Stróžišćo
Stróžišćo (tež Stróžć; němsce Strohschütz[2][3]) je małe sydlišćo w Hornjej Łužicy. Leži w sakskim wokrjesu Budyšin, ma jenož dźesać wobydlerjow a słuša wot lěta 1998 k Radworskej gmejnje. Stróžišćo wobsteji z třoch burskich statokow.[4]
| ||
| gmejna: | Radwor | |
| zagmejnowanje: | 1938 (do Miłkec) | |
| wobydlerstwo: | 5 (31. decembra 2022)[1] | |
| wysokosć: | 190 metrow n.m.hł. | |
51.21666666666714.333333333333190 | ||
| póstowe čisło: | 02627 | |
| předwólba: | 035935 | |
 Milenijowy pomnik njedaloko Stróžišća | ||
wikidata: Stróžišćo (Q160677) | ||
Stawizny
Prěnje historiske naspomnjenje Stróžišća je z lěta 1419 jako Stroschitz.[5] Mjeno je serbskeho pochada a ma woznam straža, štož poćahuje so prawdźepodobnje na strategisce wuznamne połoženje sydlišća při starej wikowanskej dróze z Hodźija do Grodkowskeho směra. Ležownostne knjejstwo wukonješe přez lětstotki Budyske tachantstwo.
Po Mukowej statistice z lětow 1884/85 rěčachu tehdy wšitcy 23 Stróžćenjo serbsce.[6] Katolscy wobydlerjo přisłušachu ze starodawna Budyskej tachantskej wosady, buchu pak w lěće 1915 z praktiskich přičin hromadźe z Chelnjanskimi přefarowani do Radworja.
Pomniki
W Stróžišću nadeńdźe so pjeć swjatych křižow, najstarši z nich z lěta 1801, kaž tež kamjentnej „piwowej kamjenjej“, kotrejž markěrowaštej tak mjenowanu piwowu milu wokoło města Budyšina, hdźež smědźeše so jenož měšćanske piwo předać.
Tež Milenijowy pomnik nadeńdźe so na Stróžišćanskich zahonach.
Literatura
- Jan Krawc: Stróžć – wjeska na wyšinje. W Serbskej protyce 1991, str. 86–88.
Žórła
Wotkaz
Commons: Stróžišćo – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajowBoranecy |Bronjo |Čorny Hodler |Droby |Haj |Hat |Chasow |Chelno |Kamjenej |Łomsk |Łupjanska Dubrawka |Łupoj |Lipič |Lutobč |Měrkow |Miłkecy ze Stróžišćom |Minakał |Nowe Boranecy |Nowe Bronjo |Wjesel |Wulki Přezdrěń z Přezdrěnkom