Хиераполис

Хиераполис или Јерапол (на старогрчки: Ἱεράπολις, Hiеrаpolis, „Свет град“) — старогрчки град во древна Фригија во Мала Азија (денешна Турција, на планината над Памуккале), во долината на река Ликос на патишта од Сарди за Апамеја, Фригија.

Градот е познат уште од старите времиња, главно поради неговите топли извори.

Хиераполис е вклучен во списокот на светско културно и природно наследство на УНЕСКО.

Градот бил основа во 261 – 253 пр.н.е. од Антиох II Теос, како и соседниот град Лаодикија. Во 190 п.н.е. пергамскиот цар Евмен II ги изградил градовите повторно. Во 17 г. градот бил уништен од земјотрес. Во текот на 1 и 2 век биле создадени термални бањи, фонтани, театри и храмови, но во 1334 година повторно бил целосно уништен од земјотрес.

Градот имал важна улога во ширењето на христијанството. Во Хиераполис своите последни години ги поминал апостол Филип заедно со неговата ќерка. Тука и починал околу 80 г., убиен од Римјаните.