Nagrody na mistrzostwach świata w piłce nożnej

Nagrody na mistrzostwach świata w piłce nożnej – wraz z końcem każdych finałów mistrzostw świata w piłce nożnej, FIFA przyznaje kilka nagród dla najbardziej wyróżniających się uczestników w kilku aspektach gry (zarówno graczy, jak i drużyny).

Rodzaje nagród

Aktualnie przyznawane jest sześć nagród:

  • Złota Piłka (obecnie nazwana „Złotą Piłką adidasa”) dla najlepszego piłkarza, przyznawana przez media (pierwszy raz w 1982); Srebrną Piłkę oraz Brązową Piłkę otrzymują zawodnicy, którzy w głosowaniu zajęli odpowiednio drugie i trzecie miejsce;
  • Złoty But dla najlepszego strzelca (od 1982, jednakże została przyznana królom strzelców wszystkich poprzednich turniejów o mistrzostwo świata rozgrywanych od 1930 roku);
  • Złota Rękawica dla najlepszego bramkarza (od 1994 do 2006 roku nazywana Złotą Rękawicą Lwa Jaszyna);
  • Nagroda dla Najlepszego Młodego Zawodnika dla najlepszego piłkarza, który nie ukończył 21. roku życia na początku roku kalendarzowego, w którym odbywają się finały mistrzostw;
  • Nagroda FIFA Fair Play dla drużyny z najlepszymi statystykami fair play, w oparciu o system punktów oraz kryteria wprowadzone przez Komitet FIFA Fair Play;
  • Najbardziej interesujący zespół dla drużyny, która grała najbardziej widowiskowo, przyznawana na podstawie głosów kibiców;

Zespół Gwiazd składa się z najlepszych zawodników turnieju, wybierany od 1990 roku.

Złota Piłka

Złota Piłka zostaje przyznawana najlepszemu piłkarzowi finałów mistrzostw świata. Komisja Techniczna FIFA prezentuje nazwiska kilku najbardziej wyróżniających się graczy turnieju, a zwycięzca wybierany jest spośród tej grupy przez przedstawicieli mediów. Lionel Messi jest jedynym piłkarzem, który został 2 razy MVP (2014 i 2022).

Mistrzostwa ŚwiataZłota PiłkaSrebrna PiłkaBrązowa Piłka
Urugwaj 1930 José Nasazzi Guillermo Stábile José Leandro Andrade
Włochy 1934 Giuseppe Meazza Matthias Sindelar Oldřich Nejedlý
Francja 1938 Leônidas Silvio Piola György Sárosi
Brazylia 1950 Zizinho[1] Juan Schiaffino Ademir
Szwajcaria 1954 Ferenc Puskás Sándor Kocsis Fritz Walter[2]
Szwecja 1958 Didi Pelé Just Fontaine
Chile 1962 Garrincha Josef Masopust Leonel Sánchez
Anglia 1966 Bobby Charlton Bobby Moore Eusébio
Meksyk 1970 Pelé Gérson Gerd Müller
RFN 1974 Johan Cruijff Franz Beckenbauer Kazimierz Deyna
Argentyna 1978 Mario Kempes Paolo Rossi Dirceu
Hiszpania 1982 Paolo Rossi Falcão Karl-Heinz Rummenigge
Meksyk 1986 Diego Maradona Harald Schumacher Preben Elkjær Larsen
Włochy 1990 Salvatore Schillaci Lothar Matthäus Diego Maradona
Stany Zjednoczone 1994 Romário Roberto Baggio Christo Stoiczkow
Francja 1998 Ronaldo Davor Šuker Lilian Thuram
Korea/Japonia 2002 Oliver Kahn Ronaldo Hong Myung-bo
Niemcy 2006 Zinédine Zidane Fabio Cannavaro Andrea Pirlo
RPA 2010 Diego Forlán Wesley Sneijder David Villa
Brazylia 2014 Lionel Messi Thomas Müller Arjen Robben
Rosja 2018 Luka Modrić Eden Hazard Antoine Griezmann
Katar 2022 Lionel Messi Kylian Mbappé Luka Modrić

Złoty But

Nagroda Złotego Buta trafia do najskuteczniejszego zawodnika turnieju finałowego mistrzostw, przyznawana od roku 1980. Jeśli tę samą ilość goli ma na koncie więcej niż jeden piłkarz, o przyznaniu nagrody decyduje ilość asyst. Jeżeli ten warunek nadal spełnia więcej niż jeden piłkarz, nagroda trafia do tej osoby, która spędziła mniej czasu na boisku podczas wszystkich meczów turnieju finałowego. Podobnie, jak w przypadku Złotej Piłki, przyznawane są także srebrne oraz brązowe statuetki.

Mistrzostwa ŚwiataZłoty ButLiczba goliSrebrny ButLiczba goliBrązowy ButLiczba goli
Urugwaj 1930 Guillermo Stábile8 Pedro Cea5 Bert Patenaude
Guillermo Subiabre
4
Włochy 1934 Oldřich Nejedlý5(1) Edmund Conen
Angelo Schiavio
4 Leopold Kielholz
Raimundo Orsi
3
Francja 1938 Leônidas da Silva7(2) Silvio Piola
György Sárosi
Gyula Zsengellér
5 Gino Colaussi
Ernest Wilimowski
4
Brazylia 1950 Ademir9(3) Óscar Míguez5 Francisco Aramburu
Estanislao Basora
Alcides Ghiggia
Telmo Zarra
4
Szwajcaria 1954 Sándor Kocsis11 Josef Hügi
Max Morlock
Erich Probst
6 Robert Ballaman
Carlos Borges
Nándor Hidegkuti
Ferenc Puskás
Helmut Rahn
Hans Schäfer
Ottmar Walter
4
Szwecja 1958 Just Fontaine13 Pelé
Helmut Rahn
6 Vavá
Peter McParland
5
Chile 1962 Garrincha
Vavá
Leonel Sánchez
Dražan Jerković
Walentin Iwanow
Flórián Albert
4 Amarildo
Adolf Scherer
Lajos Tichy
Milan Galić
3 Jaime Ramírez
Eladio Rojas
Jorge Toro
Ron Flowers
Uwe Seeler
Giacomo Bulgarelli
Igor Czislenko
Wiktor Poniedielnik
José Sasía
2
Anglia 1966 Eusébio9 Helmut Haller6 Franz Beckenbauer
Ferenc Bene
Geoff Hurst
Wałerij Porkujan
4
Meksyk 1970 Gerd Müller10 Jairzinho7 Teófilo Cubillas5
RFN 1974 Grzegorz Lato7 Johan Neeskens
Andrzej Szarmach
5 Ralf Edström
Gerd Müller
Johnny Rep
4
Argentyna 1978 Mario Kempes6 Teófilo Cubillas
Rob Rensenbrink
5 Hans Krankl
Leopoldo Luque
4
Hiszpania 1982 Paolo Rossi6 Karl-Heinz Rummenigge5 Zico

Zbigniew Boniek

4
Meksyk 1986 Gary Lineker6 Diego Maradona
Careca
Emilio Butragueño
5 Jorge Valdano
Preben Elkjær Larsen
Alessandro Altobelli
Ihor Biełanow
4
Włochy 1990 Salvatore Schillaci6 Tomáš Skuhravý5 Roger Milla
Gary Lineker
Lothar Matthäus
Míchel
4
USA 1994 Christo Stoiczkow
Oleg Salenko(4)
6 Romário
Jürgen Klinsmann
Roberto Baggio
Kennet Andersson
5 Gabriel Batistuta
Florin Răducioiu
Martin Dahlin
4
Francja 1998 Davor Šuker6 Gabriel Batistuta
Christian Vieri
5 Ronaldo
Marcelo Salas
Luis Hernández
4
Korea/Japonia 2002 Ronaldo(5)8 Rivaldo
Miroslav Klose
5 Jon Dahl Tomasson
Christian Vieri
4
Niemcy 2006 Miroslav Klose5 Hernán Crespo3 Ronaldo3
RPA 2010(6) Thomas Müller5(6) David Villa5 Wesley Sneijder5
Brazylia 2014 James Rodríguez6 Thomas Müller5 Neymar4(7)
Rosja 2018 Harry Kane6 Antoine Griezmann4(8) Romelu Lukaku4(8)
Katar 2022 Kylian Mbappé8 Lionel Messi7 Olivier Giroud4(9)

1 Początkowo FIFA uznawała Nejedlý'emu cztery gole, co oznaczało, że był najlepszym strzelcem na równi z Włochem Angelo Schiavio i Niemcem Edmundem Conenem, jednak zmieniła decyzję w 2006 roku na zaliczenie Nejedlý'emu pięciu goli[3].

2 Początkowo FIFA przyznawała nagrodę Leônidasowi za zdobycie ośmiu goli, jednak w 2006 roku zmieniła tę decyzję, zaliczając jeden, a nie dwa gole tego zawodnika w ćwierćfinałowym meczu przeciwko Czechosłowacji[3].

3 W 1950 roku kontrowersje dotyczyły ilości goli strzelonych przez Brazylijczyka Ademira Menezesa, w związku z brakującymi danymi z meczu Brazylia-Hiszpania. Pierwszy gol uznano za bramkę samobójczą hiszpańskiego obrońcy Parra, a gol na 5-0 wpisano na konto Jaira. Aktualnie FIFA oba te trafienia przypisuje Menezesowi[4].

4 Salenko to jedyny gracz, który zdobył tytuł grając w zespole, który odpadł w fazie grupowej mistrzostw. Sześć goli podczas tego turnieju to jedyne trafienia w karierze tego piłkarza na imprezach międzynarowodych.

5 Podczas turnieju, po meczu grupowym z Kostaryką, Ronaldo zgłosił protest przeciwko decyzji sędziego, co do uznania samobójczej bramki. FIFA przyznała rację piłkarzowi[5].

6 Müller, Villa, Sneijder i Forlán strzelili po pięć goli. Niemiec wygrał dzięki największej ilość asyst (3), przy czym reszta z wymienionych zawodników zaliczyła po jednej asyście. Villa zajął drugie miejsce, spędzając mniej czasu na boisku niż Sneijder, a Holender, dzięki przewadze nad Urugwajczykiem w tej samej statystyce, otrzymał Brązowego Buta[6].

7 Neymar, Lionel Messi i Robin van Persie strzelili po 4 bramki. Neymar otrzymał Brązowy But, ponieważ spędził mniej minut na boisku.

8 Antoine Griezmann, Romelu Lukaku, Dienis Czeryszew, Cristiano Ronaldo i Kylian Mbappé strzelili po 4 bramki. Griezmann otrzymał Srebrny But, ponieważ miał dwie asysty, a Lukaku otrzymał Brązowy But, ponieważ miał jedną asystę.

9 Olivier Giroud i Julián Álvarez strzelili po 4 bramki. Giroud otrzymał Brązowy But, ponieważ spędził mniej minut na boisku.

Złota Rękawica

Złota Rękawica jest przyznawana najlepszemu bramkarzowi turnieju finałowego mistrzostw. Przed 2010 rokiem nagroda nosiła nazwę Złotej Rękawicy Lwa Jaszyna, od imienia Lwa Jaszyna, byłego radzieckiego bramkarza. Zwycięzcę, na podstawie wszystkich występów bramkarzy podczas rozgrywek, wskazuje FIFA Technical Study Group. Pomimo tego, że bramkarze mogą zdobyć specjalne wyróżnienie tylko na swojej pozycji, nie wyklucza to ich od możliwości otrzymania Złotej Piłki i tak w 2002 roku Oliver Kahn został zwycięzcą w obu tych kategoriach. Złota Rękawica jest przyznawana od 1994 roku, ale w każdym Zespole Gwiazd Mistrzostw Świata do 1998 roku znajdował się jeden bramkarz.

Mistrzostwa ŚwiataBramkarze będący częścią Zespołu Gwiazd
Urugwaj 1930 Enrique Ballesteros
Włochy 1934 Ricardo Zamora
Francja 1938 František Plánička
Brazylia 1950 Roque Máspoli
Szwajcaria 1954 Gyula Grosics
Szwecja 1958 Harry Gregg
Chile 1962 Viliam Schrojf
Anglia 1966 Gordon Banks
Meksyk 1970 Ladislao Mazurkiewicz
RFN 1974 Sepp Maier
Argentyna 1978 Ubaldo Fillol
Hiszpania 1982 Dino Zoff
Meksyk 1986 Jean-Marie Pfaff
Włochy 1990 Sergio Goycochea

Złota Rękawica Lwa Jaszyna po raz pierwszy została przyznana w 1994 roku.

Mistrzostwa ŚwiataZdobywcy Złotej Rękawicy Lwa Jaszyna
USA 1994 Michel Preud’homme
Francja 1998 Fabien Barthez
Korea/Japonia 2002 Oliver Kahn
Niemcy 2006 Gianluigi Buffon

Nagroda została przemianowana na Złotą Rękawicę w 2010 roku.

Mistrzostwa ŚwiataZdobywcy Złotej Rękawicy
RPA 2010 Iker Casillas
Brazylia 2014 Manuel Neuer
Rosja 2018 Thibaut Courtois
Katar 2022 Emiliano Martínez

Nagroda dla Najlepszego Młodego Zawodnika

Nagroda dla Najlepszego Młodego Zawodnika po raz pierwszy została przyznana w Niemczech w 2006 roku i otrzymał ją zawodnik gospodarzy, Lukas Podolski[7]. Nagroda przyznawana jest najlepszemu graczowi, który wraz z rozpoczęciem roku rozgrywania turnieju nie ukończył 21. roku życia. Na przykład, podczas Mistrzostw Świata w 2006 roku oznaczało to, że statuetkę mogli otrzymać piłkarze urodzeni po 1 stycznia 1985. Głosowanie, które odbyło się na podstronie FIFA dotyczącej tych mistrzostw pomogło FIFA Technical Study Group w wyborze laureata tego trofeum.

FIFA zorganizowała także internetową ankietę w celu wyłonienia triumfatorów w tej kategorii dla mistrzostw przeprowadzonych w latach 1958-2002[8].

Mistrzostwa ŚwiataNagroda dla Najlepszego Młodego ZawodnikaWiek
Szwecja 1958 Pelé17
Chile 1962 Flórián Albert20
Anglia 1966 Franz Beckenbauer20
Meksyk 1970 Teófilo Cubillas21
RFN 1974 Władysław Żmuda20
Argentyna 1978 Antonio Cabrini20
Hiszpania 1982 Manuel Amoros21
Meksyk 1986 Enzo Scifo20
Włochy 1990 Robert Prosinečki21
USA 1994 Marc Overmars21
Francja 1998 Michael Owen18
Korea/Japonia 2002 Landon Donovan20

Nagroda dla Najlepszego Młodego Zawodnika po raz pierwszy została przyznana w 2006 roku.

Mistrzostwa ŚwiataNagroda dla Najlepszego Młodego ZawodnikaWiek
Niemcy 2006 Lukas Podolski21
RPA 2010 Thomas Müller[9]20
Brazylia 2014 Paul Pogba[10]21
Rosja 2018 Kylian Mbappé19
Katar 2022 Enzo Fernández21

Nagroda FIFA Fair Play

Nagroda FIFA Fair Play jest przyznawana zespołowi, który podczas turnieju finałowego mistrzostw świata (pod uwagę brane są tylko zespoły, które przebrnęły przez fazę grupową) najczęściej stosował się do zasad fair play. Zwycięzcy w tej kategorii poza statuetką otrzymują także dyplomy i medale dla wszystkich piłkarzy oraz trenerów, a także 50 tysięcy dolarów do przeznaczenia na rozwój futbolu wśród młodzieży[11].

Początkowo, nagrodą był tylko certyfikat, natomiast w latach 1982-1994 było to złote trofeum wzorowane na Sport Billym, grającym w piłkę bohaterze komiksów z lat 1979-1980. Obecnie jest to treofeum z postacią eleganckiego piłkarza. Peru było pierwszym krajem, który zdobył tytuł fair play podczas mistrzostw świata w 1970 roku, nie oglądając żadnej żółtej ani czerwonej kartki we wszystkich meczach turnieju[12].

Mistrzostwa ŚwiataZdobywcy nagrody FIFA Fair Play
Meksyk 1970 Peru
Argentyna 1978 Argentyna
Hiszpania 1982 Brazylia
Meksyk 1986 Brazylia
Włochy 1990 Anglia
USA 1994 Brazylia
Francja 1998 Anglia
Francja
Korea/Japonia 2002 Belgia
Niemcy 2006 Brazylia
Hiszpania
RPA 2010 Hiszpania
Brazylia 2014 Kolumbia
Rosja 2018 Hiszpania
Katar 2022 Anglia

Zawodnik meczu

Nagroda zawodnik meczu (ang. Player of the Match) jest wybierana po każdym meczu turnieju.

Mistrzostwa ŚwiataZawodnikIlość
Korea/Japonia 2002 Rivaldo3
Niemcy 2006 Andrea Pirlo3
RPA 2010 Wesley Sneijder4
Brazylia 2014 Lionel Messi4
Rosja 2018 Antoine Griezmann
Eden Hazard
Harry Kane
Luka Modrić
3
Katar 2022 Lionel Messi5

Najbardziej Interesujący Zespół

Nagroda dla najbardziej interesującego zespołu (ang. Most Entertaining Team)[13] przyznawana jest poprzez publiczne głosowanie od 1994 roku i otrzymuje ją zespół, który rozgrywał najbardziej widowiskowe spotkania podczas turnieju finałowego mistrzostw.

Mistrzostwa ŚwiataNajbardziej Interesujący Zespół
USA 1994 Brazylia
Francja 1998 Francja
Korea/Japonia 2002 Korea Płd.
Niemcy 2006 Portugalia
RPA 2010 Niemcy
Brazylia 2014 Kolumbia
Rosja 2018 Belgia

Zespół Gwiazd

Zespół Gwiazd to drużyna, w skład której wchodzą najlepsi gracze całego turnieju na danych pozycjach, wybierana przez FIFA Technical Study Group, a w 2010 roku poprzez internetową sondę na stronie FIFA.com. Liczba graczy wybieranych do tego zespołu została zwiększona z 11 do 16 w 1998 roku, następnie do 23 w 2006 roku, aby cztery lata później wrócić do „klasycznej” jedenastki. Wtedy też po raz pierwszy wybrano najlepszego trenera, którym został selekcjoner zwycięskiej reprezentacji Hiszpanii, Vicente del Bosque). Przed 1998, eksperci oraz dziennikarze (głównie europejscy oraz południowoamerykańscy) wybierali „Zespół Marzeń”, jedenastkę złożoną z graczy na każdej pozycji.

Mistrzostwa ŚwiataBramkarzeObrońcyPomocnicyNapastnicyTrenerzy
Urugwaj 1930

Enrique Ballesteros

José Nasazzi
Milutin Ivković

Luis Monti
Álvaro Gestido
José Andrade

Pedro Cea
Héctor Castro
Héctor Scarone
Guillermo Stábile
Bert Patenaude

N/A
Włochy 1934

Ricardo Zamora

Jacinto Quincoces
Eraldo Monzeglio

Luis Monti
Attilio Ferraris
Leonardo Cilaurren

Giuseppe Meazza
Raimundo Orsi
Enrique Guaita
Matthias Sindelar
Oldřich Nejedlý

Francja 1938

František Plánička

Pietro Rava
Alfredo Foni
Domingos da Guia

Michele Andreolo
Ugo Locatelli

Silvio Piola
Gino Colaussi
György Sárosi
Gyula Zsengellér
Leônidas

Brazylia 1950

Roque Máspoli

Erik Nilsson
José Parra
Víctor Rodríguez Andrade

Obdulio Varela
Bauer
Alcides Ghiggia
Jair

Zizinho
Ademir
Juan Alberto Schiaffino

Szwajcaria 1954

Gyula Grosics

Ernst Ocwirk
Djalma Santos
José Santamaría

Fritz Walter
József Bozsik
Nándor Hidegkuti
Zoltan Czibor

Helmut Rahn
Ferenc Puskás
Sándor Kocsis

Szwecja 1958

Harry Gregg

Djalma Santos
Bellini
Nílton Santos

Danny Blanchflower
Didi
Gunnar Gren
Raymond Kopa

Pelé
Garrincha
Just Fontaine

Chile 1962

Viliam Schrojf

Djalma Santos
Cesare Maldini
Walerij Woronin
Karl-Heinz Schnellinger

Zagallo
Zito
Josef Masopust

Vavá
Garrincha
Leonel Sánchez

Anglia 1966

Gordon Banks

George Cohen
Bobby Moore
Vicente
Silvio Marzolini

Franz Beckenbauer
Mário Coluna
Bobby Charlton

Flórián Albert
Uwe Seeler
Eusébio

Meksyk 1970

Ladislao Mazurkiewicz

Carlos Alberto
Atilio Ancheta
Franz Beckenbauer
Giacinto Facchetti

Gérson
Rivelino
Bobby Charlton

Pelé
Gerd Müller
Jairzinho

RFN 1974

Sepp Maier

Berti Vogts
Ruud Krol
Franz Beckenbauer
Paul Breitner
Elías Figueroa

Wolfgang Overath
Kazimierz Deyna
Johan Neeskens

Rob Rensenbrink
Johan Cruyff
Grzegorz Lato

Argentyna 1978

Ubaldo Fillol

Berti Vogts
Ruud Krol
Daniel Passarella
Alberto Tarantini

Dirceu
Teófilo Cubillas
Rob Rensenbrink

Roberto Bettega
Paolo Rossi
Mario Kempes

Hiszpania 1982

Dino Zoff

Luizinho
Júnior
Claudio Gentile
Fulvio Collovati

Zbigniew Boniek
Falcão
Michel Platini
Zico

Paolo Rossi
Karl-Heinz Rummenigge

Meksyk 1986

Jean-Marie Pfaff

Josimar
Manuel Amoros
Júlio César

Jan Ceulemans
Jean Tigana
Michel Platini
Diego Maradona

Preben Elkjær Larsen
Emilio Butragueño
Gary Lineker

Włochy 1990

Sergio Goycochea
Luis Gabelo Conejo

Andreas Brehme
Paolo Maldini
Franco Baresi

Diego Maradona
Lothar Matthäus
Dragan Stojkovic
Paul Gascoigne

Salvatore Schillaci
Roger Milla
Jürgen Klinsmann

USA 1994

Michel Preud’homme

Jorginho
Márcio Santos
Paolo Maldini

Dunga
Krasimir Bałykow
Gheorghe Hagi
Tomas Brolin

Romário
Christo Stoiczkow
Roberto Baggio

Francja 1998

Fabien Barthez
José Luis Chilavert

Roberto Carlos
Marcel Desailly
Lilian Thuram
Frank de Boer
Carlos Gamarra

Dunga
Rivaldo
Michael Laudrup
Zinédine Zidane
Edgar Davids

Ronaldo
Davor Šuker
Brian Laudrup
Dennis Bergkamp

Korea/Japonia 2002

Oliver Kahn
Rüştü Reçber

Roberto Carlos
Sol Campbell
Fernando Hierro
Hong Myung-bo
Alpay Özalan

Rivaldo
Ronaldinho
Michael Ballack
Claudio Reyna
Yoo Sang-chul

Ronaldo
Miroslav Klose
El Hadji Diouf
Hasan Şaş

Niemcy 2006

Gianluigi Buffon
Jens Lehmann
Ricardo

Roberto Ayala
John Terry
Lilian Thuram
Philipp Lahm
Fabio Cannavaro
Gianluca Zambrotta
Ricardo Carvalho

Zé Roberto
Patrick Vieira
Zinédine Zidane
Michael Ballack
Andrea Pirlo
Gennaro Gattuso
Luís Figo
Maniche

Hernán Crespo
Thierry Henry
Miroslav Klose
Luca Toni
Francesco Totti

RPA 2010

Iker Casillas

Philipp Lahm
Sergio Ramos
Carles Puyol
Maicon

Andrés Iniesta
Bastian Schweinsteiger
Wesley Sneijder
Xavi

David Villa
Diego Forlán

Vicente del Bosque

Brazylia 2014

Manuel Neuer

Marcelo
Mats Hummels
Thiago Silva
David Luiz

Ángel Di María
Toni Kroos
James Rodríguez

Lionel Messi
Thomas Müller
Neymar

Joachim Löw

Rosja 2018

Thibaut Courtois

Raphaël Varane
Diego Godín
Thiago Silva
Marcelo

Luka Modrić
Philippe Coutinho
Kevin De Bruyne

Kylian Mbappé
Harry Kane
Cristiano Ronaldo

Tylko dwóch graczy zostało wybranych trzykrotnie do Zespołu Gwiazd: Franz Beckenbauer w latach 1966, 1970 i 1974 oraz Djalma Santos w 1954, 1958 i 1962 roku. 22 innych piłkarzy zostało wybranych dwukrotnie do tego zespołu. Pierwszy z nich to Luis Monti, grający w 1930 roku dla Argentyny, a w 1934 dla Włoch, natomiast ostatni to reprezentanci Brazylii Thiago Silva i Marcelo, którzy zostali wybrani w 2014 i 2018 roku. Z kolei Pelé to jedyny gracz wybrany do jedenastki turnieju na przestrzeni dwunastu lat (1958 i 1970).

Urugwaj w 1930 i 1950 roku, Włochy w 2006, Niemcy w 2006 oraz 2014, a także Hiszpania w roku 2010 to jedyne ekipy, mające swoich przedstawicieli w Zespole Gwiazd na każdej pozycji.

Urugwaj w 1930 roku i Włochy w 2006 roku miały po siedmiu przedstawicieli swoich krajów w Zespole Gwiazd. Należy jednak pamiętać, że w 1930 roku zostało wybranych łącznie jedenastu graczy, w 2006 aż 23. W roku 2010, gdzie powrócono do selekcji tylko jedenastu najlepszych piłkarzy całego turnieju, wyróżnionych zostało sześciu zawodników hiszpańskich.

W 2002 roku w Zespole Gwiazd znaleźli się przedstawiciele z 8 różnych krajów (Niemcy, Turcja, Brazylia, Anglia, Hiszpania, Korea Południowa, USA i Senegal), ale zostało wybranych łącznie 16 zawodników. Natomiast w 1986, 1990 i 2018 znaleźli się zawodnicy z 7 różnych krajów.

41 różnych Brazylijczyków zostało wybranych do wszystkich Zespołów Gwiazd mistrzostw świata.

Tylko dwóch azjatyckich graczy zostało wybranych do Zespołu Gwiazd i są to reprezentanci Korei Południowej: Hong Myung-bo oraz Yoo Sang-chul. Obaj zostali wyłonieni w 2002 roku.

Tylko jeden gracz ze zwycięskiej Argentyny w 1986 roku został wytypowany do Zespołu Gwiazd i był nim Diego Maradona.

Jako jedyni bracia, Duńczycy Brian i Michael Laudrup zostali obaj wybrani do Zespołu Gwiazd w 1998 roku.

Gol turnieju

Gol turnieju wybierany jest od 2006 roku.

Mistrzostwa ŚwiataZawodnikGol przeciwkoGol naWynikRunda
Niemcy 2006 Maxi RodríguezMeksyk2-12-11/8
RPA 2010 Diego ForlánNiemcy2-12-3Mecz o 3. miejsce
Brazylia 2014 James RodríguezUrugwaj1-02-01/8
Rosja 2018 Benjamin PavardArgentyna2-24-31/8

Przypisy

Linki zewnętrzne