1650

Ár

Áratugir

Aldir

Árið 1650 (MDCL í rómverskum tölum) var 50. ár 17. aldar sem hófst á laugardegi samkvæmt gregoríska tímatalinu en þriðjudegi samkvæmt júlíska tímatalinu sem er tíu dögum á eftir.

Atburðir

27. apríl - Orrustan við Carbisdale: Her konungssinna gerði innrás í Skotland frá Orkneyjum en var sigraður af her Sáttmálamanna.
23. júní - Karl 2., kom til Skotlands, sem var hið eina af ríkjunum þremur (Englandi, Írlandi og Skotlandi) sem viðurkenndi hann sem konung.
3. september - Enskur þingher undir stjórn Olivers Cromwell sigraði fylgismenn Karls 2. í orrustunni við Dunbar.
9. október - Ákveðið var að sænska krúnan skyldi ganga í arf til karlkyns afkomenda Karls Gústafs af Pfalz.
20. október - Kristín Svíadrottning var krýnd.
4. nóvember - Vilhjálmur 3. varð Óraníufursti við fæðingu þar sem faðir hans, Vilhjálmur 2., lést nokkrum dögum áður.

Málaferli hófust gegn Hannibal Sehested, landstjóra í Noregi, í Danmörku.
Eyjan Angvilla var numin af Englendingum frá Sankti Kristófer.
Galdramál á Íslandi: Fjórtán skólapiltar í Skálholti voru hýddir og þeim vísað úr skóla fyrir meðferð galdrastafa.
Ný dómkirkja, „Brynjólfskirkja“, var reist í Skálholti, en var ekki fullgerð.

Sigríði Jónsdóttur drekkt á Alþingi fyrir blóðskömm.
Jón Jónsson, faðir Sigríðar, (einnig nefndur Sýjusson eða „Jón ríðumaður“) hálshogginn á Alþingi, fyrir blóðskömm í sama máli.
Halldór Jónsson tekinn af lífi á Vaðlaþingi í Eyjafirði, fyrir blóðskömm.
Sigríður Jónsdóttir, mágkona Halldórs, tekin af lífi á Vaðlaþingi í Eyjafirði, fyrir blóðskömm í sama máli.
Margréti Jónsdóttur drekkt í Ögri við Ísafjörð, fyrir blóðskömm.
Páll Tóasson, stjúpfaðir Margrétar, tekinn af lífi eftir flóttatilraun, fyrir blóðskömm í sama máli.
Guðmundur Narfason, bóndi á Kílhrauni á Skeiðum, tekinn af lífi á Alþingi fyrir morð, „fyrst beinbrotinn á handleggjum og fótum, síðan hálshöggvinn og höfuð hans sett á háa stöng upp á Almanngjá „til æfinlegrar minningar og viðvörunar““.^[1]