Мицелиум

Мицелиумот — вегетативното тело на габите кое се состои од тенки (1,5-10 μm дебели) разгранети конци наречени хифи. Се развиваат во подлогата и на неговата површина. Должината на мицелиумите на габите во природни услови понекогаш во шумската простирка може да достигне 35 km на 1 g.

Растот на мицелиумот се одвива апикално (само на врвовите). Се разликува од бесклеточниот (ценотички) мицелиум, кај кој отсуствуваат меѓуклеточните прегради и претставува особена голема клетка со големо количество на јадра, карактеристичен за зигомицетите; како и клеточен (септиран) со присуство на меѓуклеточни прегради (означени со поимот септи), со едно или повеќе јадра во една клетка.

Септите можат да бидат со прости и сложени пори. Простите се карактеристични за торбестите габи. Сложените пори се често придружени со свиоци - куковидни израстоци близу септата, припоени со едната клетка и сместени до соседната. Во ваков случај, клетката има две јадра и мицелиумот на габата се нарекува дикариотски. Тој е карактеристичен за торбестите и столпчестите габи. Свиоците од сложените пори играат важна улога при клеточната делба.

Плодните тела на столпчестите габи се образувани од лажно ткиво плектенхим кое се состои од густо преплетени хифи на мицелиумот и се разликува од останатите ткива по тоа што се образува со делба на клетките во една насока (а не во три). Кај столпчестите габи мицелиумот е најчесто многугодишен, додека кај другите габи е едногодишен.