Tvíhljóð

Tvíhljóð eru tegund sérhljóða sem gerð eru úr tveimur einhljóðum, sem borin eru fram hvort í sínu lagi í röð sem gerir það að verkum að hljóðið breytist frá upphafi til enda.^[1] Tvíhljóð hefst á sérhljóða en lýkur ei fyrr en talfærin hafa hreyfst og myndað nýtt sérhljóð, fyrra sérhljóðið er ávallt fjarlægara en það seinna.

Tvíhljóðar í íslensku

Tvíhljóð í íslensku eru fimm talsins: æ, ei/ey, au, á og ó.

Samsetningar tvíhljóða

a + í → æ Hljóðritað: [ai]
e + í → ei^[1] Hljóðritað [ɛi]
ö + í → au Hljóðritað: [øy]/[øi]
a + ú → á^[1] Hljóðritað: [au]
o + ú → ó^[1] Hljóðritað: [ɔu]

Óhefðbundin tvíhljóð

Kom hér fram áður að tvíhljóðin væru aðeins 5, en þá er aðeins átt við hin hefðbundnu tvíhljóð, þ.e.a.s. þau tvíhljóð sem hafa ákveðið rittákn.

Dæmi um óhefðbundin tvíhljóð

Ö-ið í lögin. Þar er Ö borið fram sem au [øy]/[øi].

A-ið í lagið. Þar er A borið fram sem æ [ai].^[2]

Tengt efni

Einhljóð
Sérhljóð - Ritandi með hljóðletri

Tilvísanir

Þessi málvísindagrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.

[1]

[2]

Search