വേദാന്തം

വേദത്തിലെ ജ്ഞാനകാണ്ഡത്തെ അടിസ്ഥാനമാക്കി ആവിഷ്കരിക്കപ്പെട്ട ഭാരതത്തിന്റെ തനതായ തത്വചിന്തയാണ്‌ വേദാന്തം. ഇതിന് ഉത്തര മീമാംസ എന്നും പേർ ഉണ്ട്. ഉപനിഷത്തുക്കൾ, ബ്രഹ്മസൂത്രം, ഭഗവദ്ഗീത എന്നിവയാണ്‌ അടിസ്ഥാന ഗ്രന്ഥങ്ങൾ. ഇവയെ പ്രസ്ഥാന ത്രയം എന്നും വിളിക്കാറുണ്ട്. ഒരോ ആചാര്യന്മാര് ഈ ഗ്രന്ഥങ്ങളെ വ്യാഖ്യാനിച്ചതിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തിൽ പല വിഭാഗങ്ങൾ വേദാന്തത്തിൽ തന്നെ പല വിഭാഗങ്ങൾ ഉടലെടുത്തു. അദ്വൈതം, ദ്വൈതം,വിശിഷ്ടാദ്വൈതം എന്നിവയാണ്‌ അവയിൽ പ്രധാനം

ഹൈന്ദവദർശനം എന്ന പരമ്പരയുടെ ഭാഗം

ബ്രഹ്മം · ഓം

ദർശനധാരകൾ സാംഖ്യം · യോഗം ന്യായം · വൈശേഷികം മീമാംസ · ലോകായതം വേദാന്തം (അദ്വൈതം • വിശിഷ്ടാദ്വൈതം • ദ്വൈതം)

ദാർശനികർ പ്രാചീന കാലഘട്ടം കപില മഹർഷി · പതഞ്ജലി · അക്ഷപാദ ഗൗതമർ കണാദൻ · ജൈമിനി · വ്യാസൻ മാർക്കണ്ഡേയൻ മദ്ധ്യകാലഘട്ടം കുമാരിലഭട്ട · ശങ്കരാചാര്യർ · രാമാനുജാചാര്യർ · മധ്വാചാര്യർ · നിംബാർക്കാചാര്യർ വല്ലഭാചാര്യർ · മധുസൂദന സരസ്വതി · നാംദേവ് · ചൈതന്യ മഹാപ്രഭു · തുളസീദാസ് · കബീർ · കമ്പർ · അക്ക മഹാദേവി ആധുനിക കാലഘട്ടം രാമകൃഷ്ണ പരമഹംസർ · സ്വാമി വിവേകാനന്ദൻ രമണ മഹർഷി  · ശ്രീനാരായണഗുരു ചട്ടമ്പിസ്വാമികൾ  · ശുഭാനന്ദഗുരു അരബിന്ദോ  · തപോവനസ്വാമി സ്വാമി ചിന്മയാനന്ദ

ഹിന്ദുമതം കവാടം.

This box: view talk edit

വേദാന്തം ഉത്തര മീമാംസാ എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു, ഇത് ഹിന്ദു തത്ത്വചിന്തയിലെ ആറ് യാഥാസ്ഥിതിക (ആസ്തിക) സ്കൂളുകളിൽ ഒന്നാണ്. "വേദാന്തം" എന്ന വാക്കിന്റെ അർത്ഥം "വേദങ്ങളുടെ അവസാനം" എന്നാണ്, കൂടാതെ അറിവിലും വിമോചനത്തിലും ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ച് ഉപനിഷത്തുകളിൽ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന ഊഹാപോഹങ്ങളിൽ നിന്നും എണ്ണലുകളിൽ നിന്നും ഉരുത്തിരിഞ്ഞതോ അല്ലെങ്കിൽ യോജിപ്പിച്ചതോ ആയ ആശയങ്ങളെ ഉൾക്കൊള്ളുന്നു. വേദാന്തം അനേകം വിദ്യാലയങ്ങളായി വികസിച്ചു, അവയെല്ലാം അവരുടെ ആശയങ്ങൾ പ്രസ്ഥാനത്രയി എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു പൊതുഗ്രന്ഥത്തിന്റെ ആധികാരികതയെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയുള്ളതാണ്, "മൂന്ന് ഉറവിടങ്ങൾ" എന്ന് വിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെടുന്നു: ഉപനിഷത്തുകൾ, ബ്രഹ്മസൂത്രങ്ങൾ, ഭഗവദ്ഗീത.^[1]