio de Angelis con 23´5. René Arnoux era cuarto con 22´5 puntos, mentres que Keke Rosberg era quinto con 20 puntos. No Campionato Mundial de Construtores, McLaren era o líder con 58´5 puntos, Ferrari e Lotus eran segundo e terceiro, con 31´5 e 29´5 puntos respectivamente, mentres que Williams con 24 e Brabham con 21 puntos loitaban polo cuarto lugar.

Antes da carreira, a Federación Internacional do Automóbil (FIA) anunciou que Tyrrell sería descualificado do Campionato Mundial polo uso de combustible e lastre ilegal nos seus coches. A decisión deu lugar a que todos os puntos anotados por Tyrrell durante toda a tempada quitáronselle.^[1] Ao propietario de Tyrrell Ken Tyrrell concedéuselle un permiso do Tribunal Superior para que os seus coches competiran na sesión de clasificación do venres.^[2]

Cualificacióneditar a fonte

Johnny Cecotto rompeuse ambas pernas logo dun forte choque durante a cualificación. Nunca máis puido competir na Fórmula Un. Nelson Piquet logrou a pole position. A vitoria de Niki Lauda co McLaren converteuno no máximo anotador de puntos na historia da Fórmula Un, pasando os 390 de Jackie Stewart.

O piloto de Renault Derek Warwick deu aos fans británicos algo que celebrar cando terminou 42 segundos detrás de Lauda no segundo lugar, mentres que Ayrton Senna o compañeiro de Cecotto en Toleman terminou terceiro, 21 segundos detrás de Warwick. O piloto de Lotus - Renault Elio de Angelis mantivo vivas as súas esperanzas no campionato ao terminar unha volta atrás no cuarto lugar. Foi seguido polos dous Ferraris de Michele Alboreto e René Arnoux nas posicións dos puntos finais.

A vitoria deulle a Lauda 33 puntos e recortou a vantaxe co seu compañeiro de equipo Alain Prost a só 1´5 puntos. Con 67´5 puntos, McLaren logrou case o dobre da cantidade de puntos no campionato de construtores que o segundo clasificado, Ferrari que estaba en 34´5 puntos.

Clasificacióneditar a fonte

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	8	Niki Lauda	McLaren-TAG	71	1:29:28.532	3	9
2	16	Derek Warwick	Renault	71	+ 42.123	6	6
3	19	Ayrton Senna	Toleman-Hart	71	+ 1:03.328	7	4
4	11	Elio de Angelis	Lotus-Renault	70	+ 1 volta	4	3
5	27	Michele Alboreto	Ferrari	70	+ 1 volta	9	2
6	28	René Arnoux	Ferrari	70	+ 1 volta	13	1
7	1	Nelson Piquet	Brabham-BMW	70	+ 1 volta	1
8	15	Patrick Tambay	Renault	69	Turbo	10
9	24	Piercarlo Ghinzani	Osella-Alfa Romeo	68	+ 3 voltas	21
10	26	Andrea de Cesaris	Ligier-Renault	68	+ 3 voltas	19
11	17	Marc Surer	Arrows-BMW	67	+ 4 voltas	15
12	22	Riccardo Patrese	Alfa Romeo	66	+ 5 voltas	17
DSC	4	Stefan Bellof	Tyrrell-Ford	68	Descualificado	26
NC	21	Huub Rothengatter	Spirit-Hart	62	Non clasificado	22
Ret	25	François Hesnault	Ligier-Renault	43	Eléctrico	20
Ret	7	Alain Prost	McLaren-TAG	37	Caixa de cambios	2
Ret	12	Nigel Mansell	Lotus-Renault	24	Caixa de cambios	8
Ret	18	Thierry Boutsen	Arrows-BMW	24	Eléctrico	12
Ret	5	Jacques Laffite	Williams-Honda	14	bomba auga	16
Ret	10	Jonathan Palmer	RAM-Hart	10	Accidente	23
Ret	2	Teo Fabi	Brabham-BMW	9	Eléctrico	14
Ret	14	Manfred Winkelhock	ATS-BMW	8	Trompo	11
Ret	6	Keke Rosberg	Williams-Honda	5	Motor	5
DSC	3	Stefan Johansson	Tyrrell-Ford	1	Descualificado	25
Ret	23	Eddie Cheever	Alfa Romeo	0	Accidente	18
Ret	9	Philippe Alliot	RAM-Hart	0	Accidente	24
Ret	30	Jo Gartner	Osella-Alfa Romeo	0	Accidente	27
NSC	20	Johnny Cecotto	Toleman-Hart

Posicións logo da carreiraeditar a fonte

Clasificación do campionato de construtores

Pos	Construtor	Puntos
1	McLaren-TAG	67.5
2	Ferrari	34.5
3	Lotus-Renault	32.5
4	Renault	26
5	Williams-Honda	24

• Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación. Tyrrell e os seus pilotos foron posteriormente descalificados do campionato mundial de 1984 e os seus resultados e puntos reasignados.

Notaseditar a fonte

A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Consultado o 2007-06-17. 

Véxase taméneditar a fonte