Ahmad Szafik
Ahmad Muhammad Szafik, arab. أحمد محمد شفيق (ur. 25 listopada 1941 w Kairze) − egipski wojskowy i polityk, minister lotnictwa cywilnego w latach 2002-2011, premier Egiptu od 29 stycznia do 3 marca 2011 roku. Kandydat w wyborach prezydenckich w 2012.
Pełne imię i nazwisko | Ahmad Muhammad Szafik |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Premier Egiptu | |
Okres | od 29 stycznia 2011 |
Poprzednik | |
Następca | |
minister lotnictwa cywilnego | |
Okres | od 18 września 2002 |
Poprzednik | Ahmad Abd ar-Rahman Nasir |
Następca | Ibrahim Mana |
2 zwycięstwa | |
marszałek lotnictwa | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Przebieg służby | |
Lata służby | 1961−2002 |
Siły zbrojne | |
Główne wojny i bitwy | wojna domowa w Jemenie Północnym, |
Późniejsza praca | polityk |
Życiorys
Ahmad Szafik urodził się w listopadzie 1941 w Kairze. W 1961 ukończył Egipską Akademię Sił Powietrznych i rozpoczął służbę wojskową jako pilot. W czasie wojny na wyczerpanie był pilotem myśliwca, następnie dowódcą szwadronu myśliwców, dowódcą wielozadaniowej jednostki powietrznej oraz dowódcą baz powietrznych[1]. Brał udział w wojnie Jom Kipur w 1973, w czasie której służył pod dowództwem Husniego Mubaraka. 14 października 1973 w bitwie w pobliżu Al-Mansury zestrzelił dwa izraelskie samoloty[2].
Od 1984 do 1986 pełnił funkcję attaché wojskowego w Rzymie. W latach 1988-1991 jako marszałek pełnił wiele funkcji dowódczych w siłach zbrojnych. W 1991 objął urząd szefa sztabu sił powietrznych[1].
W latach 1996-2002 zajmował stanowisko dowódcy Egipskich Sił Powietrznych. W 2002 objął urząd ministra lotnictwa cywilnego w rządzie Atifa Ibaida. Jako minister nadzorował program modernizacji państwowego operatora lotniczego EgyptAir oraz krajowych lotnisk[1][3].
29 stycznia 2011, po dymisji rządu Ahmada Nazifa w czasie protestów społecznych, prezydent Hosni Mubarak mianował go nowym szefem rządu[4]. 3 marca Rada Najwyższa Sił Zbrojnych, która przejęła władzę nad krajem po dymisji Mubaraka zdecydowała się przyjąć rezygnację premiera Ahmada Szafika, którego ustąpienia domagała się opozycja i powierzyć funkcję premiera ministrowi transportu w latach 2004–2006, Isamowi Szarafowi[5].
W kwietniu 2012 Ahmad Szafik zgłosił swoją kandydaturę jako kandydat niezależny w wyborach prezydenckich. Choć początkowo została ona odrzucona przez komisję wyborczą, jako niezgodna z uchwalonym przez parlament prawem zakazującym kandydowania byłym urzędnikom państwowym z czasów prezydentury Mubaraka, ostatecznie został dopuszczony do udziału w wyborach przez Sąd Najwyższy, który w czerwcu 2012 uznał wspomniane prawo za niezgodne z konstytucją. 26 kwietnia 2012 Szafik został oficjalnie jednym z trzynastu kandydatów do urzędu prezydenckiego[6]. Przez wielu komentatorów uważany był za człowieka dawnego reżimu, czemu jednak sam zaprzeczał[7]
W pierwszej turze wyborów przeprowadzonej w dniach 23-24 maja 2012 zajął drugie miejsce, uzyskawszy 23,7% głosów. Przegrał z Mohamedem Mursim, który zdobył 24,8% głosów[8]. W drugiej turze głosowania w dniach 16-17 czerwca 2012 przegrał z Mursim, który uzyskał 51,73%% głosów poparcia[9]. Po przegranych wyborach emigrował do Zjednoczonych Emiratów Arabskich. W Egipcie in absentia toczył się jego proces w sprawie o malwersacje finansowe, który zakończył się 19 grudnia wyrokiem uniewinniającym. Nadal rozpatrywana jest sprawa, w której jest oskarżony o korupcję[10].