Personificación nacional

As alegorías como personificación nacional con forma de muller xurdiron xa na Antiga Grecia. De feito, malia non quedar mostra ningunha, sábese que houbo xa relevos e estatuas en Grecia que representaban a Hellas —a alegoría de Grecia— a pesar de estar daquela a rexión dividida en polis. Seguramente a crearon ao asumiren a súa historia e cultura comúns fronte aos persas durante as guerras médicas.^[1] Roma continuou este costume, sobre todo na numismática, cuñando moedas de alegorías que representaban a Roma, Constantinopla ou as provincias romanas, como Hispania, Britania, Galia etc.^{[Cómpre clarificar]}

Algunhas destas alegorías seguiron aparecendo na Idade Media e na Idade Moderna, aínda que o seu esplendor se produciu durante o movemento artístico do romanticismo, que se deu no século XIX. Mesmo nacións que carecían destas alegorías con base histórica acabaron por inventalas. O romanticismo propugnaba unha volta á orixe das nacións; ollaba o pasado con certa nostalxia, tanto a Idade Antiga como o medievo, e isto trouxo como consecuencia un desenvolvemento artístico en todo o relativo ao pasado das nacións, co fin de exacerbar o nacionalismo.^[2]

As personificacións nacionais foron un instrumento dos gobernos para a propaganda en tempos de guerra e para acrecentar o sentimento de pertenza e orgullo nacional entre a poboación. En prazas e rúas de toda Europa erguéronse estatuas de personificacións de antigas provincias romanas ou inventadas ad hoc; algunhas protagonizaban poemas ou mesmo himnos, como Britannia na canción patriótica Rule, Britannia!.^[3]

Algunhas destas figuras caeron no esquecemento ou se abandonaron polo auxe do fascismo nalgúns países e a súa posterior derrota na segunda guerra mundial, como foi o caso de Austria.

Estas personificacións nacionais adoitan ser figuras femininas. Ás veces aparecen como unha nai e outras como unha guerreira —ou como unha valquiria nas alegorías escandinavas— defendendo o seu pobo. Noutros casos as personificacións son figuras masculinas, como no caso do Tío Sam, nos EEUU, ou John Bull, en Inglaterra. Moitas nacións tamén dispoñen dunha representación animal, como é o caso de Rusia co oso ruso. Por último, existe outro tipo de personificacións que caracterizan o cidadán medio dun país, como Ze Povinho (Portugal) ou Deutscher Michel (Alemaña), que na súa maioría adoitan corresponder a figuras tamén masculinas.^[4][5]

Na lista que se engade a seguir inclúense, á parte das personificacións dunha nación de forma antropomorfa, tamén certos personaxes lendarios (non históricos) fundadores dunha nación, ademais de representacións dunha nación con forma de animal e as personificacións do cidadán medio dun país.

País	Imaxe	Personificación	Animal alegórico
Acerbaixán		Koroghlu.[6]
Albania		Nai Albania (albanés: Nëna Shqipëri).[7]	Aguia bicéfala.
Alemaña		Germania; Deutscher Michel.[8][9][10][11]	Aguia federal alemá.
Armenia		Nai Armenia (armenio: Մայր Հայաստան, Mayr Hayasdan).[12]
Arxentina		Diversas alegorías ao estilo da Marianne, mais sen nome propio; Martín Fierro.[13][14]
Australia		O raparigo de Manly (en inglés: Little Boy from Manly).[15]	Canguro boxeador.
Austria		Austria.[16]	Aguia bicéfala.
Bangladesh		Nai Bengal ou Bangamata (bengalí: বঙ্গমাতা).[17]	Tigre de Bengala.[18]
Bélxica		Bélxica (francés: La Belgique; latín: Belgica).[19]	Leo Belgicus.[20]
Bolivia			Cóndor.
Brasil		Efixie da República (portugués: Efígie da República).[21]
Bulgaria		Nai Bulgaria.[22]
Camboxa		Preah Thong; Neang Neak.[23]
Canadá		Johnny Canuck; Le Vieux de '37 (no Quebec).[24][25]	Castor canadiensis.
Chile		El Roto; El Huaso; La Carmela; Doña Juanita.[26][27][28]	Cóndor; huemul.[29]
China		Emperador de Xade (chinés: 玉皇; pinyin: Yù Huáng ou 玉帝, 'Yù Dì').[30]	Dragón chinés.
Colombia		Juan Valdez.[31]	Cóndor; oso de anteollos.
Corea do Sur		Dangun (hangul: 단군); Ungnyeo (hangul: 웅녀 / 熊 女); Yangban (hangul: 양반).	Tigre siberiano.
Cuba		Don Liborio.[32]
Dinamarca		Nai Dinamarca (dinamarqués: Mor Danmark), Holger Danske.[33][11]
Ecuador			Cóndor.
Emiratos Árabes Unidos			Falcón de Quraish.
Eslovaquia		Juraj Jánošík.[34]
Eslovenia		Kranjski Janez; Peter Klepec.[35]
España		Hispania.[36]	León Hispano; Touro de Osborne.[37][38]
Estados Unidos		Estatua da Liberdade, Tío Sam, Johnny Reb, Columbia.[39][40][41][42][43]	Aguia de cabeza branca.
Exipto		Nai do Mundo (Om El Donia).	Aguia de Saladino.
Filipinas		Juan dela Cruz; Ináng Bayan.[44]	Aguia filipina.
Finlandia		A Dama de Finlandia (finés: Suomi-neito).[45][46]
Francia		Marianne; Galia; Xoana de Arco.[47]	Galo.
Galicia		Breogán.[48]
Grecia		Hellas (grego: Ἑλλάς).[1][49]	Moucho de Atenea; Fénix.
Haití		Ezili Dantor; Catherine Flon.
Hungría		Señora de Hungaria.
Iemen			Aguia de Saladino.
India		Nai India (hindi: Bhārat Mātā).[50]	Tigre de Bengala; elefante indio.
Indonesia		Nai Terra (indonesio: Ibu Pertiwi).[51]
Irán		Rostam (persa: رستم‎).	León e sol.
Iraq			Aguia de Saladino.
Irlanda		Ériu; Hibernia; Fódla; Kathleen Nin Houlihan (irlandés: Caitlín Ní Uallacháin).[52][53][54]
Islandia		A Dama das Montañas (islandés: Fjallkonan).
Israel		Srulik (hebreo: שרוליק).[55]
Italia		Italia torreada (italiano: Italia turrita).[56]
Kirguizistán		Manas.
Kenya		Wanjiku.
Kuwait			Falcón de Quraish.
Lituania		Lituania (lituano: Lietuva).[57]
Macedonia do Norte		Nai Macedonia.[58]
Malaisia		Hang Tuah.[59]	Tigre de Malaisia.
Malta		Melita.[60]
Marrocos			León do Atlas.
México		Diversas alegorías ao estilo da Marianne, mais sen nome propio.	A aguia e a serpe.
Montenegro		Nai Montenegro (montenegrino: Majko naša Crna Goro).
Nicaragua		Güegüense.
Noruega		Nai Noruega (noruegués; Mor Norge); Ola Nordmann; Nór.[61]
Nova Zelandia		Zealandia.[62]	Kiwi.
O Salvador		Divino Salvador do Mundo.
Países Baixos		Doncela neerlandesa (neerlandés: Nederlandse Maagd); Hans Brinker.[63]	Leo Belgicus.
Palestina		Handala (árabe: حنظلة).[64]	Aguia de Saladino.
Paquistán		Pāk Wātān.
Perú		Nai Patria (castelán: Madre Patria); Chalán.[65]	Vicuña.
Polonia		Polonia; Lech.[66]	Aguia branca.
Portugal		Zé Povinho; Efixie da República; Galo de barcelos; Anxo de Portugal; Lusitania.[67]
Reino Unido		Britania (Reino Unido); John Bull (Inglaterra); Nai Gales (Gales; en galés: Mam Cymru).[68][69]	León e unicornio (Iglaterra e Escocia); dragón (Gales).
República Checa		Čechie; Czech Vaišek; O bo soldado Švejk.	León con dúas colas.
República Dominicana		Conchoprimo.
Romanía		România.[70]
Rusia		Nai Rusia (ruso: Матушка Россия, Matushka Rossiya).[71]	Oso ruso; aguia bicéfala.
Serbia		Nai Serbia (serbio: Мајка Србија); Doncela de Kósovo (serbio: Косовка девојка, Kosovka devojka).	Aguia bicéfala.
Singapur			Merlion.
Siria			Falcón de Quraish.
Sri Lanka		Nai Sri lanka (cingalés: ශ්‍රී ලංකා මාතා, Śrī Laṁkā Mātā)
Suecia		Nai Svea (sueco: Moder Svea).[72]
Suíza		Helvetia.[73]
Suriname		Nai Surinam (sranan tongo: Mama Sranan).[74]
Tailandia		Phra Siam Devadhiraj (tailandés: พระสยามเทวาธิราช); Tailandia.[75][76]	Elefante branco.
Ucraína		Berehynia (ucraíno: Береги́ня); Cosaco Mamai (ucraíno: Козак Мамай).
Unión Europea		Europa; Europa Regina.
Uruguai		Diversas alegorías ao estilo da Marianne, mais sen nome propio.
Venezuela		Juan Bimba; María Lionza.[77]
Vietnam		O Catro Inmortais (vietnamita: Tứ bất tử).
Xapón		Guerreiro divino Jinmu; Samurai.
Xeorxia		San Xurxo de Capadocia; Nai Xeorxia (xeorxiano: ქართლის დედა, Kartlis Deda).

Nacións ou entidades nacionais extintas

País	Imaxe	Personificación	Animal alegórico
Antiga Cartago		Dido.
Antiga Roma		Deusa Roma (latín: Dea Roma); Rómulo e Remo	Aguia romana; Luperca.
Cidade Libre de Frankfurt		Francofurtia.
Cidade Libre de Hamburgo		Hammonia.
Ducado de Braunschweig		Brunonia.
Ducado de Franconia		Franconia.
Estados Confederados de América		Johnny Reb.
Imperio Bizantino			Aguia bicéfala.
Imperio Etíope			León de Xudá.
Reino de Prusia		Borussia.	Aguia negra.
Reino de Baviera		Bavaria.
Reino de Francia		Galia.	Galo.
Reino de Xudá			León de Xudá.
Reino de Saxonia		Saxonia.
Reino de Wurtemberg		Wurttembergia.
República de California			Oso pardo.
República de Venecia			León de San Marcos.
Sacro Imperio Romano Xermánico		Germania.	Aguia bicéfala.
Unión Soviética		Nai Rusia.	Oso.

Cidades alemás con alegoría

Alemaña debido a que se unificou co movemento do romanticismo xa en pleno pulo, creou, á parte de Germania algunhas personificacións relacionadas con antigos reinos, ducados ou cidades libres independentes antes da súa unificación (recóllense na táboa anterior). Un claro exemplo é Baviera, coa súa alegoría Bavaria, que aínda que segue existindo como Estado federado alemán xa non é independente. Mesmo algunhas cidades que nunca foron cidades libres chegaron a crear a súa propia personificación, como é o caso de Berlín e a súa Berolina.

Outros artigos

• Nación
• Bandeira
• Himno nacional

Bibliografía

• Barber, K. (2007). Only in Canada You Say: A Treasury of Canadian Language. Oxford University Press Canadá. ISBN 9780195427073
• Berger, S. et al. (2013). Narrating The Nation: Representations in History, Media and the Arts. Berghahn Books. ISBN 978-0-85745-412-6
• Cornis-Pope, M.; Neubauer, J. (2010). History of the literary cultures of East-Central Europe. Vol. IV. John Benjamins Pub.ISBN 978-90-272-3458-2
• Davison, G. (1998). En The Oxford Companion to Australian History (1998). Páxina 395. ISBN 0-19-553597-9
• Denkler, H. (1971). Der deutsche Michel. Reolutionskomödien der Achtundvierziger. Stuttgart. Philipp Reclam.
• Friedman, E. J. (2010). Unfinished Transitions: Women and the Gendered Development of Democracy in Venezuela, 1936-1996. Penn State Press. ISBN 978-0-271-04259-6
• Gossman, L. (2007). Making of a Romantic Icon: The Religious Context of Friedrich Overbeck's 'Italia und Germania'. American Philosophical Society. ISBN 0-87169-975-3
• Hanway, N. (2003). Embodying Argentina: Body, Space and Nation in 19th Century Narrative. McFarland. ISBN 978-0-7864-8245-0
• Hicks, T. A. (2006). Uncle Sam. Marshall Cavendish. Marshal Cavendish. Nova York. ISBN 978-0761421375
• Hoare, T. D. (2004). Thailand: A Global Studies Handbook. ABC-CLIO. ISBN 978-1-85109-685-5
• Hobsbawm, E.; Ranger, T. (1983). The Invention of Tradition. Cambridge.
• Kriz, K. et al. (2012). Understanding Different Geographies. Springer Science & Business Media. ISBN 978-3-642-29769-4.
• Lewin, E. (2012). National Resilience During War: Refining the Decision-making Model. Lexington Books. ISBN 978-0-7391-7458-6
• Maíz, R. (1996). "Nación de Breogán: oportunidades políticas y estrategias enmarcadoras en el movimiento nacionalista gallego". En Revista de Estudios Políticos (Nueva Época). Nº 92. Abril-xuño. Páxinas 33-75.
• Minahan, J. B. (2009). The Complete Guide to National Symbols and Emblems. Greenwood. ISBN 978-0313344961
• Neijmann, D. L. (2006). A History of Icelandic Literature. Vol. 5. University of Nebraska Press. 2006. ISBN 978-0-8032-3346-1
• O'Rourke Murphy, M.; MacKillop, J. (1987). An Irish Literature Reader. Poetry, Prose, Drama. Syracuse University Press. 2ª ed. ISBN 0-8156-3046-8
• Rengifo, A. X. et al. (2008). "Reconocimiento, identificación y sentido de pertenencia de un público objetivo hacia una marca determinada, estudio de caso: Marca Juan Valdez". Universidad Autónoma de Occidente. Santiago de Cali.
• "Santa Cruz, N. (2004). Obras Completas II. Investigación (1958-1991). Libros en red.
• Schlereth, T.J. (1992). "Columbia, Columbus, and Columbianism". En The Journal of American History. Vol. 79. Nº 3. Páxina 939.
• Singh, A. et al. (2016). Revisiting India's Partirion. New Essays on Memory, Culture, and Politics. Lexington Books. ISBN 9781498531047
• Smith, A. C. (2003). "Athenian Political Art from the Fifth and Fourth Centuries BCE: Images of Political Personifications Arquivado 02 de xuño de 2020 en Wayback Machine.". En Demos: Classical Athenian Democracy. 18 de xaneiro.
• Stirling, K. (2001). "The Image of the Nation as a Woman in Twentieth Century Scottish Literature: Hugh MacDiarmid, Naomi Mitchison, Alasdair Gray". Tese de doutoramento. Universidade de Glasgow.
• Streckfuss, D. (2010). Truth on Trial in Thailand: Defamation, Treason, and Lèse-Majesté. Routledge. ISBN 978-1-136-94202-0.
• Taylor, M. (1992). "John Bull and the Iconography of Public Opinion". En Past & Present. 134, 93-128.
• Van der Heijden, H. A. M. (2006). Leo Belgicus: An Illustrated and Annotated Carto-bibliography. Alphen aan den Rijn. Canaletto, Groningue. 2ª ed. ISBN 9789064696442