Bronjo
Bronjo (prjedy tež Broń; němsce Brohna) je wjes w hornjołužiskim wokrjesu Budyšin. Leži sewjernje Budyšina a słuša k Radworskej gmejnje. Ma 82[2] wobydlerjow.
| |||||
| gmejna: | Radwor | ||||
| zagmejnowanje: | 1936 | ||||
| wobydlerstwo: | 82 (31. decembra 2022)[1] | ||||
| přestrjeń: | 2,25 km² | ||||
| wysokosć: | 156 metrow n.m.hł. | ||||
51.25305555555614.397222222222156 | |||||
| póstowe čisło: | 02627 | ||||
| předwólba: | 035935 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
 Bronjanska nawjes | |||||
wikidata: Bronjo (Q162670) | |||||
Něhdźe 300 metrow južnje Bronja so stare hrodźišćo namaka.
Stawizny
Wjes naspomni so prěni raz w lěće 1290 jako sydło knjeza Nicolaus de Bronowe. W lěće 1522 wukonješe Radworske ryćerkubło ležownostne knjejstwo, 1777 pak Małsečanske. Cyrkwinsce słušachu katolscy wobydlerjo ze starodawna do Radworskeje wosady, ewangelska mjeńšina najprjedy do Minakałskeje a wot 1879 do nowozałoženeje Łupjanskeje.[3]
Wobydlerstwo a rěč
Po statistice Arnošta Muki měješe wjes w lěće 1884 cyłkownje 114 wobydlerjow, z nich 111 Serbow (97 %) a tři Němcy.[4]
Po ludličenju w lěće 2011 bydlachu we wsy 71 wobydlerjow w přerěznej starobje wot 42,9 lět (Sakska: 46,4).[5]
Serbske mjena
- 1712 Bron
- 1800 Bronje
- 1835 (1866) Broń
- 1886 Bronjo
Wosobiny
- Jan Meškank (1905–1972), wučer, narodny a kulturny prócowar, spisowaćel, ludowědnik a domiznowědnik
Literatura
- Brohna/Bronjo und Camina/Kamjenej mit Grünbusch/Radworski Haj. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 221–223.
- M. Kral: Stawizniske powěsće z našich serbskich wsow [=Serbska ludowa knihownja, čo. 44]. Budyšin, 1937, str. 136–145.
Žórła
Wotkaz
Commons: Bronjo – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajowBoranecy |Bronjo |Čorny Hodler |Droby |Haj |Hat |Chasow |Chelno |Kamjenej |Łomsk |Łupjanska Dubrawka |Łupoj |Lipič |Lutobč |Měrkow |Miłkecy ze Stróžišćom |Minakał |Nowe Boranecy |Nowe Bronjo |Wjesel |Wulki Přezdrěń z Přezdrěnkom