| เล่ายอย (หลิว เสฺวียน) 劉璿 | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| เจ้าชายรัชทายาทแห่งจ๊กก๊ก | |||||
| ดำรงตำแหน่ง | กุมภาพันธ์ พ.ศ. 238 – ธันวาคม พ.ศ. 263 | ||||
| ก่อนหน้า | เล่าเสี้ยน | ||||
| ประสูติ | ค.ศ. 224[1] | ||||
| สวรรคต | ค.ศ. 264 (40 ปี)[1] เซงโต๋ เสฉวน | ||||
| |||||
| พระราชบิดา | เล่าเสี้ยน | ||||
| พระราชมารดา | หวางกุ้ยเหริน | ||||
เล่ายอย (ค.ศ. 224-264)[1] หรือชื่อในภาษาจีนกลางว่า หลิว เสฺวียน (จีน: 劉璿) มีชื่อรองว่า เหวินเหิง (จีน: 文衡) เป็นองค์ชายของรัฐจ๊กก๊กในยุคสามก๊ก เป็นพระราชโอรสองค์โตของพระเจ้าเล่าเสี้ยน จักรพรรดิองค์ที่สองและองค์สุดท้ายของจ๊กก๊ก พระมารดาคือพระสนมหวางกุ้ยเหริน (王貴人) อดีตนางกำนัลของเตียวซีหรือจิ้งไอฮองเฮา พระมเหสีองค์แรกของพระเจ้าเล่าเสี้ยน ภายหลังหวางกุ้ยเหรินได้มาเป็นหนึ่งในพระสนมของพระเจ้าเล่าเสี้ยน[2] เล่ายอยได้ขึ้นเป็นรัชทายาท ในปี ค.ศ. 238[3] หลังการล่มสลายของจ๊กก๊กให้กับวุยก๊กที่เป็นรัฐข้าศึก เล่ายอยและพระอนุชาที่ยังรอดชีวิตได้กลับไปเมืองหลวงเซงโต๋ ในปี ค.ศ. 264 เล่ายอยถูกปลงพระชนม์ในเซงโต๋โดยทหารกบฏระหว่างการก่อกบฏของจงโฮย[4]
บุคคลสำคัญในจ๊กก๊ก | |
|---|---|
| จักรพรรดิ | |
| จักรพรรดินี | |
| องค์ชายและเชื้อพระวงศ์ | |
| ผู้สำเร็จราชการแผ่นดิน | |
| ขุนนางฝ่ายพลเรือน |
|
| ขุนนางฝ่ายทหาร | |
| สตรีสำคัญ | |
| บุคคลสำคัญอื่น ๆ | |