Negara kesatuan

Negara kesatuan yaiku negara sing dipimpin minangka entitas tunggal lan pamrentah pusat dadi sing paling dhuwur. Negara kesatuan beda karo federasi, seng dikenal uga minangka negara federal.

     Negara Kesatuan      Negara Federal
Jalur integrasi utawa pamisahan regional

Ringkasan

Ing negara kesatuan, pamrentah pusat bisa nggawe (utawa ngilangi) divisi administratif (unit sub-nasional).[1] Unit kasebut mung nggunakake kekuwatan sing dipilih saka delegasi pusat. Sanajan kekuwatan politik bisa didelegake liwat devolusi menyang pamrentah regional utawa daerah miturut undang-undange, pamrentah pusat bisa uga mbatalke tumindak pamrentah sing didelehasiake utawa nyuda kekuwatane. Sebagéyan gedhé negara ing saindenging jagad (166 negara saka 193 anggota PBB) duwé sistem pamréntahan kesatuan.[2]

Ing federasi, pamrentah provinsi/regional nuduhake kekuwatan karo pamrentah pusat minangka aktor sing padha liwat konstitusi tertulis, sing kudu duweni ijin saka kalorone yen arep diowahi. Iku tegese unit sub-nasional duwe hak eksistensi lan kekuwatan sing ora bisa sacara sepihak diganti dening pamrentah pusat.[3]

Devolusi ing negara kesatuan, kaya federalisme, bisa simetris, kanthi kabeh unit sub-nasional duwe kekuwatan lan status sing padha, utawa asimetris, kanthi unit-unit sub-nasional beda-beda miturut kekuwatane lan status. Akeh negara kesatuan ora duwe wilayah sing nduwe gelar otonomi.[4] Ing negara kaya ngono, wilayah sub-nasional ora bisa milih ukum dhewe. Contone Romania, Irlandia lan Nurwègen. Svalbard duweni otonomi sing luwih endhek tinimbang ing daratan utama. Iki dikontrol langsung karo pamrentah lan ora duwe aturan lokal.

Dhaptar republik kesatuan lan kerajaan kesatuan

Republik kesatuan

Miring: Negara kanthi pengakuan winates saka negara daulat utawa organisasi antar pemerintah liyane.

Kesatuan Monarki

Karajan Manunggal Britania Agung lan Irlandia Lor minangka conto salah sawijining negara kesatuan. Skotlandia, Wales lan Irlandia Lor duwe derajat kekuwatan sing diturunake kanthi daerah otonomi, nanging kekuwatan kasebut diwarisake dening Parlemèn Karajan Manunggal, sing bisa ngetrapake undang-undang kanthi ngowahi utawa ngilangi pangubahan (Inggris ora duwe kekuwatan sing diturunake). Kajaba ing Kerajaan Spanyol, kekuwatan sing dipasrahake diwenehake liwat pamrentah pusat.

Referensi

Pranala njaba