Alex Morgan

Karierę piłkarską rozpoczęła na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley w drużynie California Golden Bears, dla której w sumie zdobyła 45 bramek, tym samym zajmuje 3. miejsce wśród najskuteczniejszych strzelczyń w historii drużyny^[1]. Wybrana z numerem 1 w pierwszej rundzie draftu ligi Women’s Professional Soccer w 2011 roku przez Western New York Flash, pomogła temu klubowi w zdobyciu mistrzostwa WPS 2011.W roku 2012, po rozwiązaniu ligi WPS, grała przez kilka miesięcy w zespole Seattle Sounders Women w półamatorskiej W-League. Po utworzeniu w 2013 National Women Soccer League została zawodniczką klubu Portland Thorns FC^[2]. Pod koniec 2016 zdecydowała się przenieść do Europy, by reprezentować barwy francuskiego Olympique Lyon. Od 2022 występuje w klubie San Diego Wave FC^[3], biorącym udział w rozgrywkach National Women’s Soccer League w Stanach Zjednoczonych. Nigdy nie dostała czerwonej kartki, a żółtych obejrzała tylko 8 w całej profesjonalnej karierze piłkarskiej^{[potrzebny przypis]}.

Karierę reprezentacyjną rozpoczęła w 2008 od występów w drużynie U-20. Jej debiut nastąpił w meczu przeciwko Kubie^[4], w którym strzeliła swoją pierwszą bramkę w kadrze na Mistrzostwach CONCACAF w Piłce Nożnej Kobiet do lat 20 w Meksyku^[5]. W tym samym roku została powołana na Mistrzostwa Świata U-20 w piłce nożnej kobiet 2008 w Chile i wraz ze swoją reprezentacją zdobyła złoty medal. Z dorobkiem 4 bramek (z Francją, Argentyną i Koreą Północną) otrzymała Brązowego Buta (3. najlepsza strzelczyni turnieju) oraz Srebrną Piłkę (2. najlepsza piłkarka turnieju). W drugiej kategorii lepsza od niej okazała się partnerka z ataku Sydney Leroux. Trafienie Morgan w finale przeciwko Korei Północnej zostało wybrane bramką mistrzostw, a później w plebiscycie FIFA bramką roku.

W seniorskiej reprezentacji Stanów Zjednoczonych zadebiutowała w meczu przeciwko Meksykowi w marcu 2010, a w październiku tego samego roku zdobyła swoją pierwszą bramkę w kadrze, wchodząc na boisko z ławki rezerwowych w meczu z Chinami. Miesiąc później zdobyła bardzo ważną dla reprezentacji bramkę, dającą zwycięstwo w pierwszym meczu barażu z Włochami w kwalifikacjach do Mistrzostw Świata w 2011 roku^[6].Alex Morgan wraz z drużyną narodową USA zdobyła srebro na mistrzostwach świata w piłce nożnej kobiet w Niemczech. Była najmłodszą zawodniczką amerykańskiej ekipy.W 82 minucie półfinałowego spotkania z Francją (3:1) zdobyła swojego pierwszego w karierze gola na mistrzostwach świata, grając jako rezerwowa. W finale przeciwko Japonii weszła na boisko w drugiej połowie, a w 69 minucie otworzyła wynik spotkania, zdobywając bramkę na 1:0, a także asystowała przy golu Abby Wambach na 2:1 w 104 minucie.

W swoim debiucie na igrzyskach olimpijskich w Londynie w meczu przeciwko reprezentacji Francji strzeliła dwa gole (w 32'- na 2:2, w 66'- na 4:2). Najbardziej spektakularny mecz w karierze rozegrała w półfinale igrzysk przeciwko Kanadzie, w którym zdobyła zwycięskiego, dającego awans do finału gola na 4:3, w 123. minucie meczu (w dogrywce). Jest to najpóźniej zdobyta bramka w historii głównych turniejów piłkarskich pod patronatem FIFA (zarówno kobiecych jak i męskich). W finale przeciwko Japonii asystowała przy pierwszej bramce Carli Lloyd a jej drużyna wygrała 2:1, zdobywając złoty medal olimpijski.

W 2012 Morgan zdobyła tytuł Piłkarki Roku 2012 Amerykańskiej Federacji Piłkarskiej, zajęła trzecie miejsce w głosowaniu na Piłkarkę Roku 2012 w plebiscycie FIFA, była także nominowana do tytułu sportowca roku przez ESPY Awards.

W 2015 zdobyła w Kanadzie Mistrzostwo Świata z reprezentacją USA rozbijając w finale Japonię 5:2. W 2019, we Francji, obroniła ten tytuł pokonując w finale Holandię 2:0.^[7]

W 2012 jej zdjęcia w namalowanym farbą na ciele stroju kąpielowym ukazały się w Sports Illustrated^[8]. Obecnie związana jest z amerykańskim piłkarzem Servando Carrasco, którego poznała podczas studiów na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley^[9]. Alex jest wierną fanką Seattle Sounders FC, FC Barcelona i Manchesteru United^[10]. 7 maja 2020 urodziła córkę Charlie Elena Carrasco.

Klubowe

Western New York Flash

• Mistrzostwo USA: 2011

Portland Thorns FC

• Mistrzostwo USA: 2013

Olympique Lyon

• Mistrzostwo Francji: 2016/17
• Puchar Francji: 2016/17
• Liga Mistrzyń UEFA: 2016/17

Reprezentacyjne

Juniorskie

• Mistrzostwa Świata U-20:
  • 2008

Seniorskie

• Mistrzostwa świata w piłce nożnej kobiet:
  • 2019
  • 2015
  • 2011
• Letnie Igrzyska Olimpijskie:
  • 2012
• Puchar Algarve:
  • 2011, 2013, 2015
• Złoty Puchar CONCACAF kobiet:
  • 2014, 2018
• Turniej Czterech Narodów:
  • 2011
• SheBelieves Cup:
  • 2016, 2018

Indywidualne

• 2. miejsce w plebiscycie The Best FIFA Women's Player: 2019
• 3. miejsce w plebiscycie FIFA World Player of the Year: 2012
• 3. miejsce w plebiscycie Złota Piłka France Football: 2019
• Srebrna Piłka Mistrzostw świata U-20: 2008
• Brązowy But Mistrzostw świata U-20: 2008
• Złota Piłka SheBelieves Cup: 2016
• Złoty But SheBelieves Cup: 2016
• Złoty But Złoty Puchar CONCACAF: 2018
• Piłkarka roku CONCACAF: 2013, 2016, 2017, 2018
• Najlepsza zawodniczka ESPY: 2019
• Drużyna roku według FIFPro: 2016, 2018, 2019
• Drużyna roku według IFFHS: 2017, 2018, 2019

• Oficjalna strona (ang.)
• Profil na stronie FIFA. static.fifa.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-06-26)]. (ang.).
• Profil na stronie klubu (ang.)