Anders Fannemel

8 września 2007 zadebiutował w zawodach FIS Cupu w Falun, zajmując 30. miejsce, a 13 i 14 września 2008 w Lillehammer po raz pierwszy występował w zawodach letniego Pucharu Kontynentalnego (był dwukrotnie 7.). 9 grudnia 2008 zadebiutował w zawodach zimowego PK, plasując się na 26. pozycji. 23 sierpnia 2009 w Lillehammer zwyciężył w zawodach letniego PK.

W Pucharze Świata zadebiutował 5 grudnia 2009 podczas konkursu w Lillehammer. Po pierwszej serii zajmował 28. pozycję, jednak po drugim skoku na odległość 135,5 metra zajął 10. miejsce^[3]. Po raz drugi w zawodach PŚ wystąpił 28 stycznia 2012 w Sapporo, gdzie zajął 7. pozycję (po pierwszej serii był 3.). Dzień później w Sapporo uplasował się na 10. miejscu. Następnie wziął udział w FIS Team Tour, po czym został powołany na mistrzostwa świata w lotach w Vikersund, gdzie 25 lutego 2012 podczas zawodów na skoczni Vikersundbakken skoczył 244,5 metra, a odległość ta była wówczas drugim rezultatem w historii. W konkursie zajął 13. miejsce, a dzień później znalazł się w składzie drużyny, która zajęła 4. pozycję podczas mistrzowskiej rywalizacji. W PŚ występował następnie regularnie do końca sezonu. Cykl ten ukończył w nim na 25. miejscu z dorobkiem 185 punktów. Cykl Letniego Grand Prix 2012 ukończył na 11. miejscu z dorobkiem 152 punktów (22 września stanął na podium, zajmując 2. miejsce w zawodach w mieście Ałmaty). Pierwszy raz na podium zawodów PŚ stanął 25 listopada 2012, zajmując 2. miejsce na dużej skoczni w Lillehammer.

13 grudnia 2014 w Niżnym Tagile po raz pierwszy w karierze wygrał konkurs Pucharu Świata^[4].

17 marca 2023 ogłosił zakończenie kariery sportowej^[5]. Ostatni skok oddał 19 marca 2023 podczas pierwszej serii konkursu PŚ w Vikersund.

Indywidualnie

2014 Soczi/Krasnaja Polana

–

15. miejsce (K-95), 5. miejsce (K-125)

Drużynowo

2014 Soczi/Krasnaja Polana

–

6. miejsce[a]

Starty A. Fannemela na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
15.	9 lutego	2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-95	HS-106	indywid.	98,0 m	98,5 m	249,1 pkt	28,9 pkt	Kamil Stoch
5.	15 lutego	2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-125	HS-140	indywid.	132,0 m	132,0 m	264,3 pkt	14,4 pkt	Kamil Stoch
6.	17 lutego	2014	Krasnaja Polana	Russkije Gorki	K-125	HS-140	druż.[a]	129,5 m	133,0 m	990,7 pkt (248,8 pkt)	50,4 pkt	Niemcy

Indywidualnie

2015 Falun	–	9. miejsce (K-90), 7. miejsce (K-120)
2017 Lahti	–	5. miejsce (K-116)

Drużynowo

2015 Falun	–	złoty medal (K-120)[b]
2017 Lahti	–	srebrny medal (K-116)[c]

Starty A. Fannemela na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
9.	21 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-90	HS-100	indywid.	92,0 m	89,0 m	227,6 pkt	25,1 pkt	Rune Velta
7.	26 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-120	HS-134	indywid.	129,0 m	127,0 m	233,9 pkt	34,8 pkt	Severin Freund
1.	28 lutego	2015	Falun	Lugnet	K-120	HS-134	druż.[b]	126,5 m	127,5 m	872,6 pkt (221,8 pkt)	–
5.	2 marca	2017	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	indywid.	123,5 m	127,0 m	268,8 pkt	10,3 pkt	Stefan Kraft
2.	4 marca	2017	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	druż.[c]	131,0 m	112,5 m	1078,5 pkt (252,8 pkt)	25,7 pkt	Polska

Indywidualnie

2012 Vikersund	–	13. miejsce
2014 Harrachov	–	7. miejsce
2016 Tauplitz	–	7. miejsce

Drużynowo

2012 Vikersund	–	4. miejsce[d]
2016 Tauplitz	–	złoty medal[e]

Starty A. Fannemela na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
13.	24-25 lutego	2012	Vikersund	Vikersundbakken	K-195	HS-225	indywid.	244,5 m	179,5 m	–[f]	–[f]	329,5 pkt	79,2 pkt	Robert Kranjec
4.	26 lutego	2012	Vikersund	Vikersundbakken	K-195	HS-225	druż.[d]	206,5 m		199,0 m		1542,2 pkt (390,6 pkt)	106,2 pkt	Austria
7.	14-15 marca	2014	Harrachov	Čerťák	K-185	HS-205	indywid.	182,0 m	187,0 m	–[f]	–[f]	352,5 pkt	38,5 pkt	Severin Freund
7.	15-16 stycznia	2016	Tauplitz	Kulm	K-200	HS-225	indywid.	234,0 m	214,5 m	175,5 m	–[f]	543,9 pkt	96,2 pkt	Peter Prevc
1.	17 stycznia	2016	Tauplitz	Kulm	K-200	HS-225	druż.[e]	213,5 m		217,0 m		1467,7 pkt (377,5 pkt)	–

Indywidualnie

2010 Hinterzarten	–	11. miejsce
2011 Otepää	–	4. miejsce

Drużynowo

2010 Hinterzarten	–	11. miejsce[g]
2011 Otepää	–	brązowy medal[h]

Starty A. Fannemela na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
11.	28 stycznia	2010	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	indywid.	95,5 m	103,5 m	244,5 pkt	38,0 pkt	Michael Hayböck
11.	30 stycznia	2010	Hinterzarten	Adlerschanze	K-95	HS-108	druż.[g]	100,5 m	–	315,0 pkt (125,0 pkt)	715,5 pkt	Austria
4.	28 stycznia	2011	Otepää	Tehvandi	K-90	HS-100	indywid.	89,5 m	98,0 m	241,0 pkt	14,0 pkt	Władimir Zografski
3.	30 stycznia	2011	Otepää	Tehvandi	K-90	HS-100	druż.[h]	89,0 m	88,0 m	876,0 pkt (219,0 pkt)	44,5 pkt	Austria

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	13 grudnia	2014	Niżny Tagił	Aist	K-120	HS-134	132,0 m	133,0 m	263,1 pkt
2.	8 lutego	2015	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	135,5 m	143,5 m	285,2 pkt
3.	31 stycznia	2016	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	143,5 m	136,5 m	265,9 pkt
4.	16 grudnia	2017	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	133,0 m	127,5 m	253,6 pkt

Miejsca na podium

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	25 listopada	2012	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-138	140,0 m	134,0 m	275,4 pkt	2.	0,1 pkt	Gregor Schlierenzauer
2.	6 grudnia	2014	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-138	132,5 m	139,5 m	299,8 pkt	2.	2,9 pkt	Gregor Schlierenzauer
3.	13 grudnia	2014	Niżny Tagił	Aist	K-120	HS-134	132,0 m	133,0 m	263,1 pkt	1.	–
4.	14 grudnia	2014	Niżny Tagił	Aist	K-120	HS-134	135,0 m	–	143,3 pkt	2.	2,4 pkt	Severin Freund
5.	8 lutego	2015	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	135,5 m	143,5 m	285,2 pkt	1.	–
6.	14 lutego	2015	Vikersund	Vikersundbakken	K-200	HS-225	236,0 m	238,5 m	424,3 pkt	2.	14,5 pkt	Peter Prevc
7.	15 lutego	2015	Vikersund	Vikersundbakken	K-200	HS-225	251,5 m	202,0 m	394,0 pkt	2.	42,7 pkt	Severin Freund
8.	8 marca	2015	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	127,5 m	122,0 m	268,0 pkt	3.	16,5 pkt	Stefan Kraft
9.	31 stycznia	2016	Sapporo	Ōkurayama	K-120	HS-134	143,5 m	136,5 m	265,9 pkt	1.	–
10.	16 grudnia	2017	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-140	133,0 m	127,5 m	253,6 pkt	1.	–
11.	1 stycznia	2018	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-120	HS-137	132,5 m	136,5 m	270,2 pkt	3.	13,2 pkt	Kamil Stoch
12.	6 stycznia	2018	Bischofshofen	im. Paula Ausserleitnera	K-125	HS-140	130,0 m	139,0 m	272,4 pkt	2.	3,2 pkt	Kamil Stoch

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Źródło[7]
Sezon 2009/2010
																							punkty
-	10	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	26
Sezon 2010/2011
																										punkty
-	-	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2011/2012
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	7	10	-	-	14	14	11	18	35	11	10	185
Sezon 2012/2013
																											punkty
6	2	49	33	19	18	46	22	20	38	26	9	14	-	-	15	19	12	12	41	32	q	q	47	-	26	27	298
Sezon 2013/2014
																												punkty
29	q	q	17	31	41	10	7	q	4	36	7	20	5	26	28	-	-	-	-	6	17	35	33	36	q	12	11	328
Sezon 2014/2015
																															punkty
4	6	6	2	6	1	2	21	8	6	14	24	9	39	17	6	8	5	8	5	11	1	2	2	3	-	25	-	-	18	11	1161
Sezon 2015/2016
																													punkty
25	41	q	12	8	6	dq	4	7	12	18	7	15	21	1	34	11	17	8	8	32	28	13	17	11	6	9	10	9	670
Sezon 2016/2017
																										punkty
21	21	q	21	17	29	12	30	23	43	48	18	13	30	22	-	-	-	-	-	-	q	14	13	9	10	213
Sezon 2017/2018
																						punkty
25	q	22	6	48	1	17	7	3	16	2	16	29	11	16	q	40	29	36	18	5	11	500
Sezon 2018/2019
																												punkty
14	36	40	33	7	24	23	33	14	25	31	q	36	38	39	37	26	q	34	-	45	31	q	q	-	26	q	-	103
Sezon 2021/2022
																												punkty
36	q	48	25	42	q	q	49	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	6
Sezon 2022/2023
																																punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	43	31	46	27	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	32	-	-	-	4
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q  – zawodnik nie zakwalifikował się -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

Źródło[7]
Sezon 2011/2012
				-	-	1	3	4	2
Sezon 2012/2013
			-	4	-	-	-	-	-
Sezon 2013/2014
					6	-	5	3	3
Sezon 2014/2015
					3	4	3	1	3
Sezon 2015/2016
				9	-	1	2	1	1
Sezon 2016/2017
				-	5	5	-	-	1
Sezon 2017/2018
		1	1	1	3	-	-	-	-
Sezon 2018/2019
			10	8	-	-	-	6	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Willingen Six

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	27 sierpnia	2016	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	129,0 m	129,0 m	257,6 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LGP chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	30 sierpnia	2011	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-125	HS-140	125,5 m	134,0 m	250,5 pkt	3.	10,2 pkt	Jurij Tepeš
2.	22 września	2012	Ałmaty	Gornyj Gigant	K-125	HS-140	134,0 m	129,0 m	252,9 pkt	2.	3,5 pkt	Jurij Tepeš
3.	23 lipca	2016	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	131,0 m	126,5 m	245,7 pkt	2.	4,6 pkt	Maciej Kot
4.	27 sierpnia	2016	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	129,0 m	129,0 m	257,6 pkt	1.	–
5.	28 sierpnia	2016	Hakuba	Olimpijska	K-120	HS-131	123,0 m	132,0 m	237,7 pkt	3.	4,5 pkt	Taku Takeuchi

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Źródło[7]
2011
											punkty
-	-	-	-	-	-	7	4	3	42	-	146
2012
									punkty
q	18	27	-	-	2	dq	4	26	152
2013
											punkty
38	49	29	q	-	-	21	16	32	40	29	29
2014
									punkty
5	23	15	-	-	-	-	43	44	69
2015
											punkty
9	15	10	6	-	-	-	-	-	-	38	111
2016
										punkty
-	2	-	-	1	3	-	-	33	13	260
2017
									punkty
21	-	42	22	8	39	40	-	10	77
2018
									punkty
28	-	-	17	-	-	-	-	-	17
2022
						punkty
-	-	6	-	-	-	40
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

Źródło[7]
2013
							-	7	-
2014
									4
2015
								3	3
2016
									1
2017
									2
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – brak startu

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	4 lutego	2012	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	120,0 m	114,5 m	269,1 pkt
2.	17 grudnia	2022	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	141,5 m	–	139,2 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	4 lutego	2012	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	120,0 m	114,5 m	269,1 pkt	1.	–
2.	5 lutego	2012	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	115,5 m	114,0 m	266,1 pkt	2.	0,6 pkt	Michael Hayböck
3.	17 grudnia	2022	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	141,5 m	–	139,2 pkt	1.	–
4.	18 grudnia	2022	Ruka	Rukatunturi	K-120	HS-142	136,5 m	136,0 m	279,9 pkt	3.	40,7 pkt	Philipp Raimund

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło[7]
Sezon 2008/2009
																																	punkty
26	57	36	-	-	-	60	66	-	-	-	-	-	-	-	57	61	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	5
Sezon 2009/2010
																										punkty
-	-	50	20	-	-	-	-	-	-	-	6	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	51
Sezon 2010/2011
																													punkty
42	37	45	39	-	-	8	57	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	32
Sezon 2011/2012
																											punkty
19	18	27	34	16	22	9	29	-	-	6	8	26	-	-	1	2	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	341
Sezon 2018/2019
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	13	9	-	-	-	-	49
Sezon 2021/2022
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	23	20	-	-	-	-	-	-	-	20	18	-	-	-	-	-	-	-	43
Sezon 2022/2023
																									punkty
9	8	1	3	-	-	-	-	6	9	5	37	16	31	10	19	7	22	15	10	9	-	-	-	-	504
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	23 sierpnia	2009	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-138	137,5 m	134,5 m	277,3 pkt
2.	2 października	2010	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	131,0 m	133,0 m	272,2 pkt
3.	3 października	2010	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	134,0 m	134,5 m	279,8 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	23 sierpnia	2009	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-138	137,5 m	134,5 m	277,3 pkt	1.	–
2.	2 października	2010	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	131,0 m	133,0 m	272,2 pkt	1.	–
3.	3 października	2010	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	134,0 m	134,5 m	279,8 pkt	1.	–
4.	10 lipca	2011	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	109,5 m	113,5 m	253,9 pkt	2.	5,8 pkt	Peter Prevc
5.	10 września	2011	Trondheim	Granåsen	K-123	HS-140	133,0 m	127,5 m	256,6 pkt	2.	0,7 pkt	Aleksander Zniszczoł
6.	17 września	2022	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	116,5 m	110,5 m	252,4 pkt	3.	6,1 pkt	Aleksander Zniszczoł
7.	25 września	2022	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	145,5 m	138,0 m	270,2 pkt	3.	7,5 pkt	Michael Hayböck

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Źródło[7]
2008
											punkty
-	-	-	7	7	-	-	58	44	-	-	72
2009
											punkty
-	-	-	-	-	5	1	-	-	-	-	145
2010
															punkty
-	-	-	-	-	-	-	33	62	33	44	-	-	1	1	200
2011
										punkty
16	58	dq	2	-	-	2	7	12	12	255
2021
												punkty
-	-	-	-	-	-	24	7	22	7	-	-	88
2022
									punkty
7	4	4	3	4	3	15	13	13	362
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30   dq  – dyskwalifikacja -  − zawodnik nie wystartował

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	12 października	2008	Einsiedeln	Andreas Küttel-Schanze	K-105	HS-117	117,0 m	114,0 m	268,8 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	12 października	2008	Einsiedeln	Andreas Küttel-Schanze	K-105	HS-117	117,0 m	114,0 m	268,8 pkt	1.	–
2.	16 sierpnia	2009	Oberwiesenthal	Fichtelbergschanzen	K-95	HS-106	88,0 m	104,5 m	227,0 pkt	3.	14,5 pkt	Danny Queck
3.	19 grudnia	2009	Notodden	Tveitanbakken	K-90	HS-100	98,5 m	98,5 m	261,0 pkt	3.[i]	14,0 pkt	Maximilian Mechler

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

Źródło[7]
Sezon 2007/2008
																									punkty
-	-	-	-	30	dq	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	1
Sezon 2008/2009
																						punkty
-	-	-	-	-	-	4	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	150
Sezon 2009/2010
																										punkty
-	-	-	36	3	-	-	-	-	-	-	4	3	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	170
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja -  − zawodnik nie wystartował

• FANNEMEL Anders - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-19]. (ang.).
• Adam Kwieciński: FANNEMEL Anders 1991.05.13 NOR. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2023-03-19].