Ватенфал Класик 2015

Ватенфал Класик била единствената трка од Светската турнеја одржана во Германија во текот на сезоната 2015. Како прослава на дваесеттото издание на трката, организаторите одбрале нова рута, започнувајќи од пристаништето во Кил^[3] и возејќи југозападно кон Хамбург.^[4] Целосното растојание било скратено од 247,2 километри на 221,3 километри.^[5] Меѓутоа, последните километри во рамките на градот останале исти, со цел на Менкербергштрасе. Патеката била главно рамна и со тоа подобна за спринтерите.^[4] Меѓутоа, Вазеберг во должина од 700 метри и наклон до 15% бил искачуван трипати.^[3][5] Првото искачување на Вазеберг било на 68,9 километри до целта, а второто и третото на 28,3 и 15,5 км до целта, соодветно.^[5] Директорот на трката Роланд Хофер изјавил: „Иако профилот на трката можеби изгледа подобен за спринтерите, може да биде освоена од сите видови на возачи и е точно таков вид на трка која ѝ треба на урамнотежена Светска турнеја“. Светската турнела дошла во Германија во средината на „ренесансата“ во германскиот велосипедизам, со последните успеси кои го подгреале интересот за спортот по опаѓањето во минатите години со допинг.^[6] По првпат од 2008 година, германската телевизија ARD одлучила да обезбеди пренос во живо од трката.^[7] Рутата од Кил до Хамбург била исто така одбрана за да ја покаже заедничката кандидатура на двата града за Летните олимписки игри 2024.^[8] Ова било последен пат трката да се вика „Ватенфал Класик“, откако Ватенфал објавиле дека нема да го продолжат своето спонзорство. Енергетското претпријатие имало значајна улога во основањето на трката во 1996 година, под нивното тогашно име HEW. Трката сега била принудена да бара нов спонзор за обезбедување на околу 800.000 евра, околу една третина од буџетот на трката.^[7]

Бидејќи Ватенфал Класик е дел од Светската турнеја, сите 17 UCI World Tour екипи биле автоматски поканети и се обврзани да испратат екипа.^[9] Организаторите на трката на три професионални континентални екипи им доделиле специјални покани и така била заокружена групата од 20 екипи.^[10] Сите дваесет екипи настапиле со по осум возачи, што значело дека вкупно 160 возачи настапиле на трката.^[11][12]

Екипи во Светската турнеја биле:

Екипи кои добиле специјални покани биле:

Поради природата на патеката, голем број на спринтери дошле во Хамбург, вклучувајќи ги локалните фаворити Марсел Кител (Џајант-Алпецин) и Андре Грајпел (Лото-Судал). Грајпел дошол на класикот откако освоил четири етапи на Тур де Франс и уште една етапа на Енеко Тур. Во меѓувреме, Кител возел како предводник на Џајант-Алпецин, додека победникот во 2013 година, Џон Дегенколб, се одлучил да учествува на Вуелта а Еспања.^[4] Кител се вратил на трките по болест само една недела порано на Трката околу Полска, освојувајќи етапа. Ќе возел со поддршка на неговите колеги Никијас Арнт и Рамон Синкелдам.^[13] Обајцата, Грајпел и Кител, биле надеж за локалните обожаватели за германска победа. Откако трката била преименувана во Ватенфал Класик во 2006 година, Дегенколб бил единствениот германски победник во 2013 година. Доаѓајќи на трката со добра форма од Тур де Франс, Грајпел бил сметан за најголем фаворит за победа на трката. Гералд Чолек (МТН Кубека) и Рик Цабел (Ванти-Груп Гобер) биле уште двајца спринтери кои биле сметани дека имаат амбиции за победа на трката, додека напад од Тони Мартин (Етикс-Квик Степ) бил сметан за „особена можност“.^[4] За Мартин, била прва трка откако ја скршил клучната коска додека ја носел жолтата маичка на Тур де Франс.^[14]

Главни негермански фаворити за победа биле минатогодишниот победник Александер Кристоф (Катјуша) и Марк Кевендиш (Етикс-Квик Степ). Додека Кристоф доаѓал од „разочарувачкиот Тур де Франс“, Кевендиш можел да смета на поддршка на колегите Марк Реншо и Том Бонен, кој се подготвувал за Светското друмско првенство кон крајот на септември.^[4][15] Арно Демар (ФДЖ), кој ја освоил трката во 2012 година настапил, како и победникот од 2011, Едвалд Боасон Хаген (МТН Кубека). Други возачи за победа биле Бен Свифт, Елија Вивијани (обајцата од Тим Скај), Михаел Албасини (Орика-ГринЕЏ), Самуел Димулен (Аг2р-Ла Мондијал), Саша Модоло (Лампре-Мерида), Морено Хофланд (Лото НЛ-Џамбо) и Џакомо Ницоло (Трек Фактори Рејсинг).^[4][5] Тинкоф-Саксо сакал да се спротивстави на можноста за спринтерска завршница и го именувала Мари Брешел за нивен предводник.^[16] Сем Бенет (Бора-Аргон 18) бил именуван како „многу силен аутсајдер“.^[5]

Кратко откако групата го напуштила фериботот во пристаништето во Кил било создадено рано бегство, во кое биле Јан Барта (Бора-Аргон 18), Матео Боно (Лампре-Мерида), Алекс Даусет (Мовистар Тим) и Мартин Мортенсен (Култ Енерџи Про Сајклинг). Групата успеала да развие водство од пет минути, додека МТН Кубека го контролирала темпото во групата поголемиот дел од денот, пред Лото-Судал и Етикс-Квик Степ да им се приклучат за нивните соодветни екипни предводници. На 60 километри пред целта, водечката група се поделила и само Боно и Мортенсен останале со водство помало од минута. На 43 километри пред целта на двајцата им се приклучиле поранешниот светски друмски првак Филип Жилбер (Ванти-Груп Гобер), Мануеле Боаро (Тинкоф-Саксо) и Матијас Брендле (ИАМ Сајклинг), сега водејќи околу половина минута. На 20 км од целта, главната група го достигнала бегството и групата од околу 75 возачи била подготвена за вози за победа.

Уште еден напад дошол од Линус Гердеман (Култ Енерџи Про Сајклинг) и Жилијан Алафилип (Етикс-Квик Степ), но не успеале да направат значајна разлика и биле достигнати на 10 км пред целта. Додека фаворитот Марсел Кител отпаднал на последното искачување на Вазеберг, исфрлајќи го од спринтот, Марк Кевендиш бил вклучен во пад на 3 км пред целта.^[17] Додека спринтерските групи се бореле за водство на патеката, манскиот возач допрел со тркалата друг возач и бил соборен на земја. Успеал да продолжи и на крајот завршил на 66. место, но не успеал да се бори за победа.^[18] На целта, победата била одлучена со групен спринт. Кристоф бил првиот кој започнал со спринтот, но Грајпел успеал да го заобиколи и да дојде до првата победа на еднодневна трка во Светската турнеја.^[19] Италијанскиот возач Џакомо Ницоло се нашол на третото место за Трек Фактори Рејсинг.^[20]

• Ватенфал Класик 2015 на Ризницата ^?
• Официјална страница